K.

Bölüm 1 ''Unutan, iyileşir! '' N.

Yine sevmediği günlerden biriydi. Yılda bir kez olurdu ama tüm gün sürerdi. Uzaklaşacak yerde yoktu insanın kendi kafasından. Kahvesini masaya koyup dergiden bir sayfa daha çevirdi. Kafasındaki anne imgesinde uzaklaşmış okuduğu makaleye odaklanmıştı. Okuduğu makale su içinde çalışmak zorunda olan elektrik motorlarının performansıyla ilgiliydi. Stuff'daki her makale genellikle ilgisini çekerdi. Bu makalede ilgisini çeken şey:  kendi projelerinden birine katkısı olabilirdi. Yine düşünceler bastı kafasını pişmanlıkla karışık haklı olma savaşını yenmiş şekilde ayağa kalktı. Mutfağa ilerledi. Dolapta fazla bir şey yoktu genellikle dışarıda yaşadığından, dolabı kullanma ihtiyacı olmuyordu. Evin içinde kimseyle karşılaşmadan rahat dolaşmayalı uzun süre olmuştu. Umutsuzca dolabın kapağını kapatırken dolaba yapıştırılmış sarı kağıdı fark etti. Üzerinde babasından not vardı, hafta sonunu Gölyazı'da geçireceklerini işleri uzarsa hafta ortasına kadar gelemeyecekleri yazıyordu. Sabahtan beri yalnız olmasının sebebini anlamıştı. Ailesiyle yaşadığı bu evde kendi yalnız hayatını kurmuştu. Günün farklı zamanlarında karşılaşmadan aynı mekanları kullanabilme yetisi geliştirmişti. Uzun süredir okuyarak anlaşırdı ailesiyle, cevap yazmazdı sadece sessizce onaylardı. Anneler günü kafasında bir sorun olmaktan çıkmıştı. İki gün onun için rahatlık yarım kalan işlerin tamamlanması demekti. Odasına geçti telefonu aldı. Yaz'ı aradı. Üzerinde çalıştıkları yazılım hakkında konuştu. Geliştirdikleri algoritmanın işe yarayıp yaramayacağını sordu. Yaz'ın umutsuz sesi yolun başında olduklarını anlamasına yetti. Çalıştıkları yazılım Kanada'lı firma Maluuba'nın geliştirdiği yazıları okuyabilen algoritmayla oldukça benzerlik gösteriyordu. Yaz'ın ve K'nın çalışması temel olarak işaret dilini izleyen bir kameranın işaretleri söze çevirmesini hedefliyordu. K'nın başa dönmekle ilgili bir derdi yoktu. Hatırı sayılır bir adım atmak ve yazılımı geliştirmek istiyordu. Yaz'a ''Aksam 8′e toplantı oluştur ve ekibi organize et '' dedi ve telefonu kapattı. Salona geri döndü. Cam kenarındaki beyaz berjer koltuğa oturdu. Pencereden bir süre yeşeren Uludağ'ı izledi. Kafasını çevirdi. Fincana uzandı. Kahvesi soğumuştu. Bıraktı. Sehpaya uzandı. Stuff dergisini aldı az önce okuduğu makaleyi tekrar okumaya başladı...