Chasing Hurricane

Epilogue

[ DEDICATED TO ALL READERS ]

Epilogue.

The Last Page

Puma’s Point of View.

 - - - - - - -

2 years later.

“Im home!” Sigaw ko at agad na sumalubong sa akin si Pupu –Ang aso ko. Bakit Pupu? Pinadala to sa akin ni Cooper one month matapos akong makarating dito sa bago naming bahay. Unfortunately siya ang pumili ng pangalan kaya naman hindi na ako umangal. Sabi niya kailangan ko daw ng kaibigan dito kaya pinadalhan niya ako ng isang aspin. Tinanong ko siya bakit aspin pero sabi niya gusto niya daw maging international ang mga aspin. Baliw talaga.

It’s been two years and I guess im doing okay with my life here.

It sucks to be a college student.

But my family is doing better than before and that’s all that matters to me.

Dali-dali akong pumasok sa kwarto at binuksan ang laptop ko. Nakakalungkot, hindi na ako nakakatanggap ng message mula kay Cooper. Siya lang kasi yung parating kumakausap sa akin. Busy na kasi ang iba dahil sa college life. Siya as usual, highschool parin. Pwedeng-pwede siyang gumraduate kaso mahal niya talaga ang Jefferson High.

Muli kong binisita ang social networking accounts ng mga kaibigan ko sa pinas, ang rami ng nagbago sa kanila. Huli kong binisita ang account ni Chord, after all napakatagal rin ng pinagsamahan namin. Gaya ng dati wala paring nagbago sa account niya. Literally. For sure videogames na naman ang inaatupag nun.

“Baby you got a package from Cooper again.” Nagulat ako nang biglang pumasok si Mommy sa kwarto ko. As usual di parin siya kumakatok.

Paglabas niya, dali-dali kong binuksan ang package. May pagkashunga talaga si Cooper, noon pinadalhan niya ako ng bato kasi wala siyang trip. Ano na naman kaya to ngayon?

Binuksan ko ang shoe box at nagulat ako nang makita ko ang camera sa loob. Ito yung camera na hiniram niya sa akin two years ago. Naalala pa talaga niyang isauli.

Akala ko yun lang ang tanging laman nito kaya nagulat ako nang makakita pa ako ng isang pamilyar na bagay sa loob –Ang notebook niya kung saan nakalagay ang bucket list. At sa gitna naman nito ay isang asul na sobre.

Inuna kong tingnan ang sobre at nagtaka ako nang makita ko ang isang card sa loob. Parang isang invitation letter…. Shit. What the hell.

You are invited to Cooper The Monggol’s #BestFuneralEver

      

To : Pumapanget always

       Chicago, Illinois

From : Cooper the monggol

      Heaven