Αποφασίσαμε να βάλουμε και εμείς ενα χεράκι. Ο Jimin της κρατούσε τα πόδια προς τα πάνω και εγώ έλεγχα τους σφυγμούς της.
Περιμέναμε για πολλή ώρα και η φίλη της είχε αργήσει αρκετά.
Μήπως θα έπρεπε να κάνουμε κάτι άμεσα αντί να περιμένουμε;
Υ: Ρε παιδιά, μήπως θα ήταν καλύτερα να κάνουμε κάτι αντί να περιμένουμε τη φίλη της να έρθει;
JK: Α εμένα μην με μπλεκετε σε τέτοια θέματα, δεν ξέρω τίποτα.
JH: Ούτε εμένα.
Υ: Καλά εσένα σίγουρα δεν σου λέγαμε...
JM: Γιατί δεν δοκιμάζουμε το φιλί της ζωής;
RM: ΝΑΙ ΤΟ ΦΙΛΊ ΤΗΣ ΖΩΉΣ!
J: Τι λέτε μωρέ; Πάτε καλά και οι 2 σας; Και ποιος απο τους 7 μας θα τη φιλήσει;
JM: Έλα που δεν ξέρεις...Όλοι με κοίταξαν με ένα πονηρό χαμόγελο... Και τότε κατάλαβα τι είχαν στο νου τους...
Υ: Ε δεν πάτε στο διάολο όλοι σας λέω εγώ!!
Τους είπα και έσκασαν στα γέλια. Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβαινε αλλά τώρα τελευταία δεν μου τα έλεγαν καθόλου καλά.
JK: Λοιπόν, κάντε στην μπάντα μάγκες. Περνάει το international playboy! Εγώ θα τη φιλήσω!
Υ: ΤΙ; Ούτε να το σκέφτεσαι!
JM: Ωωωωω...
V: Μην το παίρνετε τόσο πολύ στη πλάκα ρε παιδιά.. δεν είναι ακριβώς φιλί...
JM: Χεστηκαμε!
J: Μικρέ μαζέψου!Ο Tae είχε δίκιο.
Δεν είναι ακριβώς φιλί. Απλώς δίνεις αέρα στον άλλον μέσω του στόματος.
Αλλά και πάλι.
Εγώ δεν ήξερα πως γινόταν αυτό. Ήθελα να ενώσω τα χείλη μου με τα δικά της αλλά δεν μπορούσα. Και ξαφνικά, ο εξυπνάκιας ο Jimin πέταξε την χειρότερη ιδέα EVER!
JM: Λοιπόν, ποιος συμφωνεί να τη φιλήσει ο Suga;
Κοιτάχτηκαν όλοι μεταξύ τους.
Αχ πείτε όχι, σας παρακαλώ...
JΚ: Εγώ πιστεύω πως...
?: Ήρθα!Ουφ....
Πάλι καλά που ήρθε η φίλη της...Ηρια's POV
Κατευθύνθηκα προς το αμάξι για να πάρω το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών που μου είχαν δώσει οι γονείς μου σε περίπτωση που γίνει κάτι.
Το θέμα ήταν ότι δεν θυμόμουν που το είχα βάλει και άργησα να το βρω.
Όταν το βρήκα, το πήρα και έφυγα προς το γήπεδο μπάσκετ. Τους είδα όλους λίγο αναστατωμένους και ανησύχησα. Δεν ήθελα να την πειράξουν και έτρεξα κατευθείαν προς τα εκεί.
ESTÁS LEYENDO
Έρωτας με την πρώτη πάσα || myg√
Fanfic[Completed] Κάθισα στη θέση μου και τον πλησίασα περισσότερο σέρνοντας τον πισινό μου πάνω στον καναπέ. Βρισκόταν τόσο κοντά μου ώστε αναστατώνονταν όλο μου το σώμα. Δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί από στιγμή σε στιγμή. Πιέζω τον εαυτό μου να μην τρ...