ÇILGIN KIZLAR ✔️

☆24.Bölüm☆

Lise zamanlarımda yazdığım bir kitap. Değişiklik yapılmadan tekrar yayında. Açıklamada da belirttiğim gibi mantık aranmaz. Ona göre okuyun 🙋‍♀️🤷‍♀️

•••

DERYA'DAN

Mesajdan kızlara bahsetmiştim.
Belki yanlış atılmıştır ya da belki koraydır.

Şu anda dersteyiz ve ben kafamı sıraya gömmüş uyuyorum. Ya da uyumayıp öyleymiş gibi yapıyorum. Bana bulaşmasınlar diğe.
Bide şey,

Ne den mi koray dedim?

Hani hatırlıyor musunuz gece erkeklere korayı anlatırken benin kaçırdığım zamanı da anlatmıştı.

Hah, işte siz o hikayeyi bilmiyorsunuz. Hazır boştayken anlatayım.

FLASHBACK

Bizim ailelerimiz yani seronun anne babası ve benim anne babam gecenin anne babasıyla ortaktı.

Ve en büyük ortak düşmanları tahmin edebileceğiniz üzere KORAY. Bir gün annem beni ve babamı bu işler yüzünden terk etti. Ben 16 yaşlarında falanım. Koray sürekli tehdit ediyordu tüm aileyi.

Sonra bir gün okuldan eve geldiğimde babamı yerde kanlar içinde görmüştüm. Hemen yanına koştum. Bana dediği neydi biliyor musunuz?

"Kızlarla sakın ayrılmayın, birbirinizi koruyun. Bizi gururlandırın ve onlara bizden bile daha güçlü olduğunu kanıtlayın. Seni seviyorum kızım. Affet beni."

Bu 20 kelime 4 cümle 16 yaşımda kaderimi değiştirdi. Kimseye belli etmiyorum ama ben hala o intikamı alıcam. İşte babamın ölümünden bir kaç hafta sonra Serenay ailesi ile sorunlar yaşamaya başladı. Ailesi onu görmezden geliyordu. Bir yıl daha dayanıp 3 kız olarak ayrı eve çıktık. Serenay ailesi ile konuşmuyordu. Hoş gerçi hala öyle ama. İşte yaklaşık 1 ay sonra okul çıkışı eve doğru ilerliyordum. Kızlar erken çıkmışlardı. Yani ben göndermiştim. Sanırım yalnız kalmaya ihtiyacım olduğu için. Yürüdüğüm sokaklarda kimse yoktu. Sonra ağzım bir bezle kapatıldı. Gözlerim kapandı.

Gözlerimi depo veya eski bir fabrika gibi bir yerde açmıştım. Nasıl diye sorun bi.

Başımdan aşşağıya buz dolu bir suyla. Karşımda koray piçi sırıtıyordu. Bana yapmadığı işkenceler kalmadı.

3 günün ardından dışarda silah sesleri ve kapının hızla açılması bizim serhat abiydi.
Beni hızla kucağına alıp dışarı çıkardı.

Etrafa baktığımda Ahmet amca ve Azra teyze çatışıyorlardı. Bildiğim kadarıyla ahmet amca hayatta izin vermezdi azra teyzenin buraya gelmesine demekki zorlandı azra teyze tarafından.

Benim göz kapaklarım ağırlaşınca hiç zorlamadım kendimi karanlığa bıtaktım.

Uyandığımda hastane odasındaydım. Öğrendiğime göre Koray iti kaçmıştı.
Ve ben neredeyse 1 hafta uyumuşum. Lan 1 hafta!

Ve bir hafta boyunca ahmet amca gece gündüz Korayı bulmaya çalışmış. Anormal üstü yorulduğu için zor vazgeçirmiştik.

FLASHBACK SON

İşte buda böyle bir anımdır. Kolumun dürtülmesi ile kafamı kaldırdım. Geceydi.

-Derya hadi okul bitti depoya gidiyoruz.

-Niye ki?

-Dünki arabanın sahibi bulundu. Kimmiş bakalım bu.

Kafa salladım. Okuldan çıkığ motora bindik. Bir gaza basmışız kii. Asfalt ağladı. Tüm gözler bizde yine. Bu okulda son senemiz bizim. Özlicem sanırım burayı.