Not Purple ж myg

0.2

Yoora'nın Ağzından

12.02.2014

Kulağımı tırmalayan alarmın sesiyle gözlerimi yavaşça araladım. Ardından telefonumu elime alarak saati kontrol ettim.   Okul zamanında erken kalkmak zorundaydım ve bu beni sinir ediyordu. Bir de okuluma otobüsle gittiğim için daha da erken kalkmak zorundaydım.

Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Bugün için heyecanlıydım. Çünkü platonik olduğum kişinin basketbol maçı vardı ve o bu maç için günlerdir çalışıyordu. Bu kişi kim mi? Bir üst sınıfımda olan,okulun basketbol takımındaki Min Yoongi'den başkası değil.

Banyodaki işimi hallettikten sonra dünden ütülediğim okul formamı giyip çantamı hazırladım. Sıra saçlarıma gelmişti. Hemen boy aynasının önüne geçip biraz kısa olan saçlarımı tarayıp şekil vermeye başladım. Sonrada biraz makyaj yapmıştım.

Geri çekilip aynaya baktığımda gördüğüm manzara karşısında pek memnun değildim. Çünkü güzel bir fiziğim yoktu. Hatta Yoongi'den daha kalın bacaklara sahiptim. Lanet olsun dünya!

Aynada biraz daha iğrenç fiziğime baktıktan sonra telefonumu elime alıp Yoongi'nin sosyal medya hesaplarına baktım. Bir haftadan beri fotoğraf atmıyordu. Aslında o kadar da sosyal birisi değildi.

Çantamı sırtlayıp merdivenlerden aşağıya doğru inmeye başladım.

"Yoora kahvaltı hazır." Annemi umursamadan ayakkabılırımı giydim ve evden ayrıldım.

Ж

Okulun önüne geldiğimde pamuk şeker arabasını gördüm ve sevinçle o yöne doğru koşturdum.

"Merhaba, mor renkte pamuk şeker yapabilir misiniz?"

"Tabi ki de."

Normalde mor renkte pamuk şeker olmaz ama nedense bu bayan pembe veya mavi pamuk şekerden ziyade mor pamuk şeker yapıyordu.

Biraz bekledikten sonra kadın mor renkteki pamuk şekeri bana uzattı.

Elime aldığım pamuk şekerle okula doğru yürümeye başladım. Etrafımdakilerin bana garip garip baktıklarını biliyordum. Fakat bu durumu pek umursamıyorum. Evet okulda pek bir popülerliğim yoktu. Sadece bir kaç kişiden oluşan bir arkadaş grubum var.

Okulun kapısından girdiğim gibi basketbol sahasına baktım. Yine ordaydı. Siyah saçları terden ıslanmıştı ve bu kalbimin düzensizce atmasına neden oluyordu.

Ben hala ona bakarken kolumda hissettiğim topla pamuk şekerim yeri boylamıştı.

Bana baktı. Lanet olsun gözleri ilk defa benim gözlerimle buluştu. Bu anı bir kenara yazmak istiyordum. Saate baktım. 09:45 bu anı hiç unutmayacağım Yoongi.

Bir dakika... pamuk şekerim. Kahretsin!! Onun büyüsü altındayken neden bu kadar salak oluyordum. Yere eğildim ve şekerimi elime alarak üstündeki kirlere baktım. Hiç yenilecek gibi durmuyordu.

Sinirden çatan kaşlarımla kafamı kaldırmamla Yoongi'yi dibimde görmem bir olmuştu.

"Ne oldu böyle?" Diye sordu sinirlenerek.

"Aa-h şey.. ben iyiyim. Sorun yok. Sadece şekerim düştü." Dedim aptalca sırıtarak.

Beni umursamadan yanımdan geçti ve yerde duran topunu aldı. Sonrada yanıma gelip bağırınmaya başladı.

"Senin şu lanet olası şekerin yüzünden topum kirlendi. Ne yaptığını görüyor musun?"

"Ben... üzgünüm." Diyerek gözyaşlarımı engellemeye çalıştım.

"Ergen!" Dedi ve omzuma vurarak benim yere düşmemi sağladı.

Maalesef artık göz yaşlarımı engelleyemiyordum. Çoktan yanaklarım ıslanmaya başlamıştı bile.

Neden böylesin Yoongi? Neden bu kadar acımasız ve karanlıksın? Oysa ki hiç öyle görünmüyorsun.

Keşke mor gibi olsan. Beni mutlu edebilsen. Fakat beni üzmekten başka hiç bir işe yaramıyorsun. Canımı yanıyor Yoongi.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. 🖤💙💜