TÖRE Kelepçeli Serçe (#WATSY2017)

DİYETİNİ ÖDEDİN

Genç kız söylediği sözlerin ağırlığında ezildi. Cehenneme düşmüştü işte. Dibinde biten adamın gözleri cennet bahçelerini  anımsatsada cehennemin en derin kuyusuydu. Ama tuhaf olan birşey vardı. Bu adam babasının bile korktuğu adam mıydı yani. Herkesin diline dolanan azabı bu kadar mıydı. Kafasını kaldırıp baktı adamın gözlerine. .. Bu gözler avludaki gibi saf nefretle bakmıyordu. Evet nefret vardı ama nefreti gölgeleyen başka bir şey daha vardı. Neden kizmiyordu bu adam? Niye kanıtla demiyordu? Oysa ki genç kız ilk bunları bekliyordu.  Daha fazla dayanamadı ve  sordu. Kendisine pür dikkat bakan adama

"Na.nasil böyle duruyorsun. Bagirsana.hesap sorsana be adam. Kanıt istesene. Hemen kabul mü ettin yani ama neden"

Amar ağa tek kaşını kaldırarak baktı karşısında ki kıza. Ve dudakları  kıvrıldı. Adeta Kızın nefesi dudaklarını yalıyordu. Daha da yaklaşarak fisildadi.

"Tek zeki olan sen değilsin Berivan.kim bilir belki benim de işime geliyordur."

Keyifle baktı. Gözleri saskinliktan fal taşı gibi açılan kıza. Bu kız iğrenç bir kızdı. Namustan haberi yoktu. Kendini namusunu hiç düşünmeden  öne süren adi bir kadındı. Ah Berivan çok şansliydi.Eger dün öğrendiği sey olmasaydı Şu an coktan öldürmüştu bile Berivan'ı..
Kızın konuşmasına izin vermeden ekledi.

"Yarın hazır ol Berivan! Yarin sözümüz var.Amar ŞAREN'e layık  olmaya çalış. Ha bu arada o küçücük beynini bunlarla yorma. Daha çok vaktin olacak .iste o zaman bunları düşündüğünde keşke diyeceksin keşke Amar ağa ablamla evlenseydi. Keşke benim yerime ablam yansaydi bu ateşte diyeceksin. Simdi kalk ve benimle avluya in. Nede olsa herkesin önünde NAMUSUNUN faturasını bana kestin" dedi alayla.

"Namusuma laf etme"

Diye bağırdı Berivan. Bu adamın bu kadar rahat olması onu şüpheye düşürüyordu.bu yetmezmiş gibi adam kalkıp namusuna laf atıyordu. Amar  ağa Berivan'ın sözüyle arkasını döndü ve Berivan'ın kolunu kavradi. Bu kız böyle giderse Amar ağanin onun için düşündüğü yaşama vaktine ulaşamadan öldürtürdü kendini.

"Bana bak senin o dilini keserim. Kendine gel yoksa allah şahidimdir ki seni öldürürüm.anliyor musun"

Deyip sürükledi avluya. Berivan tepki dahi vermedi. Sadece yürüdü. Bu adam onu yasatmazdi ki. Eline sıkıştırılmış bir elle kendine geldi.  Az önce kolundan sürükleyen adam şimdi sahiplenircesine tutuyordu genç kızın elini.tuhaf olmuştu Berivan.

"Zahir ağa! Bundan böyle Berivan benim namusumdur. Bu böyle biline. Yarın söz kesmeye geleceğiz"

Yaşlı adam sinirden cildiriyordu. Nasil yani gerçekten yapmış mıydı.

"Sen nasil bunu yaparsın Amar ağa.!"

Amar ağa yaşlı adamın sesiyle daha cok sıktı tuttuğu eli.

"Sen kimsin Zahir ağa sana mı kaldı lan beni sorgulamak. Istedigimi yaparim. Unutma ki karşında Amar ŞAREN var. Haddini bil"

Diye kukredi. Berivan saskinliktan küçük dilini yutmustu resmen. Babasinin yaptığı şeyle şoka girdi.
Evet yanlış görmuyordu. Babası şu an eğilip Amar ağanin elini öpüyordu.

"Baba yapma. Napiyorsun baba"

Deyil atıldı babasının eline.
Bunu yapmasiyla Amar ağa Berivan a döndü.

"Sen Karışma yoksa şimdi de senin elini öpmek zorunda kalır."

Berivan yeni yeni taniyordu Amar ağayı.

"Ben gidiyorum şimdi yarin görüşürüz Zahir ağa"
Berivan'ın elini bıraktı. Genç kiz kendini boşlukta hissetti. Asıl şimdi başlıyordu kıyamet.  Abileri geliyordu. Berivan'ın söylediklerine şahit olmuşlardı lakin Amar ağanin yanında tepki verememislerdi. Ama Amar gidiyordu.  Şimdi ne yapacaktı Berivan?
Amar ağa kapıya varmışti o gittikçe iki abisi daha cok yaklastilar genç kıza. Gözlerini sıkıca kapatti Berivan. Şu an kendini gelecek olan tokata hazirliyordu.