Not Purple ж myg

1.9

Ben salonun ortasında dönüp dururken Jungkook koltukta endişeyle bana bakıyordu. Ona her şeyi anlattığım için gizli sapığımdan haberi vardı.

"Yeter artık! Benimde başım döndü!" Kolumdan tutup beni zorla koltuğa otutturmuş ve kendime gelmem için su içirmişti. Fakat ben sakinleşeceğim yerde daha çok stres yapıyordum.

"Tamam,biraz sakin olmayı denemelisin." Başıma kondurduğu öpücük ve bedenime sardığı kollarıyla bana güven vermeye çalışıyordu.

"N-ne yapacağım şimdi b-ben?" Titrek sesimin arkasından odada yankılanan hıçkırıklarım güçsüz olduğumu gösteriyordu. Yine eskisi gibi olsun istemiyordum. Babası olmayan,annesinden nefret eden ve intihar girişiminde bulunan bir zavallı olmak istemiyordum.

"Mesaj atalım." Kollarını bedenimden ayırıp koltuğun kenarında duran telefonumu eline almış ve şifreyi girmişti. Ardından mesajlar bölümüne girip parmaklarını klavyede gezdirdi. Ben ise sadece Jungkook'un ne yaptığına bakıyordum.

"Ne yazdın?" Dedim kafamı telefonun ekranına sokarak. O ise mesajı yolladıktan sonra telefonu elime vermişti.

"Bundan sonra sen devam edersin."

bilinmeyen: mor günlüğünü ve beni özledin mi?

Slayer.yr: sanmıyorum. Seni ve o zımbırtıyı çoktan unutmuştum.

bilinmeyen: zımbırtı mı? Daha iki üç yıl önce o günlük yüzünden intihar edicektin.
Ben olmasam şu an yaşıyor olmazdın.

Slayer.yr: Bak ben artık kendime yeni bir hayat kurdum ve çok mutluyum. Lütfen bana eskileri hatırlatarak karanlığa sürükleme. Beni sevdiğini söyleyen sen değil miydin? Eğer hala seviyorsan bunu bana yapma!

bilinmeyen: Sadece benim olmanı istiyorum.

Slayer.yr: Bencilsin!

bilinmeyen: Senin yüzünden bencilim.

Slayer.yr: Seni bir kere bile görmedim. O yüzden senden etkilenmem.

bilinmeyen: Sen beni hep gördün Yoora. Ben hep senin yanındaydım. Fakat sen bunu anlamayacak kadar saftın.

Görüldü
(22:34)

Bölümü geciktirdiğim için üzgünüm. Yeni bir kitaba başladım ve sınavlarım var. Yazmaya zaman bulamıyorum.