I'll always love you

~•12•~

ΠΑΝΟΥ POV

Προς: λεκακι μου💘
Ελπίζω να ερθεις. Σε περιμενω.

Της εστειλα και καθησα στο παγκακι μας ανοιγοντας την μια μπυρα και αφηνοντας την αλλη για εκεινη. Ηπια μια γερη γουλια και καθως πηγα να την αφησω διπλα, παρατηρησα τα στιχακια μας. Ολα οσα ειχαμε γραψει τα τελευταια 2,5 χρονια. Ολα μας τα σαγαπω, ολα μας τα για παντα μαζι. Ολα μας τα συγνωμη, τα μου λειπεις. Ολα. Μου εχουν λειψει ολα. Και πιο πολυ εκεινη. Η λεκ μου. Αν και ακομα ποναω μεσα μου μ αυτο που εκανε. Την αγαπησα και με προδωσε.
Αποφασισμενος πια να φυγω πηγα να σηκωθω,ομως ακουσα ενα κλαδι να σπαει. Ηρθε. Εμεινα εκει. Ακινητος. Κρατοντας την μπυρα μου και πετοντας βοτσαλα στην θαλασσα. Οπως καναμε τοτε. Πλησιασε με αργα βηματα το παγκακι μας και αφου καθησε, ανοιξε την μπυρα της και ηπιε μια αρκετα μεγαλη ποσοτητα. Απ' οτι φαινεται δεν ειναι καλα.
Την παρατηρουσα με την ακρη του ματιου μου. Σε καποια φαση την ακουσα να ρουφαει την μυτη της διακριτικα θελοντας να μην την ακουσω. Παντα ετσι εκανε. Και παντα την ακουγα. Και την εβαζα στην αγκαλια μου. Ετσι και τωρα.
-Ελα δω μωρε. Ειπα και την εχωσα στην αγκαλια μου. Εκεινη δεν αντισταθηκε πραγμα που σημαινει οτι το ηθελε , η οτι απλα κρυωνε. Αλλα ελπιζω το πρωτο. Μειναμε ετσι για αρκετη ωρα, κοιταζοντας την θαλασσα  Θυμηθηκα ολες εκεινες τις ομορφες αλλα και ασχημες στιγμες μας. Την πρωτη φορα που φιληθηκαμε, την πρωτη φορα που καναμε ερωτα,την πρωτη φορα που της μαγειρεψα και μου φωναξε επειδη τα ειχα κανει χαλια
. Μου ελειψαν τα παντα.
Χωρις να το καταλαβω δακρυα αρχισαν να σταζουν απ τα ματια μου. Γαμωτο! Δεν πρεπει να με δει να κλαιω. Ποτε δεν με εχει δει. Οχι. Οχι τωρα. Πανω που πηγα να τα σκουπιδω σηκωσε το κεφαλι της κοιταζοντας με. Βουρκωσε μολις με αντικτισε. Τα βλεμματα μας κλειδωθηκαν αμεσως. Και τοτε εκανα αυτο που τοσο μου ειχει λειψει, που ειχα να το κανω εδω και 2,5 χρονια. Την φιλησα. Μου ειχε λειψει τοσο πολυ η γευση των χειλιων της. Δεν φανηκε να αντιστεκεται πραγμα που με παραξενεψε αλλα και με ευχαριστησε ταυτοχρονα. Επειτα απο αρκετη ωρα σταματησαμε για να βρουμε τις ανασες μας. Μειναμε να κοιταμε την θαλασσα αγκαλια μεχρι που εκεινη εσπασε την αμηχανη σιωπη που επικρατουσε εδω και λιγα λεπτα.
-Γιατι?
-Εε? Ρωτησα διχως να καταλαβαινω για πιο πραγμα μιλαει.
-Γιατι μου το 'κανες αυτο Πανο? Πλεον ειχε βγει απ την αγκαλια μου και με κοιτουσε με δακρυα στα ματια της.
-Τι σου εκανα λεκ?Την ρωτησα προσπαθωντας να καταλαβω σε τι αναφερεται.
-Μην κανεις τον χαζο ρε Πανο! Σηκωθηκε πλεον ορθια κοιτοντας με με μισος ενω τα δακρυα της πολλαπλασιαστηκαν.
-Γαμωτο σου Ηλεκτρα!Τι στο διαολο σου εκανα πια? Φωναξα εξαγριομενος κανοντας την να κανει ενα βημα πισω απ τον φοβο της. Δεν πτοηθηκε ομως. Αντιθετος ανοιξε το κινητο της και λιγη ωρα ακομα μου εδειξε με τρεμαμενα χερια μια φωτογραφια που ημουν εγω με την Αννα(*) ημιγυμνοι σε ενα μερος που ουτε καν ξερω που ειναι.
-ΑΥΤΟ ΠΑΝΟ!ΑΥΤΟ. ΓΙΑΤΙΙ? ΤΙ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΕΡΘΗΚΕΣ ΕΤΣΙ? ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΛΑ ΤΣΑΚΩΘΗΚΑΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΠΗΔΗΧΤΕΙΣ Μ'ΑΥΤΗΝ? Εγω ειχα μεινει να κοιταζω την φωτογραφια. Δεν ειχα λογια. Ποτε το εκανα εγω αυτο? Μα δεν--
-ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΓΑΜΩΤΟ! Ουρλιαξε και εκλεγε πλεον με λυγμους πεφτοντας στην αμμο.
-Ηλεκτρα δεν ξερω. Εννοω εγω δεν....
-Εσυ δεν. Μαλιστα. Εσυ δεν. Και μετα ελεγες εμενα πουτανα. Οτι εγω σε απατησα. Οτι εγω δεν σε ηθελα. Οτι εγω σε κοροιδευα πισω απ την πλατη σου. Οτι εγω εφτεγα. Οτι εγω δεν σαγαπουσα. Και οτι εσυ με ηθελες σαν τρελος. Οτι ημουν τα παντα για σενα. Οτι εσυ με αγαπουσες. Ε μαθε λοιπον Πανο, οτι αν ειναι ετσι η αγαπη... μην με αγαπας! Ειπε και σηκωθηκε να φυγει.
-Ηλέκτρα μη! Σε παρακαλω ακουσε με! Εγω δεν εκανα τιποτα με την αννα το βραδυ που μαλωσαμε. Αληθεια σου λεω. Πιστεψε με. Σου ορκιζομαι σε οτι μπορεις να φανταστεις. Δεν ξερεις ποσο υπεφερα οταν σε ειδα γυμνη στο κρεβατι του κολλητου μου. Δεν ξερεις ποσο πονεσα οταν ακουσα ολα οσα μου ειπες την μερα που χωρισαμε. Ποσο με μισησα οταν σε εβλεπα να φευγεις μακρυα μου με δακρυα στα ματια. Οταν πηγαινα στο παγκακι μας ελπιζοντας να σε βρω εκει και συ ελειπες. Οταν σου εγραφα μηνυματα στο παγκακι και συ δεν απαντουσες. Οταν εμαθα οτι περασες Αθηνα και δεν θα μπορουσα να σε βλεπω καθε μερα εστω και κρυφα. Οταν εσκισες ολες τις φωτογραφιες μας. Οταν διεγραψες τον αροθμο μου. Οταν με μπλοκαρες παντου. Οταν με κοιτουσες με ενα ανεκφραστο βλεμμα. Οταν εφυγες διχως να μου πεις εστω ενα γεια. Οταν γνωρισες εκεινον το φιλιππο. Οταν βγαινατε μαζι. Οταν γελουσες με αυτα που σου ελεγε. Οταν σε φιλησε και ανταποκρυθηκες. Και μισησα τοσο πολυ τον εαυτο μου που σε εβλεπα ευτυχισμενη με τον φιλιππο. Και σκεφτομουν πως θα μπορουσα να ημουν εγω στην θεση του. Και θα μπορουσα να σε κανω εγω να γελας με την ψυχη σου με τα αστεια μου. Και θα μπορουσα να σε κανω εγω να μαγαπησεις τοσο ωστε να βγεις εξω και να με ψαχνεις με τις πιτζαμες. Και να μην σε νοιαζει αν θα γινεις ρεζιλι παραμονο να σε συγχωρεσω. ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΑΣΧΗΜΑ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΤΕ? ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ! ΥΠΕΦΕΡΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. ΠΛΗΓΩΝΑ ΤΟΝΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ..... ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΑΝ ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑ?? ΠΕΣ ΜΟΥ!
Ειπα και τραβηξα τα μαλλια μου αγανακτισμενος. Σε αντιθεση με κεινη. Φαινοταν ηρεμη. Τοσο γαμημενα ηρεμη που με εκανε να τρελενομαι.
Υστερα με κοιταξε με ενα μπερδεμενο για μενα χαμογελο.
-Μαλλον δεν ξερεις τι περασα εγω Αυτον τον εναμισι χρονο που δεν ημασταν μαζι Πανο. Και λογικα ποτε δεν θα μαθεις. Να ξερεις πως σε αγαπησα οσο κανεναν αλλο. Ησουν το στηριγμα μου αυτα τα 2,5 χρονια. Οτι πιο πολυτιμο ειχα στην ζωη. Ομως δεν μπορω. Δεν μπορω να σε εμπιστευτω ξανα. Ποτε ξανα. Ακομα κι αν δεν πηγες μ' αυτην. Δεν αλλαζει κατι για μενα. Και ξερεις γιατι? Γιατι με πληγωσες αφανταστα πολυ. Τα λογια σου ηταν το κερασακι στην τουρτα τοτε. Εχασα τον αδερφο μου. Και συ το ηξερες. Και αντι να αφησεις στην ακρη το οτιδηποτε και να μου συμπαρασταθεις. Με προδωσες. Με ταπεινωσες. Με τον χειροτερο τροπο. Δεν λεω πως δεν μαγαπησες. Ουτε πως δεν μαγαπας. Απλα σου λεςω πως δεν θα ξαναειμαστε ποτε ξανα μαζι. Οσο κι αν το θελω. Οσο και αν με ποναει. Καλυτερα να ξεχασουμε αυτα τα 2.5 υπεροχα χρονια. Οσο κι αν ποναει. Πρεπει να τα ξεχασουμε και να προχωρισουμε. Γιατι αν μεινουμε εκει, το μονο που θα παρουμε ειναι πονο. Πολυ περισσοτερο πονο. Γι αυτο κλτρ να το ξεπερασουμε. Αυτο πρπει να κανουμε. Και γω θα ξεκινησω απο τωρα. Γι αυτο καλυτερα ας καταστρεψουμε οτι μας θυμιζει τα χρονια που ζησαμε μαζι Πανο. Ειπε και με κοιταξε στα ματια. Δεν μπορει. Δε  γινεται να το πιστευει. Δεν πρεπει να το θελει αυτο.

Χευ γκαιζζζ🙋
Τι κανετε καλε?
Λογικα ειστε καλα😆 (κλασσικη απαντηση μου βολ6277289202)
Λοιπον αυτο ειναι το κεφαλαιο. Ξερω στο τελος ειναι καπως χαλια αλλα μου τελειωσε η εμπνευση.
So, σι γιου σουν 😂❤😏

P.s. το τραγουδι αφιερομενο στην EllieA55 και user56626992
Ξερετε εσεις😏😏😏

~Jøåņňą~
           ♡♡♡