The badgirl

hoofdstuk 2*

Ik kom rustig de woonkamer binnen en zie mijn ouders al aan tafel zitten. Ik ga er rustig bij zitten en wacht tot ze wat zeggen. Julian is er niet bij, want hij heeft een opdracht ergens in Duitsland ofzo. We weten niet te veel van elkaar opdrachten zodat zo min mogelijk mensen het weten. We weten net genoeg dat we elkaar niet in de weg zitten. 

Mijn ouders kijken elkaar even aan en mijn vader begint dan met praten. ''We gaan naar Amerika verhuizen.'' ''Wat!!!!'' schreeuw ik. ''Waarom?'' ''We hebben een opdracht binnen gekregen van een heel belangrijk persoon. Het levert veel geld op en we zitten op dit moment op een heel gevaarlijk gebied.'' Ik word rustig en denk na. Het klopt wel. De laatste tijd hebben we nog al wat aanvallen gehad. "Wanneer gaan we?'' vraag ik. ''Morgen avond.'' ''Wattt!!!'' schreeuw ik weer. Ik storm boos naar boven en app mijn vrienden gelijk.

(I=ik, T=Thomas, K=Kim, M=Mila, C=Cesar.)

I: Jongens ik moet jullie wat vertellen.

T: Je gaat ons toch niet verlaten.

I: Nou ja, mijn ouders hebben dus besloten naar Amerika te verhuizen en raad is wie er mee moet? Ik!😭

C,K,T&M: neeeeee!😭

K: Wanneer ga je?

I: Morgen avond al.

C: Waar slaat dat nou weer op. 

I: Ik zie jullie morgen wel weer. Ga nu even sporten.

Ik sluit wattsapp af. En trek mijn sportkleren aan. Ik spring uit mijn raam. Ik woon op de eerste verdieping van het huis. Dus het is zo'n 4 meter naar beneden. Ik doe mijn oortjes in en begin met rennen. 

Na 3 uur rennen en wat oefeningen gedaan te hebben, kom ik weer thuis. Ik klim omhoog naar mijn raam en klim naar binnen. Ik spring onder de douche en daarna ga ik slapen. 

~De volgende dag~

Mijn iritante wekker gaat weer af. Ja, ik heb er al meerdere liggen in mijn kamer. Het gebeurt vaker dat ik er eentje kapot sla. ik sla hem uit. Ik trek boos mijn kleren aan ( donker rood shirt met een leren jacket en een zwarte broek). Ik kom beneden en maak mijn ontbijt en eet het op. Ik negeer iedereen. Als ik naar de garage loop hoor ik mijn vader nog roepen dat er iemand komt om voor 'mijn' school te zorgen.

Lekker dan. Dat ook nog. Ik loop naar mijn auto. Ja ik heb een eigen auto. Ik rijd er alleen niet vaak in. Het is een mat zwarte BMW . Ik heb hem zelf opgevoerd en ben er mega trots op. Ik scheur snel naar school.

Pov onbekend

Ik rijd met mijn auto naar school en parkeer om Emma haar plek. Ik moet toch iets om haar aandacht te trekken. Ik stap de auto uit en zie 2 jongens en 2 meiden aankomen. Ze stralen gewoon de macht uit, maar je ziet dat er iemand mist. Ik weet wie het zijn Emma heeft er meerdere male over gepraat. De blonde jongen is Thomas en de bruine Ceser. Kim en Mila hebben bij de bruin haar, maar Kim heeft stijl haar en Mila golvend.

Thomas zegt: 'hé daar, ik zal daar niet parkeren, dat is Emma's plek! Zij is THE BADGIRL.' Ik heb zin om ze uitdagen dus ik zeg: 'Ik kan echt wel tegen een meisje op. Ik wed zelfs dat als ze er is dat ze zich in mijn armen werpt.' 'Oké, dan wedden we wel. Zullen we een tientje doen?'' ''Bang om geld te verliezen ofzo.'' daag ik hem nog een beetje uit. ''Echt niet. Dan doen we 100 euro.'' ''Is goed. We zien wel.'' 

Pov Emma

Ik rijd de parkeerplaats op en zie een auto op MIJN plek staan. Ik kijk goed naar die auto. Dat doe ik altijd zodat ik later hem in elkaar kan slaan. Maar wacht eens even dat is André's auto. Ik parkeer de auto op een andere plek en stap dan de auto uit. 

Ik loop naar binnen en zie gelijk André daar staan. Ik ren naar hem toe en werp me in zijn armen. Ik hoor hem tegen Thomas zeggen dat hij 100 euro moet betalen. Thomas staat er nog verbaast van te kijken en ik barst in lachen uit. Zijn gezicht is onvoorspelbaar.

Het is echt typisch André om ze uit te dagen. Ik leg aan Thomas uit dat hij mijn aller beste vriend is sinds ik geboren ben. Ik heb hem al 4 jaar niet gezien. Hoe kennen ze elkaar niet?, André ken ik door de maffia en we hebben ervoor gezorgd dat zo min mogelijk mensen weten dat ik hem ken. Dat gaf minder risico over dat mensen uitvinden over de maffia. Dan denk je vast. Waarom weet ik wat voor auto hij heeft, nou ik spreek hem nog regelmatig over skype.

Als de bel gaat lopen we met zen alle naar het lokaal, blijkbaar heeft André precies de zelfde lessen. |Dat bedoelde mijn vader dus dat er iemand zou komen vandaag.

'Hier zijn míjn regels van de school,' zeg ik tegen André. En geef hem een blaadje waar de regels op staan. We lopen het lokaal binnen en mevrouw Meeuw (ook wel mijn mentor) zegt gelijk overdreven blij: 'Hallo jongens en meisjes, vandaag wil Emma jullie wat vertellen. Ik loop naar voren. Ik zeg: 'Ik ga verhuizen naar Amerika en...' verder kom ik niet, want de klas begint te juichen. 'EN NU KAPPEN,' schreeuw ik kil. Ze schrikken en stoppen meteen. 'Ik zal dan wel weggaan, maar er komt iemand anders in mijn plaats. Namelijk iemand die jullie nog niet kennen. Iemand die ik al 16 jaar ken. Diegene is André.'

André komt naar voren. De klas schrikt erg. Dit hadden ze niet verwacht. 'Zoals jullie net hebben gehoord ben ik André. Ik ben 17 jaar. Mijn hobby's zijn: voetbal, racen, kickboksen en surfen,'zegt André.

In de pauze neem ik André mee naar mijn groepje. Ik zet hem neer en haal gelijk wat broodjes. Als ik er weer ben deel ik de broodjes uit: 1 voor Thomas, Cesar, Kim & Mila. en 3 broodjes voor André en mij. We kletsen nog wat en dan gaat de bel weer.

De lessen zijn afgelopen. Ik loop naar mijn auto en rijd naar huis. Als ik thuis aan kom pak ik gelijk mijn koffers. En loop naar de woonkamer. Mijn moeder zegt: 'Kom we gaan. Wil je in je eigen auto gaan? De rest van de auto's staan namelijk al in Amerika.' 'Oké.' Yes, dat is mooi. lekker harde muziek op.

Als we op het vliegveld zijn, rijd ik mijn auto gelijk in het vliegtuig. Ja, wij hebben een privé vliegtuig. Ik stap uit en ga op mijn stoel zitten. 2 minuten later komen mijn ouders langs mij zitten. Ja mijn ouders rijden ook snel.