Ruhum öldü benim. İçimdeki tüm kelebekler ateş içinde. Bedenim sensizliğin izlerini taşıyor. Gitti diyorum içimden. Ömrüm bitti. Şimdi nasıl yaşanır? Nefes almak bile acı veriyorken ben iyiyim nasıl denir? Devam edemiyorum kaldığım yerden çünkü yapayalnız kaldım. Evim,geleceğim, hayallerimin ortağı beni bırakıp gittin. Gözlerim seni birdaha göremeyecek. Ne acı .Beni birdaha kimse sen gibi sevemeyecek. Ellerim kavuşamayacak sana. Kış geliyor, bana birdaha ellerim üşüyor diyemeyeceksin. Sarılamadim doya doya. Bağıramadim çığlık çığlığa. Diyemedim son kez .Gitme diyemedim. Neden diye bile soramiyorum. Hoşçakal sevdiğim. Yeni yerler, yeni insanlar seni üzmesin. Beni sorarsan yanıyor içim. Kokun buram buram yakıyor cigerlerimi. Gözlerine bakamayan gözlerim kapanıyor. Uzun saçlarım omuzlarımda. Her gece sesleniyorum sana geri dön diyorum. Duymuyorsun. Geri dön. Gökyüzünden sesleniyorum sana. Küllerim toz olup sol yanıma karışmadan geri dön.
31.08.2017
Koskoca bir şehirde yalnızım. Kalbim her şeyden habersiz atıyor. Gözyaşlarım dinmek bilmiyor. Ellerim kavuşmak için gün sayıyor. Gençliğim sırılsıklam olmuş hasretinle. Mekanlar, insanlar yokluğundan habersiz. Yanıp sönüyor altında yürüdüğümüz sokak lambaları. Ve sen hoşçakal diyerek son kez gidiyorsun.
