Fanmail (ft. DHD Squad)

~18

Op verzoek van irisruggenberg ga ik verder loveu

P.O.V Joost
Ik kijk naar Dewi. Ik word met haar geshipt, en ze is knap. Ja, ze is echt knap wow. Mijn ogen glijden over haar heen. Over haar mooie bruine haar en schattige gezichtje. Is ze mijn type? Ze leek aardig. En bovendien kan ik wel een vriendin gebruiken. Ik ga het zeggen. 'Net zo leuk als Dewi.' Ik voel dat ik bloos. Verdomme, waarom zei ik dat. Dewi trekt een wenkbrauw op. 'Oh ja?' Ze krijgt een speels lachje, loopt naar me toe en ze geeft me een kus op mijn wang. Nu blozen we allebei. 'JA! DWOOST!' Schreeuwt Jaimie. 'Oké, oké, Dewi, wil je mijn vriendin zijn?' Zeg ik een beetje onzeker. Ze knikt. 'Absoluut!' En ik geef haar een kus op haar mond.

P.O.V Gait
Ik sta een beetje te kijken naar Dewi en Joost, genaamd Dwoost dus. Waarom kon Harm dat niet gewoon bij mij doen? Ik ben waarschijnlijk te lelijk. Hij vindt me helemaal niet aantrekkelijk, hij vindt me vast een, een fan. Zo ziet hij me, een fan. Niks meer, niks minder. 'Psst.' Hoor ik opeens in mijn oor. 'We kunnen niet achterblijven, wil jij mijn vriendin zijn?' Harms stem klinkt zacht in mijn oor. Ik knik en bloos. Ik draai me om en kijk recht in zijn gezicht. Onze ogen stralen. 'GARM! SHIP SHIP!' Schreeuwt Iris overenthousiast. 'Nu moeten we op vierdubbeldate, vind ik!' Schreeuwt Link er vrolijk doorheen. Iedereen stemt in. 'Zullen we bij de Buren eten? Ze hebben daar super lekker eten!' Zegt Jaimie. Natuurlijk weet zij dat, ze houdt ontzettend van eten. Dat heeft Dewi verteld.

P.O.V Jaimie
Oké, we moeten hier rechts de vesting in. 'Parkeer hier rechts maar Joost.' Ik kijk in de spiegel en zie Iris en Jeremy klef doen. 'KLEF!' Schreeuw ik er, doodgaand van het lachen, doorheen. Ze kijken me allebei verstoord aan en gaan weer verder. 'We lopen vanaf hier.' Zeg ik. Ik stap uit en zoek Link, die in de auto van Dewi zat. 'LINK!' Schreeuw ik. Hij ziet me en we rennen super goals op elkaar af. We knuffelen elkaar lachend en lopen hand in hand verder. We naderen het restaurant als we opeens iets opmerkelijks zien. Ik zie een paar witte lokken en besef dat het Pascall is. Hij is aan het vechten met iemand, ik heb geen idee wie het is, maar we moeten helpen! Ik loop naar ze toe en schreeuw 'Jongens stop!' Het gevolg is een klap op mijn slaap en gelijk wordt alles zwart.