Manyak Mısın?

Elveda....

Alıye doğru gidiyordum.Artık hayatımda Eren olmayacaktı. Mutlu olmam uzun sürmedi. Çaresizce Alinin dediklerini yapmak zorundaydım...

-Evet Ali,ayrıldım baska ne yapmam gerekiyor?

-Hiçbir şey. Ben birşey demeden hareket etme. Ve Erene yaklaşma. Tehdit ettiğimi söylersen olacaklardan sorumlu olmam.

-Peki..

O an ağzımdan pekiden başka bir söz çıkmamıştı. Ne diyebilirdim ki ? Kendimi toparlamam uzun sürmüştü. 1 hafta okula uğramadım. Gelen aramalara cevap vermedim. Mesajlar atıldı ama geri dönmedim. Sadece bir kaşık yemek yiyip kalkıyordum. Okula gitmesem ne olacaktı ki? Hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı... En azından okula gitsem Ereni görebilirdim. Erenden de 1 haftadır haber alamıyordum. İyidir inşallah.Bir haftanın sonunda okula gitmeye karar vermiştim. Sabah uyandığımda hiçbir şey yemeden evden çıktım ve okula doğru yürümeye başladım. Üzgün olduğum yüzümden anlaşılıyordu herhalde herkes çok tuhaf bakıyordu bana. Okula gelmiştim sonunda,gözümle kısa bır süre Ereni aradım,ama göremedim. Çaresizce sınıfa doğru çıktım.Sınıfta Ronay beni beklıyodu.

-Yağmur iyi misin? Mesaj atıyorum,arıyorum evine geliyorum ama senden haber alamadan geri dönüyorum. Hem bu yüz hali ne ? Gül biraz,somurtkanlık hiç yakışmıyor.

-Sanada günaydın Ronay,yardımına ihtiyacım var.. Ne olur yardım et bana.. diyebildim sadece gözümden yaşlar süzüle süzüle.. Ronaya herşeyi anlatabilirdim. O güvendiğim tek insandı. O benim kardeşimdi sanki. 

- Ne oldu Yağmur? Çabuk anlat.

-Derse girmesek olur mu,hiç ders çekecek halde değilim.

-Olur tabii.

.........

Biriikte okuldan kaçmıştık,br parka doğru yü

rüyorduk. Sabahın köründe kimse olmuyordu bu parkta,sadece Ronay ve ben vardık.

-Eren okula geliyor muydu,gördün mü hiç?

-Bende sana onu soracaktım,oda sen okula gelmemeye başladığında gelmedi.

- Hiç haber aldın mı peki?

-Hayır,ne oldu anlatır mısın artık?

-Ronay..Ali diye birisi var. Sanırım onun eski sevgilisi Ereni sevdiğinden ondan ayrılmış. Bu Alide Erenden intikam almak için beni kullanıyor. Erenden ayrılmamı istedi. 1 hafta önce oldu bu olay. Ayrılmassam Ereni öldüreceğini söyledi.

-İnandın mı sende? Bir bok yapamaz salla gitsin.

-Erenin gözünün ve elinin bağlı olduğu bir fotoğraf gönderdi telefonuma.

-Ne?! Birşey yapmış mı peki?

-Hayır yapmamış.Ne yapacağımı bilemiyorum. Yardım et bana lütfen...

-Üzülme. Bir şeyler düşüneceğim ben.

Konuşmamız esnasında telefonum çaldı. Arayan Özlemdi.

Özlemin ağzından;

Bir yerde kalabalık vardı. Ne olduğunu merak ettim ve yanımda duran tanımadığım bir kıza şöyle bir soru sordum;

-Ne olmuş burada? Kaza mı olmuş? 

-Evet öyle olmuş herhalde

-Kim peki?

-Eren diye bir çocukmuş.

-Ne??!!!!

O an ufak bir şok geçirdim. Ve bizim Eren mi diye anlamak için kazanın olduğu yere doğru ilerledim... Aman Allahım! Bunu Yağmura nasıl söyleyeceğim?

Kaza olmadan önce, Eren'in ağzından;

Bize bunu niye yaptın Yağmur? Nasıl kıydın bana? Böyle olmamalıydı. Çok üzgündüm. Ağlamaktan kendimi alamıyordum. Yaşamak istemiyordum artık. Zaten kimin için yaşayacaktım ki? Annem yoktu babam yoktu kardeşim yoktu.. Arkadaşlarımda o kadar önemli değillerdi, çıkarcılardı hepsi... Ağlamaktan kendimi alamıyordum. İlk defa birisi için gözyaşı döktüm. Amacsızca yaşarken ilk defa birisi için yaşadım. Bana ne yaptın Yağmur? ..

.............

Aniden vücuduma çarpan bir şey hissettim. Yere savrulduğumda karşımda Yağmuru gördüm sanki.. Ve ona diyebildiğim tek şey Elveda... Elveda Yağmur idi.