Κεφάλαιο 6ο ~ Μέρος Α'

129 44 150
                                    

Rose’s Pov

Κοιτάζω το σώμα μου ισε μία βιτρίνα. Έφυγα βιαστικά από το σπίτι για να μην πετύχω τον Σεμπάστιαν. Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου. Δεν θέλω κιόλας. Είμαστε διαφορετικοί και αυτό φαίνεται από μακριά.

Δένω το πουκάμισο μου ώστε να φτάνει στην αρχή του τζιν.

Δένω το πουκάμισο μου ώστε να φτάνει στην αρχή του τζιν

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Βάζω κραγιόν και χαμογελώ. Θα δω την καινούργια μου παρέα. Είναι δύσκολο να τους μιλήσω για μένα αλλά νομίζω πως όλοι έχουμε περίεργες και περίπλοκες ζωές.

Κοιτάζω το ρολόι μου. 19:00. Σε λιγάκι θα φανεί ο Ίαν και ο Τζακ. Στην Στέφανι είπαμε να έρθει στις επτάμιση με σκοπό να προλάβουμε να μιλήσουμε. Μου φαίνεται πως ο Τζακ δίνει περισσότερη σημασία στην Στεφ. Όχι ότι με ενοχλεί κιόλας.

Κοιτάζω τον Ίαν να φτάνει χαμογελαστός. Με αγκαλιάζει κάπως βιαστικά.  Τα μαλλιά του μυρίζουν σαμπουάν και το έντονο άρωμα του καλύπτει το δικό μου.

Από μακριά βλέπω τον αστυνομικό να παρατηρεί τον Ίαν με καχύποπτο βλέμμα. Μα καλά τι έχει κάνει; Δεν νομίζω να είναι δολοφόνος ή εγκληματίας. Θα σκάσω εάν δεν μάθω.

«Γεια σας παιδιά» Τιναζόμαστε και γυρνάμε απότομα προς τον Τζακ. «Δεν ήθελα να σας τρομάξω ή.. να σας διακόψω» Χαμογελάει λιγάκι.

«Όλα καλά. Πάμε μέσα;» Καθόμαστε στην γωνία του μαγαζιού.

«Σας κάλεσα εδώ πριν από την Στέφανι γιατί κάτι της συμβαίνει. Δεν λέω… ίσως να συμβαίνει κάτι σε όλους μας και να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε να πούμε τι έχουμε. Αλλά εάν είναι να σωθεί κάποιος θα βοηθήσουμε. Ιδιαίτερα η Στέφανι. Σας παρακαλώ παιδιά» Ο Τζακ ακούγεται αγχωμένος αλλά το βλέμμα του είναι κενό. Λες και δεν υπάρχουμε εδώ.. Με τρομάζει τελικά.

«Ναι αλλά πρώτα θα πρέπει να μάθουμε ο ένας τον άλλο. Εγώ δεν ξέρω τίποτα για την Ρόουζ. Δεν θεωρούμαστε φίλοι» Ο Ίαν κοιτάει τον κατάλογο και μιλάει.

4 Lives As One | ✔ Donde viven las historias. Descúbrelo ahora