I'll always love you

•~1~•

Ηλεκτρας POV

Σε λιγο το αεροπλανο προσγειώνεται στην αθηνα.Περασε ενα ολοκληρο καλοκαιρι και ακομα δεν μπορω να ποστεψω πως τα καταφερα!Περασα στην σχολη και στην πολη που ηθελα.Πλεον θα κανω μια νεα αρχη!θα ειμαι φοιτητρια της νομικης και θα ζω με τους 2 τρελους κολλητους μου..Τον Κωστα και την Χλοη!Απιστευω κι ομως αληθινο.Οτι ονειρευομουν μι αολοκληρη ζωη πλεον εγινε πραγματικοτητα.Δεν λυπαμαι καθολου που φευγω..Για το μονο που ανησυχω λιγο ειναι η μαμα μου.Ηταν πολυ στεναχωρενη οταν εφευγα..τωρα θα μου πεις ποια μανα δεν στεναχωριεται οταν φευγει το παιδι της..Της υποσχεθηκα παντως πως με την πρωτη ευκαιρια θα ανεβω θεσσαλονικη να την δω.Αν και πολυ αμφιβαλλω αλλα θα δω τι θα κανω.Δεν θελω πανω που θα αρχισω να συνηθιζω το μερος εδω και την νεα μου ζωη να γυρισω παλι πισω στα παλια..Θελω να σβησω το παρελθον μου και αυτο δεν θα με βοηθησει καθολου....Απ τις σκεψεις μου με εβγαλε ο Κωστας
'Ηλεκτρα σε 10' φτανουμε'
'Ετοιμαστειτε για μια νεα ζωη!'ειπε η κολλητη μου γεματη ενθουσιασμο.
Εγω απλως τους χαμογελασα και ξανα χαθηκα στις σκεψεις μου μεχρι να φτασουμε..

++++++++++++++++++++++++++++++

Αφου το αεροπλανο προσγειωθηκε πηραμε τις βαλιτσες μας και κατευθηνθηκαμε προς την πιατσα των ταξι..πριν ομως φτασουμε εκει ειδαμε τον πατερα του Κωστα να μας χαιρετα.  Τον πλησιασαμε σχεδον τρεχοντας και πεσανε στην αγκαλια του. Του εχω τεραστια αδυναμια απο τοτε που ο δικος μου "πα-ΤΕΡΑΣ" μας εγκατελειψε. Και κεινος με εχει σαν την κορη που ποτε δεν ειχε. Ετσι μου ειχε πει. Γενικα οι οικογενειες και των 3 μας κανουν πολυ παρεα. Παντα εκαναν. Ετσι και μεις δεν ειχαμε παρα μονο να τους ακολουθησουμε και να γινουμε αχωριστοι!
'Ει Ηλεκτρα που ταξιδευεις παλι?'ειπε -για την ακριβεια τσιριξε- ο Κωστας.
'Εε τιποτα καλε απλως αφερεθηκα'
'Καλα καλα φερτε τωρα να βαλουμε τις βαλιτσες σας στο πορτ παγκαζ και να σας παω στο σπιτι σας'
Στην φραση 'σπιτι σας' κοιταχτηκαμε και χαμογελασαμε και οι τρεις.
Ειχα μεγαλη αγωνια να δω το νεο μας σπιτι. Κανενας απ τους τρεις μας δεν το χε δει παρα μονο οι γονεις του Κωστα οι οποιοι μας μετεφεραν και τα πραγματα μας απο την θεσσαλονικη. Γι αυτο αλλωστε ηρθαν στην αθηνα.

+++++++++++++++++++++++++++++

Αφου καναμε μια σταση σε ενα μικρο μαγαζακι να φαμε γιατι λοιμοκτονουσαμε ολοι μας, συνεχισαμε την διαδρομη για το σπιτι μας. Ηταν σε μια σχετικα ησυχη γειτονια με ολα τα απαραιτητα καταστηματα τριγυρω. Οταν φτασαμε ανεβασαμε τις βαλιτσες -με το ασανσερ μιας και μεναμε στον 3ο οροφο- επανω και επειτα αρχισαμε να εξερευνουμε τον χωρο. Το σπιτι ηταν αρκετα ευρυχωρο. Καθως ανοιγες την εισοδο εβλεπες το -τεραστιο- σαλονι και πιο διπλα μια ανετη κουζινα που τα χωριζε ενα μεγαλο πασο. Τα χρωματα ηταν ενα απαλο μπεζ στο σαλονι που εκανε φοβερω αντιθεση με τα σκουροχρωμα επιπλα και τον καναπε του σαλονου. Το ιδιο ακριβως  συνεβενε και στην κουζινα . Μονο που εκει τα ντουλαπια οπως και το πασο που την χωριζε απ το σαλονι ηταν μαυρα και το χρωμα του τοιχου λογο πιο απαλο απ αυτο του σαλονιου. Το σπιτι φωτιζοταν απο μεγαλα παραθυρα που βρισκονταν στον χωρο. Καθως προχωρουσες ευθεια υπηρχε ενα πανεμορφο χωλ διακοσμημενο με πινακες στον εναν τοιχο και στολισμενος με εναν γιγαντιαιο καθρεφτη στον ακριβως απεναντι τοιχο. Στο τελος του διαδρομου υπηρχαν δυο δωματια το ενα απεναντι στο αλλο -ενα πιο μεγαλο που θα περναμε εγω και η χλοη και ενα λιγο πιο μικρο που θα επερνε ο κωστας- και  αναμεσα τους υπηρχε ενα μεγαλο μπανιο -με μια γωνιακη μπανιερα και αρκετα πιο περα μια ντουζιερα. Ηταν αρκετα ευρυχωρο πραγμα που με χαροποιησε αρκετα *γιατι εχω κλειστοφοβια*. Τα δωματια ειχαν και αυτα απαλα χρωματα και εκαναν αντιθεση με τα σκουρο καφε επιπλα. Ολοι οι χωροι του σπιτιου ειχαν αλωτε μεγαλα παραθυρα(πχ. Σαλονι κουζινα μπανιο) και αλωτε ομορφα μπαλκονια(δωματια). Με λιγα λογια ηταν Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Ο. Και οι τρεις μειναμε με το στομα ανοιχτο!

++++++++++++++++++++++++++++++

Επειτα απο την τοποθετηση των ρουχων και των πραγματων στην θεση τους καναμε μπανιο και αποφασισαμε να παραγγειλουμε και να δουμε ταινια μιας και οι τρεις ειμασταν πτωματα.

++++++++++++++++++++++++++++++

Μετα απο πολυωρο τσακωμο αποφασισαμε να δουμε μερικα επισοδεια απ το 13 reasons why μιας και ηταν το μονο 'εργο' που αρεσε και σε ολους. Αν και αμφιβαλλω αν κανενας απο τους τρεις μας παρακολουθησε εστω και λιγο απ την ταινια. Ολοι ημασταν χαμενοι στις δικιες μας σκεψεις. Και καπως ετσι η ωρα πηγε 2.30 και αποφασισαμε να παμε για υπνο μιας και αυριο θελαμε να τελειωσουμε με το ξεπακεταρισμα και να καθαρισουμε το σπιτι.

××××××××××××× ♡ ××××××××××××××
Εεμ γεια!
*βγαινει σιγα σιγα απ την γωιτσα της*
Αυτη ειναι η πρωτη ιστορια που γραφω... και ναι..
Δεν ξερω τι αλλο να πω
Οποτε αυτα....😳
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°Βασικα οχι... θα πω😌
*δηλωνει με αποφασιστηκοτητα*
Οπως σας ειπα και πριν αυτη ειναι η πρωτη μου ιστορια.
Δεν με φανταστηκα ποτε να γραφω ιστορια στο γουατπαντ..
Και χτες λοιπον το βραδυ -συγεκριμενα στις 3.45- μιας και δεν με επιανε ο υπνος και σκεφτομενη μια ιστορια που διαβασα και με επηρεασε, αποφασησα να γραψω και γω μια...
Δεν ξερω ακριβως πως θα εξεληχθει αλλα θελω να πιστεψω οτι θα βγει κατι καλο μεσα απ αυτο..
Αυτα απο μενα 😥
•πατηστε το αστερακι αμα σας αρεσε και αφηστε μου και ενα σχολιο για να μου πειτε αν θελετε να την συνεχισω
     ~Jøąņňå~