Girls Next Door : NBSB: Nothing Beats Super Belle

Chapter 1

Chapter 1

<Belle’s POV>

1st day of school at ako lang mag-isa ang papasok. Magkaiba kasi kami ni Rona ng schedule eh. Well, friends forever kami kaya parehas kami ng papasukang university. Rona is my highschool best friend at namimiss ko na silang tatlo. Si Eunice, Regine at si Rona.

Hanggang ngayon hindi pa din nagsi-sink in sa akin na college na talaga ako. Punong puno lang naman ang utak ko ng kung anu-anong thoughts.

Sinu-sino kaya ang magiging friends ko?

Sinu-sino kaya ang mga magiging kablockmates ko?

May gwapo kaya akong kaklase? For sure naman ‘yun. Hello, madaming gwapo sa universities no. Lalo na dito. Isang malaking stock room lang naman ang university na ‘to.

After a minute nakita ko na ‘yung room ko. So far so good. At mukha naman silang mababait kasi mukhang hindi naman sila nangangain ng buhay.

‘Yung iba magkakakilala na. Baka classmates sila last school year. Gawd. I miss my friends so bad.

Umupo na ako sa vacant chair. Wala pa akong katabi.

Nakita ako ng isa sa mga kablock ko. Nagsmile siya at syempre being the Ms. Friendship nagsmile din ako.

Lumapit siya sa akin.

“Uy, Belle!”

“Oh, Joyce! Kumusta ka na? Long time no see ah.” Nakilala ko si Joyce noong nag-enroll kami. Sabay kasi kami nag-enroll and the luck is with us. Magkablock mate nga kami.

“Oo nga eh.”

“Alam mo ba super excited ako pumasok. For sure marami tayong makikilalang bago.”

“May classmate daw tayong sikat ah.”

“Sikat? Gwapo ba ‘yan ha? Sana lang kamukha ni Chard(Richard Guttierez) ‘yun.”

“Sana. High-profiled eh.”

“Sus-yal(Papa Dan’s accent)! Ano kayang pagmumukha mayroon ‘yun? Kung gwapo man at pangit ang ugali niya sayang siya.”

“Malay mo naman mabait.” Umalis na si Joyce. Ngayon ako na lang muna ang mag-isa dito. Madami na din naman ang nakikipagngitian sa atin. At syempre ako din naman nakikipagngitian din.

Hanggang sa…

“Miss, pwede paupo?” Tinignan ko siya. Eye-to-eye.

*Smile* ~ I gave him my killer smile.

Nagstart na ang klase at tinignan ko si Kuya. I don’t know his name eh. Kausapin ko nga.

“Hi.” ~ belle

“Hi.”

“I’m Belle. And you are?”

“Ethan. Type mo ko noh?”

Tinaasan ko siya ng kilay. He gave me an evil grin. Anak ng fruitshake?! Ang yabang ah!

I’ll describe him na lang muna. He’s cute and I like his smile pero sa totoo lang ayoko sa kanya.

Obvious naman kung bakit di ba? Kasi sobrang YABANG lang naman niya. Malamang coco brain ‘to. Ang pangit ng ugali eh.

Dumating na ‘yung teacher at ito na ang pinakahihintay kong introduce-yourself moment.

Pagtayo ko sa harap I gave my sweetest smile.

“Hi, I’m Crystal Belle Santiago. I’m from Sta. Maria Bulacan. Sixteen years old. I can be a friend of yours anytime!”

Simple yet I’m sure I gave a big impression to them.

Noong uwian na…

“Bye, babes.” ~ Ethan

“BABES?! Yuck noh! Kadiri lang. He’s not my type. Kapal ng face.” I whispered. Kung pwede ko lang isigaw ‘yun naisigaw ko na. Baka gusto niyang matulad kay Jura?! Speaking of that Dino, ayoko na pag-usapan. Bad memories *Erase. Erase.*

I gave my friend, Rona, a ring. Magkekwento ako. Kailangan kong mailabas ang sama ng loob ko na ‘to.

*Ring. Ring. Ring.* ~ phone call

“Hey, what’s up? Kumusta first day?”

“What the eff?! Kaya nga ako tumawag sa’yo eh.”

“Obviously, mukhang hindi maganda ang naging araw mo ah.”

“Kasi naman ‘yung lalaking ‘yun!”

“Lalaki? Woah! Woah! Woah!”

“Oh, bakit ganyan reaction mo?”

“Wala lang. Oh, ano ba kasi ang nangyari ha?”

“Kasi naman ang kapal ng mukha noh. Type ko daw siya! As if namang magustuhan ko ’yung ganoon kasama ang ugali.”

“Ha-Ha-Ha! Gwapo naman ba?”

“Cute lang. Nako! Maging kamukha muna siya ni Enchong ko noh! Tsaka malay mo naman coco brain ‘yun.”

“I hope so. Ingat ka lang baka mainlove ka dyan sa mokong na ‘yan ha? Alam mo na NO TO DISTRACTION.”

“Spell A-S-A, sweetie. Tignan mo naman MAJOR TURN-OFF. Kaninang uwian nga he called me babes. Yuck kaya ‘yun noh. As in super kadiri.” I emphasized the word ‘MAJOR TURN-OFF’.

“Ha-Ha! Osiya, ingat kay Mr. TURN-OFF ha? See you soon.”

“Bye sweetie. See you soon.” I hung up.

Hanggang ngayon hindi pa din ako nakakarecover kay Mr. Turn off. Parang ang pangit. Mr. Yabang na lang. Sana bukas hindi na siya ‘yung katabi ko. Kumukulo lang talaga ‘yung dugo ko sa kanya.

“I hope so. Ingat ka lang baka mainlove ka dyan sa mokong na ‘yan ha? Alam mo na NO TO DISTRACTION.”

Never kong makakalimutan ‘yung rule na ‘yun. Para sa future namin ‘yun noh. Kaya sigurado ako sa sarili ko na never akong maiinlove sa ganoong klaseng lalaki. Ang pangit ng ugali at baka coco brain pa. At dahil doon hindi siya ang dream guy ko. Dahil never kong makakalimutang ang gusto ko sa isang lalaki is ‘ang kahinaan ko ang lakas niya’.