Şimdi, tüm yaşanmışlıkları tam bir sahtekarlığa yüklemek zordu.Etraftakilerin hemen hepsi ikiden de fazla kişilikti. Aynı senaryoda farklı karakterler belki de karaktersizlerdik tüm saklanmışlıklarımıza rağmen en şeffaf haldeydik.
Zor işte en yakın dostu yitirmesi, göz yaşı dökememesi, siktirin ulan diyemeyişi, yalnız kalmayı bu kadar arzulayıp arzuların tükenişi. Baş başa verip direnememesi. Sanki hiç saymak, yaşanmışlıkları hiç bir şey söylemeden birbirimize anlatmayı, bağırıp çağırmalarımızda bile sevdamızı haykırmayı, ve hiç gitmeyecekmişsin sanmamı.her kahvemde, her içkimde, her yemekte, her cümlemde, her hikayemde biraz da olsa varsın belki de vardın.
Uzaylıydık biz. Hep söylediğimiz gibi. Her içki şişesinin dibinde doğallaşabildik belki de. Kızdın, kimi muhabbetlerimizde. Tartıştık, bağrıştık, savaştık… Ama hep mağlup taraftık. Birkaç saat önce hissettim gidişini. Belki de bitişimi. Dörtte üçümdün yarımdan bile eksiğim şimdi. Dörtte bir olarak devam edeceğim yine de.
Seni tanıyanlar bilecek de; tanımayanlarla hikayemi paylaşamayacağım nedense. Paylaşabilsem bile, benim uydurduğum bir karakterdir sanacaklardır dinleseler de…Şimdi, dün ve yarın; yokluğunun bilincinde ve anıları yokmuş bir balık gibiyim. Bilir(DİN)sin ; bir denizsiz bir SENsiz yapamam…
21/04/07 @NTMU®@T
