Weak MEETS the Strong √

WMTS 8

"What the f--!!" Nanlaki naman ang mata ko ng makita siyang galit.

"S-sory b-boss, bat kasi nandito ka?" Kabadong tanong ko at lumapit sa kanya at tinulungan siyang tumayo.

"Thanks to me I carry  you to your bed and take care of you sorry because of tiredness I slept in your bed." Parang nakunsinsya naman ako sa sinabi niya, nasabi niya yon ng walang hinga-hinga. Grabe!

"E-eh sorry boss, pero salamat ng marami sa pag alaga." Sabi ko at tumango lang siya.

"Samahan mo ako ngayon, may pupuntahan tayo." Hindi na ako nakapagsalita dahil lumabas na siya ng kwarto.

Saan na naman kaya kami pupunta?

Kakarating lang namin sa isang bahay? Habang nasa labas kami rinig na rinig ko na ang ingay sa loob. Mukhang maraming tao.

"Anong meron?" Tanong ko.

"It's a birthday party of my brother in law." Napatango naman ako. Buti nalang naka pitch offshoulder dress ako at nakaheels, pang formal din.

"Hey bro, buti nakarating ka." Bati nong lalaki at nag yakapan sila.

"Yeah, where is Sonya?"

"Resting, nahilo kasi siya kanina." Napatango naman si boss at napatingin sakin yong lalaki.

"Oh! Hi, my name is Kent the brother in law of Anth-" may biglang binulong si honey.

"Aah, so what's your name?" Tanong niya sakin. Syempre propesyonal naman na nakipagkamay ako.

"Mikaela, Mikaela Dilreal." Pakilala ko at may ngiti.

"My brother in law has a nice choice." Nagtaka naman ako.

"Nothing, come on Have some breakfast, maaga ko lang sinimulan ang party kasi sabi ni misis. Anyway, aalis muna ako, bro ikaw na bahala." At umalis na siya. Ako naman nakaupo dito sa round table habang nakatingin sa mga bisita na masyang nagtatawanan. I miss going to party and bars.

"Wait me her." Naghintay naman ako kasi sabi niya. Pagbalik niya may dala na siyang pagkain, yes sa wakas! Kainan na diss!

"Tss, pwede bang magdahandahan ka, hindi ka naman aagawan." Narinig kong sabi niya at inirapan ko naman siya.

"Eh sa gutom ako, paki mo!" Sagot ko at umiling lang siya. Napansin ko namaag tingin siya ng tingib sakin kaya tumigil ako sa pagkain.

"Sabihin muna kasi kong ano ang gusto mong sabihin." Sabi ko sa kanya at bigla siyang nag smirk. Geshhh!

"Nah, nothing." Nagkibit balikat lang ako at kumain ulit.

Gabi na at nandito parin kami sa party ng brother in law niya. Nasa sulok naman ako ngayon at sinusulong inumin ang isang wine. Medyo nahihilo naanga ako, pero hindi ko na alintana yon. I'm a party girl remember?

Kanina na din wala si Honey, ewan ko sa kanya! Tumayo naman ako ng maramdaman kong puputok na yong pantog ko, kanina ko pa kasi pinipigilan.

Naglakad-lakad naman ako at tinanong ang lalaking nag-iisa ngayon sa table niya.

"Ahm, *hik* San yong bany-*hik*?" Tanong ko na papungay-pungay pa at napangiti naman yong lalaking pinagtanungan ko.

"Dumeretso ka lang, nasa dulo." Tinignan ko naman yong dulong sinasabi niya at naging dalawa yong paningin ko

"Ha? Eh dalawa yong daan eh*hik*" sagot ko pa sa lasing na boses.

"Haha, sige ihahatid nalang kita, come on." At tumayo na siya sabay hawak sa braso ko.

"Sige, I'll just wait you here, go inside." Ngumiti naman ako, yong parang ngiting aso! Ewan! Haha.

"Ahh, hay salamat, nakaihi rin." Nakangiting sabi ko at lumabas ng cubicle at napatalon naman bigla ng puso ko ng makita si Honey na nakatayo at nakatingin sakin ng galit.

Nahinasmasan yata ako ah!

"H-honey?" Tawag ko sa kanya at bigla niya akong hinila.

"Teka lang, nasasaktan ako! Ano ba!" Sigaw ko sa kanya. Nakita ko naman yong lalaki kanina at nagtaka siya.

"Thank you." Sabi ko nalang at hinila parin ako ni Boss. Azaaaar!

Bigla kaming pumasok sa isang kwarto at agad na sinarado niya sabay tulak sakin sa pinto at pinasandal ako. Napa Aww, naman ako.

"ANO BANG PROBLEMA MO!!" Sigaw ko sa kanya. Ang sakit kaya non!

"You are my gooddamn problem! Bakit sumasama ka sa ibang lalaki, eh alam mo namang girlfriend kita sa mata ng mga kamag-anak ko!" Namuo naman ang luha sa mga mata ko at unti-unti na itong bumagsak.

"Yon lang ba kinagalit mo? Alam ko! ALAM KONG AKO ANG PEKENG GIRLFRIEND MO! Kaya sorry," at tinulak ko siya ng malakas at nagawa ko naman siyang naitulak ng kunti.

"Ayoko na boss," sabi ko na kinalambot ng ekspresyon niya.

"Yan, kunting bagag lang hindi ko pa magawa. Magpapanggap kalang Mikaela, mahirap ba yon? Maliit na bagay lang to pero ang bilis mong sumuko." Hindi parin maawat ang luha ko dahil sa mga sinasabi niya.

"Alam ko, ako itong BOBO! Diba sabi mo nga maliit na bagay sinusukuan ko na? Kaya I'm sorry kong ako yong klase ng tao na mabikis lang sumuko. I am weak, I need someone's love. masisisi mo ba ako kong kulang ako sa pagmamahal, NI KAHIT MAGULANG KO HINDI KO NARAMDAMAN? Tss," wala na. Nalabas ko na ang sakit na nararamdaman ko. Siya naman kasi! Napagbuntunan ko tuloy!

Wala naman siyang reakyon sa mga sinabi ko.

"Sorry." Sabi ko at lumabas ng kwarto. Pumunta naman ako sa table ko kanina at kinuha ang bag sabay alis.

"Hey, Mikaela, where are you going?" Tanong ni Kent.

"Ahh, uuwi na ako Kent kasi hinahanap na ko sa bahay, tapos si Honey naman hindi pa daw uuwi, kaya thankyou nga pala." Sabi ko at nagpaalam na sa kanya.

Pumara naman ako ng taxi at nagpahatid sa unit ko. Hay!

Habang nandito aoo sa kama ko at nakatalukbong sa kumot ko sabay iyak.

Noon pa ako mahina, mahina sa lahat ng bagay. Kaya nga nagpapasaway ako para lang mapansin ng magulang ko. Eh hindi naman ako nabigo at napansin nga nila ako. Ewan ko ba! Alin don sa sinabi ko ang hindi nila maintindihan na HINDI NA NILA KAILANGANG MAGPAYAMAN PA! Sinasabi pa nila para sa kabukasan ko, eh ito na nga ako nagtatrabaho na!

Dingdong

Napatigil naman ako sa pag-iyak at tumayo. Wala naman akong inaasahang bisita.

"Anong kailangan nyo?" Agad na tanong ko ng makita ko sila. Sinunggaban naman ako ng yakap ni Mommy.

"Miss ka na namin anak, bumalik ka na sa bahay please..." umiiyak na sabi niya.

"Pasok kayo." Sabi ko at pumasok naman sila. Nilapag ko ang dalawang baso ng tubig habang nakaupo silang dalawa sa harap kong couch.

"Alam kong hindi kayo nandito para kumustahin ako, said it directly, wag na kayong magpaligoy-ligoy pa." Matigas na sabi ko at tinignan ni mommy di daddy.

"Umayos ka ng pananalita mo Mikaela! Magulang mo parin kami!!" Sigaw skain ng magaling kong ama.

"Tumigil ka na mahal, hindi maganda ang punapakita mo sa anak mo." Suway naman ni mommy kau daddy.

"Eh siya nga tong walang galang! Kausapin mo yang anak mo." At tumayo siya sabay labas ng unit ko. Tss. Pakialam ko!

"Anak, pagpasinsyahan mo na ang daddy mo, marami lang talagang problema ang negosyo niya ngayon." Sabi niya pa at tinignan ko lang siya ng walang ekspresyon.

"Sabihin mo na ang pakay nyo." Sabi ko na nagpawala ng ngiti niya.

"Nandito kami para makiusap sayo anak, babagsak na ang negosyo natin at isa lang ang lweding makakapagpabangon nito." Oh ngayon Isasali nila ako sa problema nila? Ni minsan ba inalam nila na may problema ako? Sa naaalala ko nga parang hangin lang ako!

"Ano?"

"Ang maikasal ka kay John Turner."