Üzgünüm Nefesim...

79 6 0
                                    

Yağmurun ağzından;

Özlem çok ısrarcı bir şekilde arıyordu beni. Bir iki kez çaldıktan sonra telefonu açtım

- Alo ne oldu Özlem?

-Yağmur şeyy,şeyyy...

-Söyle hadi.

-Eren.. kaza yapmış hastahanedeyiz şuan

-Ne!!!!!! hangi hastahane çabuk söyle!

- **** hastahanesi

-Tamam hemen geliyorum.

İnşallah kötü bir şeyi yoktur.O an ne Aliyi nede onun tehditlerini umursadım,sadece Erenin iyi olmasını diliyordum.

-Ne oldu Yağmur?

-Ronay sen okula git görüşürüz sonra diyip hemen bir taksiye atlayıp hastaneye gittim. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. İlk defa bu kadar çaresiz hissediyordum kendimi.Hastaneye gelmiştik. Taksi parasını ödedikten sonra kapıdan içeri girdim ve hemen Erenin nerede olduğunu danışmaya sordum. Amelıyathanedeymiş,direk oraya doğru koştum. 

-Özlem,durumu nasıl?

-Hiç bir şey söylenmedi daha,amelıyata alındı.

-Ailesini aradınız mı?

Eren'in hocasıda gelmişti ve üzgün bir şekilde:

-Erenin ailesi yok dedi. O an dünya başıma yıkılmıştı. Zaten yere düşmüştü ve ben ona bir tekme atmak zorunda kalmıştım,onu kaldırmak yerıne. Allahın belası Ali.

Uzunca bekleyişten sonra nıhayet amelıyat bıtmişti.

-Doktor,durumu nasıl?

-Elimizden geleni yaptık,sadece uyanmasını bekleyeceğiz. Hayati tehlikesi şuan için yok. İleride ne olur bilemeyiz. Deyip oradan uzaklaştı doktor. Allahım peki şimdi ne olacak?

Erenın odası hazırlanıyordu ve Ereni odaya alacaklardı.Odaya aldıklarından hemen sonra bende odaya girdim. Öğretmeninden Erenin ev adresini istedim ve verdi.

-Hocam ve Özlem artık gidebelirsiniz,teşekkürler.

-Bir şey olursa bizi ara görüşürüz.

-Peki hocam görüşürüz...

Onları uğurladıktan sonra tekrar Erenin odasına girdim. Ona demek istediklerim ama diyemediklerimi söyledim;

-Üzgünüm nefesim.. Benim yüzümden bu haldesin, duymadıgını biliyorum ama seni çok seviyorum. Uyanıcaksın biliyorum,uyanıp iyileşmen uzun sürsede uyanıcaksın biliyorum! Beni bırakıp gitme gibi bir lüksün yok! Sana ıhtıyacım var! Hem seninle yapmak istediğim bir sürü şey var.. Bak elimdeki kartları görüyor musun? Her zaman yanımda taşıyorum bunları.. Seninle yapmak istediklerimi yazdım üzerine... Okıyım mı neler yazıyor? Sırasıyla okuyorum aklında tut,gerçi aptal olduğun için aklında tutman zor olucak ama yine de tut. 

!- Beraber yemek yapmak

2- Beraber pamuk şeker yemek

3-Çift kıyafeti giyip sokakta el ele yürümek

4- Öpüşmek.. tam o sırada telefonum çaldı. Arayan annemdi.

-Alo,kızım neredesin,okula gitmemişsin öğretmenin haber verdi.

-Hastanedeyim anne, sizinle konuşmam gereken önemli bir şey var,akşam sekizde evde olurum diyip telefonu kapattım.

Eren gözünü kapamış uyurken onu seyrettim.. İlk defa huzurluydum. Hüzünlü bir huzur olsada huzurluydum. Orada yatması gereken sen değil Alisin be olum. Off kahretsin...

Biraz Ereni izlerken,biraz kendi kendime söverken gitme vakti gelmişti. Ereni tek başına bırakmak istemiyordum ama gitmek zorundaydım.

Manyak Mısın?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin