Bir yanım, şimdi tek renk tek yanım. Alev alev bir yangın. Son sözün, son resmin son sohbetlerim. Allahım, bu BEN ben miyim?...Nerdeyim, ne haldeyim, nereye gideyim, 5N 1K hallerdeyim. Çok mu BENcilim..
Erteliyor, erteleniyorum. Bu kez labirentteki bir fareyim. Çıkışı bulamıyorum. Hayat bir gemi ve KAPTAN olmalıyız hepimiz; oysa kaçak bir yolcuyum gemimde. Belki gemi bile yok bu sahilde. Hayalperest bir çocuğum kendi iskelemde. Şimdi, çoktan seçmeli bir test misali. Sorgulanıyorum, sorguluyorum, oynuyor ve oyalanıyorum…
Nerdesin? Ne olur ses verir misin. Halimi görüyorsun, yardımına ihtiyacım var, nolur imkansızı istiyorum biliyorum ama geri döner misin. İlk kez bir BEN kaldım. Çünkü, TAMAMlayandın. Eksiğim hem de çok eksik; frenimdin ve şarambole yuvarlanmak üzereyim. Sahi, BEN kim ve nerdeyim??? İnsan, kendi hayatına kuş bakışı bakar mı bu kadar yakar bu kadar yanar mı? Bu kadar BU KADAR…Devam be oğlum, ilk filmin bir radar devamıysa zor bir karar ve devam sadece gişeye yarar…
30/06/2007 @NTMU®@T
