His' Girl (EXO FF) (FINISHED)

Chapter 15

Chapter 15

--------------------------------------------

Kai's POV

Mag-7 na ng gabi ng matapos kaming maghanda ng pagkain. Wala pa rin si Elle kaya okay lang. Hahahaha.

"Daming pagkain ah!" Baekhyun.

"Para kay Elle yan lahat!" Sigaw naming apat.

Baka kasi bawasan nila eh para kay Elle nga. Psh.

"Tara dun muna tayo sa sala. Hintayin natin si Elle." Luhan.

Saktong pagpunta namin sa sala ay pagpasok din ni Elle.

Paano?

"May duplicate ako." Sabi niya sabay ngiti.

"Waaaa~!"

"Kyaaaa~!"

"Namiss ka namin!"

Sigaw naming lahat yan at sinugod namin si Elle. HAHAHAHAHAHA!

"Hala-- Uy-- Ako rin namiss ko na kayo-- Wait--"

Lumayo agad kami ng tumigil siyang magsalita. Hala. Baka galit.

"Kulit niyo guys." Sabi niya.

Nagtawanan lang kami hanggang sa lumapit si Luhan kay Elle.

"Buti nakarating ka. Anyways, tara kain na tayong lahat." Sabi ni Lulu kaya nagpunta na kaming lahat sa dining.

Si Sehun naman, tahimik lang at hindi tumitingin sa kahit sino. Nakayuko lang siya, poker face.

Baliw na tong isang to.

Makakain na nga lang!

D.O's POV

Hindi kami tahimik habang kumakain. Literal ha?

Kasi naman ang daldal ng mga to. Sinabi ko na mamaya na lang magkwentuhan pero tuloy pa rin sila.

Pasaway.

"Dito kana lang kasi matulog!"

Hayy. Pinipilit kasi nila na dito na lang si Elle matulog.

"Hindi pwde eh. Sorry." Elle.

"Aww. Namimiss kana kasi namin eh. :(" Xiumin.

"Hahaha. Babalik naman ako dito eh. Wait-- Guys kailangan ko ng umuwi." Elle.

"Ganun ba.." Tao.

"Nagtext si Papa eh. Sige, uwi na ko." Elle.

Hinatid namin siya hanggang sa may gate. Sabi niya kasi kaya na niya sarili niya. Pero..

"I'll go with you." Sehun.

Mukhang nagulat naman si Elle kaya di siya kaagad nakapag-react.

"May tiwala ako kay Sehun.." Bulong ng katabi ko, si Luhan.

"Movie marathon tayo!" Chanyeol.

"Yung horror!" Chen.

"Sige~!"

"Para maiba!"

"Go!"

"Mommy~ Ayoko!" Si Tao lang ang naiba sa mga sumigaw.

Akala mo astig, cry-baby naman.

HAHAHAHAHA.

Elle's POV

Katahimikan.

Yan lang ang meron between samin ni Sehun. Ang awkward. Sobra.

Tumigil kami, papara na kasi ako ng taxi.

Baka kasi magalit na si Papa pag di ako agad nakauwi. Sabi niya kasi, bukas ng umaga ay darating na si Kyle kaya isasama nila ako pagsundo.

"Sorry.."

Napatingin ako sa katabi ko. Nakaharap siya sakin pero nakayuko yung ulo niya.

Hayy. Naguguluhan pa rin ako. Hindi ko na alam ang mga nangyayari.

Hindi ko naman masisisi si Sehun sa mga ginawa niya. Oo, parang naiinis ako sa kanya pero.. Utang ko sa kanya ang buhay ko diba?

"Okay lang. Tapos na naman yun." Sagot ko, para di niya isipin na galit ako.

"I-ikakasal kana t-talaga?" Tanong niya sakin, tinititigan niya ko.

"Ah.. Oo.."

Tumahimik muna siya saglit.

"Gusto mo ba siya?" Hinawakan niya kamay ko..

"S-sehun.. Ano bang tanong yan." Babawin ko sana yung kamay ko pero lalo niyang hinigpitan yung pagkahawak niya.

Nagulat ako ng bigla niya kong hinila at..

Niyakap.

U-umiiyak siya..

"Sorry. Sorry sa mga ginawa ko. Sorry kung sinasaktan kita. Sorry. Sorry.." Bulong niya.

Hindi ko alam kung bakit. Pero..

Umiiyak din ako.

"Sssh.. Pinapaiyak na naman kita.. Sorry sorry sorry.." Niyakap niya ko ng mahigpit.

"Se--"

"Sorry sorry sorry. Mahal kita. Simula pa lang. Sorry sa lahat. Sorry kung nasaktan kita. K-kung gusto mo.. L-lalayo na ko sayo.. Pero tandaan mo.. Mahal na mahal kita.. L-lalayo ako sayo para di na kita--"

Pinutol ko yung sasabihin niya. "I hate you. I hate you, I hate you. Asar ako sayo, alam mo yun? Tsk. Wag kang lalayo. Wag mo kong layuan. D-dito ka lang.." Sabi ko at niyakap ko na rin siya.

Ako na magulo dahil hindi ko alam kung bakit ginagawa ko to.

Basta ginawa ko lang ang gusto ko..

Ang nararamdaman ko..

At ayokong iwan niya ako.