K.

Bölüm 16 ''Başka bir kadın başka bir hayat''

( Yazardan not:  Hikaye yeni başlıyor aslında ama ben yeni bir hikaye yeni mekanlar yeni karakterler peşindeyim. Sanırım bu ruh karışıklığım bu bölümde tüm karakterleri etkileyecek, iyi okumalar... )

''Tamam çocuk esirgeme kurumu !  Buradaki kayıtlardan başlayalım. ''  Dedi Yaz.

Geçmiş herkesin ortak paydası ve geçmişin sorgulanması oldukça rahatsız ediyordu K' yı... Bu sefer sorgulanan kendisi değil annesiydi ya da ona benzeyen bu kadın... Annesi çocukluğunu  Bursa' daki  çocuk esirgeme kurumunda geçirmişti. Her zaman yalnız biri olarak anlatırdı annesinin arkadaşları. Babasıylada üniversite yıllarında tanışmışlardı. Annesinin bildiği en eski arkadaşı Meva teyzeydi. Onunlada çocuk esirgeme kurumundan ayrılmadan 2 yıl önce tanışmışlar dostluklarını bugüne kadar sürdürmüşlerdi. Annesinin bildiği bir akrabası yoktu anneannesi annesini evlalık almıştı, annesinin kardeşi de yoktu...

- Ben hallederim. dedi Yula. Telefon görüşmesi yapmak için odadan çıktı.

Yaz Ediz'e baktı. Ediz hala şoktaydı.

- Ev ev...   diyebildi Ediz. K ya bakarak. K daha sağlam duruyordu. Herkes için bunu yapmalıydı nasıl bir tehlikeye bulaştırdıysa temizlemek zorundaydı öyle hissediyordu.

Ediz kendini toplayarak devam etti. ''Sizin eve gitmeliyiz annenler hala hastanededir. Orada bir şeyler bulabiliriz. ''

K geçirdi. Hala paylaşması gereken şeyler vardı. Ve kendiyle ilgili konuşmaya çalışmak onu yoruyordu.

Yula sert bir şekilde içeri girdi. '' Tanıdığım bir kaç kişiyi aradım. Çocuk esirgeme kurumuna gitmeye gerek yok görevliler tamamen değişmiş  yazılı kayıtlarda orada değil zaten öğrenecğimiz herşeyi dijital kopyalarından öğrendim. ''

Yula sözlerine devam ederek Jülide' nin bir akrabası tarafından kuruma bırakıldığından doğan ikiz kardeşten biri olduğunu ve diğer kardeşin kuruma geldikten kısa bir süre öldüğüyle ilgili bilgilerden bahsetti. Ona tıpa tıp benzeyen ikiz kardeş ölü ama yaşıyor .

Yula ' nın nefes almak için duraksamasıyla K konuşmaya girdi. 2 ay öncesiden sarı kağıttan, ölü balıklardan ve inandık vazosunun içinden çıkan telefondan ve fotoğraflardan bahsetti.

Bunların hiçbiri polisten destek almak için kullanılacak şeyler değildi hatta en güçlü kanıt gopro daki Meva nın işaret dili tercümesi bile patenti alınmamış bir ürünün test edilmemiş çevirisi asla kanıt olamazdı ve yazılımı tehlikeye atardı. Aşağı yukarı herkesin fikri bu şekildeydi. 

Bu kadın annesiyle ne zaman yer değiştirmişti? ve ona kim yardım etmişti? Amaç neydi ve gerçek Jülide neredeydi?  Temel sorular bu şekilde sıralanıyordu.  Yardım eden babası olmalıydı.

 Yer değiştirdiği tarih ise İnandık vazosundan çıkan telefondaki fotoğrafların tarihiyle eşleşme ihtimali vardı. Emin olmak için yola düşmek gerekiyordu.

Yaz ve Ediz öne oturdu arabayı Ediz kullanıyordu. K nın düşünmek için vakte ihtiyacı vardı. Yula ise son bir yılını gözden geçirip ne zaman gerçek jülideyle konuştuğunu kestirmeye çalışıyordu.

Sanırım gerçek jülide'nin ortadan kaybolmasının net bir tarihi yoktu, yüksek ihtimal bu kadın Jülide' nin hayatına bir dönem girip onunla aynı hayatı paylaşmıştı yeni hayatına alışmak için. Babası bu konuda müttefikiyse bu hiçte zor olmamıştır. Peki babasıyla bu kadın nasıl tanıştı?

Eve girdiler. K girer girmez kapıya şifre koydu. Onlardan habersiz kimse girmemeliydi araştırılacak konu büyük zaman kısıtlıydı. İlk önce telefondaki fotoğrafları ve videoyu beraber izleyip yorumladılar tarihleri ve mekanları not ettiler, sonra eski albümler onlar çok önemliydi. Bu görev K nındı. Yaz ve Yula Jülidenin odasını aradılar ne aradıklarını bilmeselerde yardımı olacak bir şeyler mutlaka vardı.  Ediz iste ortalıkta gezinip mutfakta yiyecek aramakla meşguldü asıl görevi mutfaktaki raflardı ama ciddiyetsizlik hat safhada.  Ona eşlik eden Mira etrafı koklamaya başladı birşeyler aradıklarını düşünmüş olmalı hızlı hızlı hareket edip burnun her yere sürüyordu. Buzdolabının önünde durup havlamaya başladı. Ediz acıktığını düşündü ilk başta ama bu öyle değildi yardım etmeye çalışıyordu. Ediz eğilip etrafa baktı tahmin ettiği gibi dolabın altına parmaklarını uzatıp bir defter çıkardı. K nın onlara gösterdiği kağıt bu defterden koparılmıştı. Üzerinde Altyazı Dergisi yazıyordu. Mevanın çalıştığı dergi o vermiş olmalıydı. Yazılı sayfa  yoktu ama kalem izleri olan bir sayfa vardı odadan bir kurşun kalem alıp sayfayı karaladı bu numara hep işe yarardı ve kelimeler ortaya çıktı bir adres Gölyazı da bir yer.

Ediz elinde defterlerle salona geçtiğinde herkes oradaydı Mira havlamasıya herkesi toplamıştı. Ediz defteri K ya uzattı olanı anlattı. K adrese baktı anneannemin adresi değil ama aynı sokakta.

Yula deftere uzandı. Ben biliyorum bu evi.  Bu evi baban satın aldı 3 ay önce kadardı sanırım bende tesadüfen öğrendim orda çalışırken ev sahibinin oğlu söylemişti.

- Tam olarak ortadan kaybolmadan yaklaşık 2 hafta öncesinde almışlar bu evi o zaman.  Zaten aynı sokakta anneannemin bir evi vardı neden alsınlar bu evi ?

Yaz bir cevap bulmuş gibi  ayağa kalktı:  ''Bir şeyler saklamak istemiş olabilirler ki zaten saklıyorlar biliyoruz. Hem dikkati çekmeyecek bir ev aynı sokakta herkes anneannenin evindeler diye düşünecekler ama  onların farklı bir gizlenme yeri olmuş olmalı.''

''O zaman gidiyoruz''' dedi Yula.

- ''Hayır hemen değil önce onların nerede olduğundan emin olmalıyız.''  Diye cevapladı Ediz.

K telefonunu açtı.  ''Babamda şirket aracı var gps den bakıyorum neredeler Ediz sende hastaneyi ara kontrol et oradalar mı? ''

Ediz telefonu kapatıp onlara döndü.  ''Hayır değillermiş Meva yoğun bakımdaymış ziyaretçi giremiyormuş. Onlarda hastaneden ayrılmışlar. ''

K:

-Evet doğru değiller çünkü buraya geliyorlar hadi etrafı toplayın çıkıyoruz.

Yula ve Yaz yukarıya çıkıp odada açtıkları dolapları kapatıp izlerini toparladılar.  Ediz  defteri aldı K da aile albümünü aldı. Yula Miranın tasmasını taktı. Kimeseden onay beklemeden peşlerine düştü. Kimsenin  Mira'ya hayır demek istediğide yoktu. Onlardan habersiz herşey bu kadar hızlı ilerlerken sözde Jülide ve Tahir eve varmak üzereydiler.