I'm Yours And You're Mine

Chapter 26: Drunk

Elle's POV

After receiving a call from that bitch, I heaved a deep sigh. I'm really confused. I want to know who's her. Suddenly, I remembered someone who can surely help me. I get my phone and dialled his number.

[Hello? Who's this?] I clearly heard his deep voice.

"Forgot me already, Forbes?"

[Master? Is it really you?]

"Who do you think, then?"

[It's really you Master! It's been a long time. How have you been?]

"Want to work for me?"

[I'll be pleased to work for you, Master.]

"Then, I want you to find this fucking bitch."

[Okay, Master. Just send me the details through my email.]

I hanged up the call as I smirked.

--

It's already evening but I'm still in my rooftop. I like silence and I hope it's always like this. But it would not be like this anymore because of that fucking Akuma Mafia Organization.

I looked at my phone as I heard it vibrating. Someone is calling me. And it's  Alexander.

Kamusta na nga ba siya?

"Hello?"

[Miss, kilala niyo po ba yung may-ari ng phone na 'to?]nagtaka ako kung sino ang sumagot kaya tiningnan ko ulit ang screen

"Yes. Why? What happened to Alexander?"

[Nandito po siya sa ******** bar, Miss. Lasing na po siya at natutulog dito. Pakisundo na lang po.]

"Okay. I'll be there."

Mabilis akong lumabas ng bahay at dumeretso sa parking lot. Sumakay ako sa kotse ko at matuling pinaandar ito upang agad akong makarating sa nasabing bar.

Pumasok na ako sa loob. Hindi naman ako nahirapang hanapin siya kahit na madaming tao sa loob dahil I'm sure na nasa bar counter siya.

Lalapit na sana ako sa kanya nang biglang may humawak sa waist ko at dinala ako sa dance floor. Agad namang uminit ang ulo ko at masamang tumingin sa lalaking 'yon. Susuntukin ko na sana yung lalaki nang bigla na lang itong nakabulagta sa sahig at dumudugo ang labi nito. Tumingin ako sa taong gumawa 'nun.

"Don't.touch.her." may diin sa bawat salita na sabi ni Alexander

Kasabay non ay ang paghila niya sa'kin palabas ng bar. Lakad lang kami nang lakad hanggang sa makarating kami sa isang park. Wala ng masyadong tao sa park at maliwanag ang paligid dahil sa mga poste ng ilaw.

"Are you okay?" kunot noo niyang tanong sa akin. Tumitig ako sa kanya. Mukhang marami siyang nainom. Magulo ang buhok nito at medyo amoy alak siya.

"Yes. How about you?" seryoso kong tanong. Hindi siya nakasagot. Nanatili siyang walang imik.

"Don't worry. I know you're not." I said as I hug him tightly. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha niya sa balikat ko at unti-unti na siyang humikbi. Nasasaktan din ako para sa kanya. It must be really painful for him to be like this.

Bumitaw na kami sa pagkakayakap. Huminto na rin siya sa kanyang pag-iyak. He looked at me, directly in my eyes. Para bang matutunaw ako sa ipinupukol niyang titig. Maski ako ay nakatitig na rin sa kanya. Unti-unting bumaba ang tingin niya sa labi ko at ganun din ako. Nagkalapit ang aming mga mukha. I closed my eyes as I feel his soft lips on my lips. Tumagal 'yon ng ilang segundo. Humiwalay na ang aming mga labi. At agad naman kaming umiwas ng tingin mula sa isa't isa.