Kimya Öğretmenim

𝒷𝑜𝓁𝓊𝓂 •21•

Merhabalar herkese...

Yukarıdaki videoyu hazırlayan alonegirl12345 okuyucuma çok çok teşekkür ederim. Ellerine sağlık herşeyden önce. Şarkıya beni resmen aşık etti. O kadar güzel bir şarkı ki. Bu hikayeyi onu dinleyerek yazdım.

Ona buradan sevgi dolu öpücükler gönderiyorum...😘😘😘

Artık bu şarkı Akın ve Mira'nın şarkısı. O yüzden bu hikaye benden o güzel okuyucuma gelsin.

Ha tabiki de sizleri de sevmediğimi sanmayın, tweetylerim😘😘

Sizler de iyi ki varsınız 😇😇

Ha bir de bu ara!
Birkaç okuyucu hikayeme "yok klasik aynı şeyler" "saçma sapan ilişki çerçevesi" "okuduğum hikayede de aynıydı" "öğretmen-öğrenci ilişkisi olamazmış" gibi saçma sapan şeyler.

Tamam ben demiyorum ki "öğretmen- öğrenci" kategorisinde bir tek ben yazıyorum diye. Ama benim gibi bu kurguda yazan yazar arkadaşlarımın da, hepimizinde konusu farklı. Aradaki ince çizgi olan fark bu!

Olur kardeşim! Bu kadar insan okuyup, güzel yorum yapıp, beğeniyorsa olur!

Ben bir kere bunu hikayenin en başında da belirtmiştim. 'Hayal gücüm' olduğunu. Yani benim kafamda kurgulayıp yazdığımı belirtmiştim. Ama maalesef bir kaçı bunu anlamakta zorluk çekmiş. Beğenmediysen okuma kardeşim, kitaplığından çıkar, sil hani. Bunu da ben demiyeyim yani!

Tamam bazı olumsuz yorumlara saygı duyarım her zaman, peki derim, dikkate alırım. Ama bu aynı maynı şeylere gelemiyorum. Herneyse ponçikoşlar, çok bekletmemeyim sizi mağlum. Bölüm geç geldi. Bak sınır geçilmediği halde, sizin o güzel hatırlarınızı kıramadım paylaştım.

Şöyle bir şey düşündüm; Hem sizler için, hem benim için.

Sizde beni hatrımı kırmayın ve oy ve yorumcuklar yapın yanii😂😂😂

⭐💬

Ne kadar çok ve çabuk oy ve yorum, o kadar erken yeni bölüm...

~KISA HATIRLATMA~

+Tamam, ben bence direk söyleyeyim, hani biz seninle şey...nasıl desem çocukken...sevgiliydik işte.

Oh my shit!

-Yoksa sen...Hakan sen misin?

Dedim heyecanla.

+Ta kendisi.

Deyip gülümsedi.

Çocuk resmen benim çocukluk aşkım çıkmıştı. İnanmıyorum, resmen gerçekten çok ama çok değişmişti. Gözler, aynıydı, bakışları da aynıydı. Ben nasıl fark edememiştim.

Çocukluk aşkımı bulduğuma sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.

ÇOCUKLUK AŞKIM...

Yüzümde anlam veremediğim tebessüm oluşmuştu. Ona sıcak gülümsemelerimi yollarken, ablamın ayağıma masa altından vurmasıyla bakışlarımı ona çekip, sinirle ona baktım.

Yemeklerimiz geldiğinde hepimiz güzelce sohbet muhabbet ederek yiyor, gülüyor ve bakışıyorduk.

İnşallah diyorum kendi kendime, bir hata yapmam, üzülmezdim.

~●~●~●~●~●~●~♤~●~●~●~●~●~●~

O yediğin yemek boğazında takılı kalsın, kalan kırıntıları ciğerlerine kaçıp, deli gibi pardon kabaca mandalar gibi öksürene kadar can çekişirsin. Amin...