Hi! After almost a year! I'm sorry.
Warning: this chapter contains words that may not be appropriate to some of the readers. It needs strict parental guidance. Charot. *read at your own risk*
Kobe's POV
Ang sakit.
Pagmulat ko ng mga mata ko. Sakit agad ang una kong naramdaman. Hindi ko matandaan kung bakit ako nakakaramdam ng sakit sa bandang leeg ko na para bang tinutusok ng paulit-ulit. Hindi ko rin matandaan papaano ako napunta rito. At hindi ko rin alam kung nasaan ako ngayon.
Nakaupo ako sa iisang upuan sa napakalaki at madilim na warehouse. Tanging isang ilaw lang sa taas ko ang nag-bibigay liwanag sa buong warehouse. Spotlight kumbaga. Madilim ang paligid. Tanging ako lang at upuan ang makikita dito sa warehouse na ito.
Nakagapos ang mga kamay at paa ko ng napakahigpit sa stool na inuupuan ko ngayon. Masakit dahil mahigpit ang pag-kakatali na nakakapag-ipit ng aking dugo.
"Gising na po siya." Malakas na boses ng babae ang narinig ko sa megaphone. Nilibot ko ang paningin ko ngunit wala akong makita na kahit sinuman. Saan nanggaling ang boses na yun?
"Nasaan ka?! Sino ka?!" Para akong baliw na sumisigaw sa kawalan. Talaga namang nakakabaliw ang sitwasyon ko ngayon. Nasaan ba ako? Ano bang nangyari kagabi?
FLASHBACK
"Get her." Yan ang narinig ko mula sa matangkad na lalaking unang bungad saakin pag-kalabas ko ng bar.
"Let me go!!" Nalipat ang atensyon ko sa babaeng hinahatak ng mga maskuladong lalaking naka-itim. Laking gulat ko ng makita kung sino ang babaeng kanilang hila-hila.
"Margy?!" Sigaw ko ngunit huli na ang lahat dahil naipasok na siya sa malaking van. Nag-babalak akong sumunod. Hindi ko inaakalang sa bawat pag-hakbang ng mga paa ko, isang napakasakit na tusok ang pipigil sa pag-sunod ko. At ang dahilan ng pag-katulog ko ng biglaan.
END OF FLASHBACK
"Dadalhin ko na po ba siya sainyo?" Isang pamilyar na boses ang narinig ko. Boses na gugustuhin ko nalang mamatay ng isang daang beses kaysa marinig ko ng paulit-ulit. Boses na dahilan kung bakit hindi nai-ligtas si Saoirse.
"Hey you Hoe! Show your ass off! Hindi yung nag-tatago ka sa takot! Hanggang megaphone ka lang ba?" To be honest, natatakot ako. Hindi ko alam kung bakit ko ito sinabi. Dala na rin siguro ng galit. Natatakot ako kasi you'll never know, mamaya bigla nalang may balang tumagos sa ulo ko. Psh! I'm not an idiot. I've already seen a lot of set ups like this. Margy pa ba? Hindi papahuli yun sa mga snipers na naka-tago. Back to reality. Mag-dadasal nalang ako para sa buhay ko.
"Oh, wow! Wow! I was so frightened with that strong authority of your voice! Matapang ka na ba?" Kumukulo ang dugo ko sa tuwing naririnig ko ang malanding babaeng 'to.
"Bakit? Sa tingin mo matatakot ako sa tulad mo? Sa pag-kakaalam ko dapat na iginagalang ang mga babae kaya lang you made me think twice. Napaisip ako na, t*ngin*! Bakit ko naman rerespetuhin ang isang pakarat? Isang pvta? Nag-papahawak ng maseselang bahagi ng katawan niya for the sake of money? Hahaha! Good thing I did not tolerate those disgusting flirty moves of yours. Baka mahawa ako ng AIDS." Now I can say that strong spirit is already entering my soul.
BINABASA MO ANG
Deeply Inlove With My Fake Fiancé
RomantiekLove is a flower you've got to let grow. Love is when the other person's happiness is more important than your own. Love is something that means very different things to different people. Love is everywhere. LOVE IS EVERYTHING. But.... can love make...