Έρωτας με την πρώτη πάσα || myg√

|31|

Υ: Ποιος ήταν αυτός;
Ε: Ποιο--

Όταν μου πέρασε από το μυαλό η σκέψη πως ο Yoongi ζήλευε, ένιωσα κάπως χαρούμενη. Ναι, χαρούμενη, καλά ακούσατε. Αν ζηλεύει, τότε σημαίνει ότι νοιάζεται για 'μένα.

Πλησίασα κοντά του με αργά βήματα και μόλις έφτασα από μπροστά του έπιασα το απαλό πρόσωπό του. Αυτός είχε ακόμα τα χέρια του σταυρωμένα και αυτό το θυμωμένο βλέμμα.

Ε: Αγάπη μου, ούτε καν που τον ξέρω!
Υ: Σίγουρα;

Με κοίταξε με ένα καχύποπτο βλέμμα και ταυτόχρονα έκανε puppy face.

Πώς μπορεί να τα κάνει όλα μαζί αυτός ο άνθρωπος;;

Ε: Αλήθεια λέω! Πρώτη φορά τον βλέπω!

Ακόμα μου κρατούσε μούτρα. Μα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν με πίστευε!!

Ε: Δεν με πιστεύεις;

Είπα "δήθεν" έκπληκτη βάζοντας το χέρι μου λίγο πιο πάνω από το στήθος μου.

Λίγο θέατρο δεν βλάπτει...

Ε: Πολύ καλά λοιπόν!

Του είπα τάχα μου νευριασμένη και έφυγα από μπροστά του πηγαίνοντας προς το δωμάτιό μου. Αυτό που έκανα, έπιασε γιατί την αμέσως επόμενη στιγμή με πήρε από πίσω.

Υ: Όχι όχι σε πιστεύω!

Δεν του απάντησα και συνέχισα να περπατάω με ένα βλέμμα νικητή προς το δωμάτιό μου.

Πριν καλά-καλά προλάβω να περάσω το κατώφλι της πόρτας, με τράβηξε από τον καρπό και με έφερε κοντά του.

Τα μάτια του να κοιτάνε τα δικά μου.

Τα χείλη του να βρίσκονται σε απόσταση χιλιοστών από τα δικά μου.

Η ανάσα του, ζεστή όπως πάντα, να πέφτει στο πρόσωπό μου.

Φίλα με γαμωτο, το χρειάζομαι!

Κοίταξα μια φορά τα χείλια του και ξαναβυθίστηκα στα μάτια του.

Υ: Σε πιστεύω.

Namjoon's POV

Βρίσκομαι μπροστά από τη πόρτα του σπιτιού της Ερμινας. Κοιτάχτηκα για μια τελευταία φορά στην οθόνη του κινητού μου.

Εντάξει, μια χαρά είμαι!

Πήρα μια ανάσα για να χαλαρώσω, υιοθέτησα ένα κανονικό χαμόγελο και χτύπησα το κουδούνι.