Ne yani şimdi Alinin kız kardeşi Aliyi mi seviyordu?Oha.
-Ne oldu? dalıp gittin.Abime aşık olmam zoruna mı gitti?
-Evet zoruma gitti.Seninle uğraşamıyacağım ufaklık,ben gidiyorum.
-Başın dertte Abla.
-Elinden geleni yap,sıkı çalış küçük!
-Görüşücez.
-Görüşelim
Her ne kadar coolluğumu koruyup ondan korkmadığımı ispatlamaya çalışsamda korkuyordum.Ama bir bücür ne yapabilirdi ki?Bir insan öz abisini nasıl sevebilir?Aklım almıyor cidden.Alinin kardeşinin onu sevdiğini öğrendikten 1 hafta geçmişti.
-Hey,abla!
-Senin ne işin var burada ufaklık?
-Ali abimin işi yoktu,bende seninle takılmak istedim.
-Ne yani sokakta yürürken bile mi rahat bırakmıycaksın beni?Nasıl bir psikopatsın?
-Evet rahat bırakmıycam seni.Hadi eğlenelim deyip kolunu omzuma attı.Ana caddeye kadar böyle yürüdük.Tam karşıdan karşıya geçicektik ki,beni son gaz gelen arabanın önüne atmaya çalıştı.Ama planı başarısız oldu,dengesini kaybedip olduğu yere oturdu ve beni itemedi.Hemen yanından uzaklaştım.
-Bana bak seni ufak bit yavrusu! Bana cidden bulaşma. Senin için kötü olur.Anladın mı ufaklık?
-Sen kimsin ki ? dedi piç bir gülümsemeyle.
Omzumu silkerek;
-Senin büyüğünüm,bana saygı göster.dedim.
-Şimdilik gidiyorum.Hoşcakal.
-Defol git pire.
Bu kız cidden tehlikeliydi.Ali yüzünden kendimi tehlikeye atamazdım.Hemen telefonumdan Aliyi aradım.
-Ali buluşmamız gerek. **** kafesine gel. Sana 15 dakika veriyorum.Hemen orada ol.
-Peki.Dedi ve telefonu kapattım.
----15 dakika sonra----
-Ali senden ayrılıyorum.Kardeşin peşimi bırakmıyor.Mala bağlamış.Öldürmeye kalkıştı beni.
-Onun hakkında düzgün konuş.Dedi yüksek sesle bağırarak.
-Seninle kaybedicek zamanım yok.Ayrıldık,bitti.Cehenneme kadar yolunuz var.İkinizinde.
-Bu kadar kolay mısın? Aşağılık bir orospudan farkın yok.İçtiğimiz kahveler benden olsun.
-Sokakta yürürken,ayağına cam parçası batmasın yada ayağın hasar görmesin diye ayakkabı giyiyorsun ya?
-Giyiyorsam ne olmuş?
-Ayağının altında ezerek yürüdüğün şey ayakkabın değil,senin gururun.Ben gidiyorum,hoşçakal.
Biraz afalladı ve diyecek bir şey bulamadı.Oradan gittim. Artık özgür olmanın keyfiyle sokakta bağırıp dans edıyordum.Millet deliymişim gibi bakıyordu. Kimin umrunda ki.Yaşadığın sürece istediğini istediğin zaman yapmalısın.Bunun için başka zamanın yoktur belkide,her an ölebilirsin ve istediğin şey eğer yapmassan içinde kalır.Ve ben şimdi dans etmek istiyorum.Buna kim engel olabilir ki!
---Saat gece 12 olmuştu.----
Alinin ağzından;
Bardaydım,aşırı içmiştim. Ağzımdan çıkanları kontrol edemiyordum,davranışlarımıda.Yanımda küçük kardeşim vardi.Beraber içmeye gelmiştik.
-O orospu benden nasıl ayrılabilir?
-Daha bugün ona aşkım diyordun.Ne ara orospun oldu?
-Senin yaşındaki bir kız nasıl bu kadar olgun?
-Sahte kimlikten başımız belaya girmez değilmi?
-Her bara girişimde bu kimliği gösteriyordum,girmez.
-Abi,seni seviyorum.
Birden dudaklarıma yapıştı.Ne olduğunu anlayamadım.Onu Ronay olarak görüyordum.Bu beynimin bir halisülasyonuydu sanırım.Bende ona karşılık verdim.
-Otele gidelim abi.Dedi ve birden kolumdan tutup taksiye bindirdi.Otele geldik,oda tutup direk beni yatağa fırlattı.
-Her zaman bu anı bekliyordum abi.
Onu hala Ronay gibi görüyordum..Üstüme çıktığından sonrasını hatırlamıyorum.Sabah uyandığımda yanımda kardeşim vardı.
-Abi uyan artıkkk
-Hey,bu hal ne ? ne yaptık biz?
-Çok nazik davrandın bana,teşekkürler.Deyip yanağıma öpücük kondurup duşa girdi.
Yoksa biz dün gece?Hayır olamaz!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manyak Mısın?
Novela JuvenilHayata ölmek için geliyoruz.Ve ben sevdiklerimi teker teker kaybediyorum.