3: Joy

2.3K 38 7
                                    

''Oh my god Joy zie die jongen daar!'' fluisterde Dianne, althans.. het moest op fluisteren lijken.  Dian is echt geen fluister persoon, al probeert ze het nog zo hard. Toch moest ik grinniken omdat ze direct haar hand voor haar mond sloeg.

We zaten rustig in de Engels les, bij onze lieftallige mentor. Echt iedereen mag haar, soort van. Helaas zit ik ook bij die James, waar ik gisteren tegen aanbotste, in de klas. Ik voel al zo'n 45 minuten zijn ogen in mijn rug branden en het irriteert me dodelijk. Ik heb al een aantal keer ''kun je het zien'' gesist en steeds blijft hij kijken. Is mijn rug zo interessant?

Na ongeveer 10 minuten gaf ze opeens een wenkende knik mijn richting uit waardoor ik hard begin te lachen. ''Wat is er zo grappig?!'' snauwt ze een beetje bang terug, waardoor ik nog harder moet lachen. ''Je moet met deze jongeman mee Joy, veel succes.'' Besloot ze uiteindelijk te zeggen, terwijl ik geen idee had waar ze het over had. ''Waarom zou ik?'' bitste ik daarom terug. Ik hoorde verschillende medeleerlingen ''oooh'' schreeuwen. ''Omdat ik dat zeg en nu wegwezen anders mag je er een rode kaart bij gaan halen!'', toch deed het me niks en moest ik die rode kaart gaan halen. Ik snap niet hoe onze docent dat kan doen, ik vroeg niks verkeerds. Nou ja.. ik ging een ''bevel'' tegen, maar dat zie ik onder niks verkeerds doen. ''Ben je in je periode of zo'' mompelde ik daarom nog geïrriteerd terug, terwijl ik naar de deur liep. "Ik ben nog niet klaar met jou!!" Schreeuwde ze nog.

We liepen naar de parking om daar verder te praten in alle rust. ''Oh mijn hemel van wie is dit schatje'' zei ik terwijl ik naar een Maserati liep. ''Van mij.'' grijnsde de jongen. Ik gaf hem een rare blik terug omdat hij mij stoorde in mijn les en ik hem niet kende. Ergens ben ik hem dankbaar, aangezien ik het gezeik van onze mentor niet langer aankon, maar dat laat ik natuurlijk niet merken. ''Waarom moest je mij uit mijn les halen?'' vroeg ik bits. ''Omdat jij van mij bent.'' grijnsde hij. ''Ik ben godverdomme geen eigendom!'' schreeuwde ik terug terwijl ik opstond om terug naar mijn les te gaan. ''Aw Joytje toch, het staat toch echt zwart op wit liefje.'' zei hij terwijl hij een of ander contract omhoog hield. Ik staarde hem met ongeloof aan. ''Stap in.'' beveelde hij. Weer staarde ik hem ongeloofwaardig aan, alleen dit keer, omdat veel mensen, correctie meiden naar buiten gekomen waren. Uiteindelijk stapte ik toch in en ging me een rare rit tegemoet komen. Zo'n rit met hele awkward stiltes enzovoort snap je? En zoals ik al zei, was de rit heel ongemakkelijk. En met teveel stilte.

Ergens voel ik me kut doordat ik nu tijdens schooltijd in een auto zit met een onbekende jongen waarvan ik de fucking naam niet eens weet en die mij ''gekocht'' heeft. Ik vraag me ook af waarom ik dit deed, normaal zou ik nog langer discussiëren over waarom ik mee zou moeten. Iets aan hem trok mij aan.. nee dat geeneens. Ik wou gewoon al die poederdoosjes die naar buiten gekomen waren jaloers maken, want ja. Hun worden jaloers als je met een knappe jongen in een peperdure auto mee gaat. 

Ik probeerde steeds een gesprek aan te gaan, maar hij snauwde steeds dat ik mijn bek moest houden. Fijn zo'n autorit..

________________________________
Oh damn.. derde herschreven hoofdstuk. 

Justin [Voltooid]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu