Dün gece bir oyun buldum kendime
Artık her gün yazacağım tek bir cümle
Birbirinin fotokopisi her gün, ve yürek hala SENle
Her dakikam her günüm ve her kelimem SEN
Ne kadar dar
ve bi o kadar geniş bir dünya bir bilSEN...
Kendime geleceğim elbet de bir çekip gidebilSEN
Keşke, SEN de BENim gibi SENle zehirlenebilSEN...
Gittiğinden beri
Ne gittiğin zaman ne de yer belli...
SENsizlikten beri
BEN, hiç
gerçekle yalan arasında
kalmadım ki...
Ve şimdi BEN, gittiğinden beri SENa kuramıyorum saatimi
Gittin;
o gün durdu BENde zaman,
Fark etmez oldu mekan
Ve canıma can katan katranlı sevdan...
YARalarımı yazıyordum oysa, SENden kalan
Yazdıkça daha da YARalanıyor,
YARalandıkça YARılanıyordum
Ateşinde yanıp BEN de yakıyordum
En iyi ilaç zaman derler ya YARaya
Zaman, sanki tuz basıyor açık YARalarıma
su gibi benzin atıyor yangınıma...
Yoruldum dikenli tellerde koşmaktan
Bıktım kağıtta kalemimle yanan hayatlardan
Gittiğin günü sildim yapraktan
Haftam 6 gün
Gittiğin mevsimi sildim;
Artık 3 mevsim bir iklim...
Dedim ya, herşey biraz eksik SENden kalan
Hasretin var bir tek inadına artan...
YARımım çünkü YARımsın
YARımım çünkü YARimsin
YARımım çünkü YARamsın
YARımım işte
Varlığınla tamamlayamadığım
Ve hiç atamadığım adımsın...
Şimdi şiir diye karaladıklarım,ismin halleri
SENde, SENa, SENi
BENse çekilemeyen bir fiil gibi
Anlayacağın SENsiz hayat
Devrik bir cümle misali...
Şimdi BEN, SENa da kendime de uzak
Şimdi BEN yol ayrımlarında
Anlayamadığım karmaşalarda
Herşey her yer anlamsız tuzak...
Şimdi BEN, SENsin sandığım vücutlarda
Şimdi BEN,
Ne şimdiyim ne de BEN
Şimdi BEN gerçekten de gidiyorum SENden
Gurur önde,
bol ünlemli,
soru işaretli sevdan arkamda
Gidiyorum...
Bu kez kafiye olsun diye değil üstelik
Belki de ilk ve son kez veda ediyorum
Büyüdün artık ve BEN gidiyorum...
Vazgeçiyorum
Hayallerimden, kifayetsiz kelimelerden
Yalan, yanan ve yakan sevdalardan
Mükerrer yaşantımdan
Ve SENden...
SENa yazdıklarımla
Kaç kadın vurgun BENa.
Yazmalarım amacı vurgunluk değil
Durgunluktu oysa...
SEN, duraklama dönemim
BEN,tarihe şahitlik etmiş bir tanık.
Sevmiyordum aslında sevdayı yazmayı,
Hele ki, yazdığım yazgımsa,
Tüm yanılSENmalarımda...
Ardından
Ne kadar sehven sevdalar yaşamışım
Ne kadar yanmışım
Ne kadar yaşlanmışım
Ne kadar yazmış ve yalanmışım.
Ardından
Ben masalmışım
SEN gerçek
BEN, geçmiş ve gelecek
Ardından
Öylece baka kaldım
Ardından
Ardında kaldım...
SENdin kelimelerim
Seslenişim, serzenişim
Ve kifayetsizliğim...
SENdin, saçmalıklarım
Yanlışlarım, yalnızlığım
Ve yakarışlarım
SENdin, aşklarım
Anlatamayışlarım
Ve yaşamaya çalıştıklarım.
SENdin faili meçhulüm...
İyisi mi, elveda gülüm...
...
DOLUNAY-@NTMU®@T
