Weak MEETS the Strong √

WMTS 30

Mikaela's POV

"Thank you ma'am, next time again." Tumakbo na ako palabas at kinuha ang bisiklita ko para pumunta sa ibang store ulit.

"Goodafternoon sir, here's your order..." inabot kuna sa kanya at nagbayad naman na siya kaya lumabas na ako at nagbisiklita ulit para e remit ang kita ko ngayon.

Three years had passed. Yes. Three years... three long yearss that feels like hell...

I manage to stand, kahit na lugmok na lugmok na ako! Naalala kupa nga ang unang araw na dumating ako dito sa lugar nato, sobrang hina ko, may mga pasa, sugat at hindi maipaliwanag ang etsura ko. Pinilit kong bumangon, pinilit ko...

Matapos nilang makuha ang bagay na gusto nila, they left me.. Yon naman ang deal namin, sakanila na ang lahat, wag lang nilang saktan ang mga taong mahal ko...

Anyway, let's forget the past.

I'm currently working as a manager in a restaurant here in..... Canada. Ako lang ang nagdeliver ngayon kasi kulang sa tao tsaka wala naman akong masyadong ginagawa kaya ako nalang ang nag deliver, hindi naman mahirap dahil pinagdaanan kuna to past few years..

Tsaka ang bike ang pinakamadaling sakyan dahil nakakalusot sa mga pasikot-sikot at tsaka pag may traffic oh diba, so hindi na male-late ang delivery.

Nakabalik na ako sa restaurant at niremit ang mga pera sa sarili ko, ako rin naman ang magtatago nong mga pera.

"Hey manager Mik, I have to go.." paalam ni Magie, isa sa mga chef dito.

"Okey, thank you.." she just smile and leave.

Marami pang nagdagsaang mga customer dahil uwian na ng mga workers, pumalit naman ang mga night shift na mga cook at tsaka waiter.

Mabilis ang oras at hindi ko namalayan na nine na pala nang gabi. Hinihilot ko ang sintido ko nang may kumatok sa pintuan ng office ko.

"Come in." Agad naman na pumasok si Samuel or Sam.

"Ma'am, someone is complaining outside.." nagsalubong naman ang kilay ko.

"Complaining? Why! We are giving every customer's needs and wants.. Ano pa bang kulang!!" Nakita ko namang nagtaka si Sam sa huling sinabi ko.

Tumayo na ako at naglakad palabas para puntahan ang putanginang customer nayon! Sa tagal kuna dito ngayon lang may nagreklamo!! TAMA NAMAN ANG TURING NAMIN SA COSTUMER NAMIN! WE'RE SERVING THEM RIGHT!

Nakakapagod na nga, dinagdagan pa nang kong sino man yan!

"Give me the food I want! Goddamnit!! What kind of restaurant is this!!" Tumubo naman ang sungay ko sa letcheng may tupak na babaeng maingay nato!

"Excuse me ma'am, if the food your finding for is not here, you can transfere into another restaurant.." tumingin naman sakin ang babae at napaatras naman ako ng makita ko ito. Also her, she's shock!

"Soooo.. you're working here?" She cross her arms and face me with a smirk in her face.

"Oo, kong manggugulo kalang naman! Umalis kana! At kong wala dito ang hinahanap mo umalis kana! Wag mo nang pilitin pa!!.. Sam! Get the money she payed and give it back to her!! Move!" Agad naman na umalis si sam at kinuha ang bayad niya.

"Here ma'am Mik.." kinuha ko naman at nilagay sa table kong saan siya nakaupo kanina.

"Kunin mo! Makakaalis kana!" Inirapan naman niya ako at kinuha ang pera niya at bigla ring binato sakin.

"Marami ako niyan, If you want I can give you.." ang kapal din naman pala ng labi ng babaeng to! Wala paring pinagbago!

"Umalis kana.." I warned her.

" Matakot kana Mikaela, bumalik na ako.." pagmamalaki niya.

Eh ano ngayon? Anong gusto niya? Magpaparty ako? Tss.

"I've been in hell and back bailyn!! Kaya hinding-hindi ako matatakot sayo! Tss." Naglakad na ako paalis at pumasok na ulit sa office ko.

"Did she leave?" Tumango naman si Sam.

"And what are you still doing here? You can go back to work..." tumango naman siya at huminga ako ng malalim.

Nagpakalayo-layo na ako, sana naman siya lang ang makita ko! Sana wala nang iba!

Nagsara na ang restaurant mga twelve na ng madaling araw dahil nag cleaning pa kami! Nakagawa pa tuloy ako ng eksena kanina! Kainis!

I get my maroon ducati and drive home. Yes, may bahay ako! Maliit man pero masaya, ito lang ang nakaya ko pero okey lang atlease sariling pawis at sikap ko. Maliit siya pero malaki na para sa taong tulad ko na mag-isa.

Sa dami nang pinagdaanan ko sa buhay hindi ko alam kong buhay pa ba ako, kasi lahat nang yon nalagpasan ko, kinaya ko, nang ako lang. Ako lang mag-isa.

May bagong buhay na ako, mga bagong tao sa paligid ko, bagong klema, bagong kakilala, bagong lugar, lahat.... lahat bago.

Kamusta na kaya si Manager? Sigurado akong matutuwa yon pag nalaman niyang isa narin akong manager ngayon!

Kamusta narin kaya ng lovebirds na si Jerome at Coleen? Sila pa kaya ngayon? I pretty sure na sila parin, alam ko yon! Mahal nila ang isat-isa.

Si Ate Martha at kuya Rick, kamusta na kaya sila? Si Thunder? Nakuu miss kuna ang batang iyon!

Si Ate Sonya din kaya at kuya Kent? Sigurado ako malaki na ngayon si Jacob, ang gwapo pa naman nang batang yon! Manang-mana sa mommy at daddy.

Kamusta ba kaya sina tita beverly? Si Mars? Silang lahat... mga co-chef ko? I hope masaya sila!

Miss kuna silang lahat, sayang lang at hindi kuna sila makikita pa. Wala narin naman akong balak bumalik sa pilipinas, gusto ko nang makalimutan lahat. Ito naman ang piniki ko eh, dapat kalimutan na nila ako.

At imposible naman na hindi pa nila ako nakalimutan. Basta ba masaya sila ngayon okey na ako.

Matutulog na ako, kailangan ko pang gumising nang maaga dahil ipapasyal kopa ang K9 dog ko na si Ton-ton! Ang cute ng name diba?

•°•°•°•°•°•

Nagising ako nang eight ng umaga kaya nagsuot ako nang makapal na coat dahil napakalamig ngayon, malapit na kasi ang christmas, feel na feel kuna ang lamig sobra!!

"Goodmorning Ton-ton, how's your night ha?" Hinagod-hagod ko naman siya at dinilaan naman niya ang ilong ko.

Napulot ko lang tong asong to, akalain nyo yon! Isang K9 gumagala, eh sa pilipinas sobrang mahal nito kong bibilhin eh! Hindi ko ba naikwento na paborito ko ang K9 dogs? Haha! Alam nyo na!

Last three months ko pa lang kasama si Ton-ton kasi, naglalakad ako non pauwi ng biglang tong asong to lumapit sakin yong tipong nagpapaawa!

Wala naman akong nakitang tao sa paligid kaya sinama ko nalang, naghihintay nga ako na may maghanap pero wala kaya ako nalang ang komupkop! Tsaka Ton-ton ang pangalan niya kasi nasa name tag na ng aso!

"Malamig Ton-ton no? Hindi mo naman siguro nararamdaman no? Anyways, bilisan na natin kasi parang lalamig pa'to lalo! Brr."

Biglang namang tumahol ng tumahol si Ton-ton kaya tumingin ako sa tinatahulan niya.

"May problema ba Ton-ton?" Tumakbo naman siya kaya nabitawan ko ang panali niya, kaya wala akong nagawa kundi habulin siya!

"Ton-ton! Ano bayang aso ka! Hali ka nga dito! Ano naman kaya ang nakita mo? Nakita mo ba ang amo mo?" Bigla naman siyang gumulong-gulong na kinataka ko.

Hindi ko naman siya tinuruan ng mga tricks ah!

"Anyari Ton? Tinupak ka? Tara na nga! Nilalamig kalang sigu-- woy! Come back here--"

"Kae...."