"Nil bu yaptığımız oyunun baş karakteri. Her şeyi onun sayesinde yapacağız, bu sorun sandığımızdan daha tehlikeli. Nil eğer bu tehlikeyi göze alamam diyorsan seni anlarım. "
Her şey benim sayemdemi olacak. İyide bu sorun ne.
"Peki sorun ne tam olar...
Artık işlerim düzene girmişti. Yada ben öyle sanıyorum. Mert'le 2 gündür ne konuşuyor ne de buluşyorduk. Benden uzaklaşmaya başlamıştı. Ama bu benim isme yaramıştı. Patronla görüşüp durumu ona anlatmıştım. Patronun artık sabrı kalmadığını ve bir an önce bu oyunun bitmesi gerektiğini söyledi. Ama benim elimde olan bir şey yok. Her şey mert'e bağlı. Ama artık onu zorlayacaktım. İstediğini vermiyecektim ama onu zorlamanın başka yolu olduğunu biliyorum. 2 gündür mert'le konuşmaz ken içimde bir boşluk hissediyordum. Sanırım ben ona alışma başlıyordum .
Sabah yine o boş evimde uyandım.kahvaltıyı esmerim ile birlikte yapacaktık. Evet İstanbul'a döndük .nasıl oluyorsa koray şerfsizi mert'in elinden kaçmış. İnanmadım ama neyse. Yatakta bir süre boş boş oturduktan sonra ayaklandım. Tuvalete gidip ihtiyaçlarımı giderdim. Banyodan çıkıp dolaba yöneldim. Bu gün kendimi şımartabilirim.
Spor bir kıyafet giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gümüş çantamı da alınca evden çıktım. Araba yerine taksi çağırdım. Taksi gelince direk arabaya atlayıp esmerimin dediği mekana gittim.
Bura oldukça şık ve ferahtı. Tama kahvaltı yapılacak yer diyebilirim. Önünde kocaman bir manzara var ve bu manzara harikaydı. Esmerimi görünce hemen oturduğu masaya gittim.
"Nerede kaldın kızım ya? "
"Arabayla gelmedim. "
"Neden? "
"Canım istemedi"
İlkim kafa sallayınca masaya oturduk. Tabi oturur oturmaz konuşmaya başladı.
"Nil inanamazsın. Can bildiğin benim için can atıyor. "
Yüzüne tepkisizce baktım.
"Bu neydi şimdi? Espiri mi? Şaka mı? İlkim yapma şöyle şeyler "
Kahkahaları sayesinde bizim çevremizdeki insanlar bize baktı. İlkim bazen gerçekten deliriyor. Kahkahaları arasından zar zor konuştu
"Tamam ya. Ama ben ciddiyim. -garson önümüzden geçiyor -bakar mısınız?biz iki kişilik kahvaltı alalım. -bana döndü -nerede kalmıştım? He işe Nil can benden ayrılmıyor. Sürekli arıyor ve buluşmak istiyor. Ne diyeceğimide bilemiyorum. Ha bu arada can'dan öğrendiğim kadarıyla mert dün peşine adam takmış. Koruma gibi. Nereye gittiğini, ne yaptığını, kimle buluştuğunu ona bildiriyormuş. "
"Esmerim biraz sakin ol. Can seni arayınca işim var dersin olur biter. Bir dakika adam mı? Mer benim peşime adam mı takmış? Bende diyorum benden uzaklaştı. "
"Pek üzüldün galiba"
"Bilmiyorum ilkim. İçimde boşluk var. Onu görünce kalbim hızlı atıyor. Panikliyorum. Gözlerine bakınca tekrar bakmak geçiyor içimden .biliyorum çok saçma ama galiba ben ona alıştım. Yanımda olmayınca, konuşmayınca, sarılmayınca... Öpmeyince hem bir yanım eksik gibi. Sanırım o güçlü kollarını arıyorum sabahları. Uyandığımda belime sarılan kolları arıyorum. Alıştım ilkim. Yanlış kişiye alıştım. "
