Mr. STUBBORN'S BABIES

Forgiven??

Hehehyyy!!!!Who knows makakaupdate pala ako ngayon. hehehe. Ikaw ba naman makaharbat ng laptop eh. eh di go agad baka mawala na'to bukas. hehehehe.

Tnx sa mga readers ko and HAPPY 1K READS for this story...I'm soooooo happy!!

THANK YOU SO MUCH FOR READING AND KEEP ON READING AND VOTING. THANKIEE!!!

___________________________________

JD's POV: 

Ehem. I'm so happy today. I mean I was happy the whole day because she's back. The love of my life is back. My LIFE is back. 

And now I'm here sa master's bedroom. Smiling to myself as I watch her sleep. She really do look like an angel. Para sakin sya ang ANGEL sa buhay ko. Sa buhay ng anak namin.  

Parang nauhaw ako bigla kaya lumabas ako ng kwarto namin. Yup. Namin. Nasa bahay kami ngayon. Well. Are you wondering kung paano ko sya napatulog dito?? I forced her to sleep here at syempre with the help of the twins. And that's not all....

-FLASHBACK-

We were walking out of the mall papuntang parking lot. Alam ko kasi na hindi darating yung driver nila kasi dahil sa utos ko. Sumakay na kami ng kotse. Nagulat ako ng tumabi sya sa mga bata. Abat may balak ba syang gawin akong driver? No way highway.

"Ba't nanjan ka? move here." sabi ko with a grim expression. Abat tiningnan lang ako?? Hindi man lang sumunod? Tigas talaga ng ulo, pero mas matigas ako. "I said move here."Tsk. Pasaway! Kaya ayun napilitan lumipat. Buti naglalaro lang yung dalawa at hindi kami pinansin.

Pagpasok nya sa loob. "There much better. Hey! you two, you okay back there?" tanong ko sa dalawa habang tinitingnan sila sa rearview mirror. 

"Yes dad. Dad. Could you please do the thing I like when you drive??" Hahaha. that's my boy. Alam nyo ba kung anong ibig sabihin ni Ivon nung sinabi nyang 'do the thing that I like when you drive?'

Well. Eto yun."Hahaha. Buckle-up cause this will be one hell of a ride." Pagkasabi ko nun nilingon ko sila sa likod at inayus ang seatbelt nila at sunod kong inayus yung kay Tatyana. "You better buckle-up if you want to live babe." bulong ko sa kanya. 

"START YOUR ENGINES!!!" sigaw ni Dmitri.

"Aaaaaaahhhhhhhh!!!!! W-whatttt is thisss!!!" hahaha. nakakatawa syang tingnan. Nakapikit pa sya habang sinasabi yan.

"Driving!!" nakangisi ko namang sagot.

"Stooooppp!!! Stop the car NOW!!!!" 

"Sure?" 

 "AND YOU HAVE THE GUTS TO ASK ME THAT!? OF COURSE I'M SURE!!! I'M F*CKING SURE!!"

Pagkasabi nya nun inapakan ko na ang brake kaya muntik na syang mapasubsub sa dashboard. hahaha. Nakaaliw ang itsura nya ngayon. Ang epic tingnan. Nanlalaking mata na nakanganga at namumutla pa. 

"Tumatawa lang ang dalawang bata sa likod. "LET'S DO THAT AGAIN!!" Naka ngiting saad ni Dmitri. Nag-eenjoy talaga sila sa mga fast rides.

"Let's go!" sabi ko habang kinakalas ko ang seatbelt nila. 

"Wait. S-saan tayo?" Hindi ko sinagot ang tanong nya at lumabas na ng kotse. Binuksan ko muna yung pinto sa backseat bago sya. 

"Hindi 'to ang bahay ko. Iuwi mo ako." mahinahong sabi nya. Hindi ko parin sya pinansin at nagpatuloy sa paglalakad.

"Dim. Iuwi mo ako." mariin nyang sabi. This time hinarap ko na sya. Mabuti't nauna na sa loob ang mga bata. Baka marinig nilang nag-aaway ang mommy't daddy nila sa unang pagkikita palang. Wala pa naman silang alam. Ano nalang ang idadahilan ko? Siguradong mag-iiiyak yung dalawa.