Fanmail (ft. DHD Squad)

~8

POV Jaimie
Ik ben weer wakker. Ik weet nog steeds niet waar ik precies ben, hoe laat het is en wat er gebeurde. Ik voel een raar iets op mijn middel, ik kan het niet plaatsen. Ik ruik de geur die ik eerder ook rook; muffig. Ik hoor een paar mensen. 'Ik hoop dat ze snel wakker wordt...' zegt een bekende stem. 'Ik ook...' zegt een andere stem, een mannenstem, die ik vaak heb gehoord herinner ik me. Maar, waarvan is de stem? 'Jongens, ik wil haar niet kwijt...' snikt iemand. Zou het over mij gaan? Met al mijn kracht probeer ik mijn arm te bewegen, ze moeten weten dat ik wakker ben. En ja! Het lukt! Met kleine bewegingen ga ik over mijn buik. Er gebeurt niks om me heen. Oke
Jaim, open je ogen. Ik moet veel kracht zetten, maar uiteindelijk lukt het! Ik kan door een spleetje kijken. Ik kijk recht in de ogen van een bekende jongen, maar alles is wazig. Hij wijst naar me en binnen een seconde vliegen hij en een meisje me om mijn nek. Ik sluit mijn ogen weer. "Dus het ging over mij..." Opeens voel ik een warm gevoel op mijn voorhoofd. Iemand geeft me een kus!

POV Link
Iris, Jeremy, Harm, Joost en ik praten een beetje. We zijn allemaal verdrietig. Iris zit nog steeds snikkend op de stoel. Waarom moesten nou net bij haar de hechtingen losspringen, waarom moest nou net bij haar het apparaat defect raken... Ik kijk nog eens goed naar haar. Ze is mooi, super mooi. Ik hoop zo dat ze dit overleeft. Opeens zie ik iets wat ik voor onmogelijk hield. Haar ogen openen! Ze beweegt! 'Guys kijk!' Ik wijs naar haar en iedereen kijkt geschrokken Jaimie's kant op. Als Iris doorheeft wat er is, vliegt ze Jaimie om de nek, gevolgd door mij. 'Ik ben blij dat je leeft...' zeg ik, en ik geef Jaimie een kus op haar voorhoofd. Ze krijgt weer een beetje kleur, maar haar ogen zijn weer gesloten.

POV Iris
Ik lig half bij Jaimie op bed, zo erg knuffel ik haar. Een traantje van geluk en verdriet tegelijk valt op haar bed. 'Jaimie, je leeft!' Zeg ik over blij. Ik glimlach een beetje en zie dat Link Jaimie een kus geeft op haar voorhoofd. Cute, denk ik bij mezelf. Ik blijf bij Jaimie totdat een zuster komt en zegt dat het gevaarlijk is als Link en ik te lang zo blijven zitten. We lopen weg van het bed en leggen uit wat er zojuist is gebeurd. Na het verhaal knikt de zuster en loopt ze weg. Ik zie dat er een lachje op haar gezicht verschijnt. "Komt het dan toch goed?"