The badgirl

Hoofdstuk 18

Zodra we in mijn kamer zijn zeggen ze allemaal door elkaar heen woorden die op cool, vet en gaaf lijken. Ik spring op mijn bed en gebaar dat ze erbij mogen komen zitten. Ze komen nog steeds verbaast erbij zitten. Ik zeg: 'Ik ben ergens achter gekomen over jullie.' Ze kijken allemaal geschrokken. In mezelf grijns ik. Dit is leuk. Ik zeg: 'Jullie zitten in de maffia.' Ze trekken allemaal tegelijk een pistol en richten het op mij. Dit had ik al verwacht, want wij hebben ze natuurlijk opgeleid.

'Hé, rustig. Jullie hoeven mij niet neer te schieten.' 'Van welke bende ben je?, vraagt Zara terwijl ze mij nog steeds onder schot houdt. Ik barst in lachen uit. Ze kijken me allemaal heel raar aan, waardoor ik nog harder ga lachen.

Als ik na 5 minuten eindelijk ben uitgelachen, vraagt nu Elise: 'Waarom was je aan het lachen?' Ik antwoord met: 'Doe jullie pistolen nu maar weg.' 'Waarom zouden we? Ben je wel te vertrouwen?' 'Ik heb jullie opgeleid.' 'Hoe weten we zeker dat jij dat bent?', vraagt Sven. Ik zit na te denken over hoe ik hun kan overtuigen als Steven ineens zegt: 'vertel je naam maar'

Iedereen knikt instemmend. 'Oké, mijn naam is Black.' Ze geven elkaar een aantal blikken en dan zegt uiteindelijk Zara: 'We geloven je.' Ze stoppen hun pistolen weg en komen weer bij mij op bed zitten.

'Jullie moeten vanavond mij helpen. We moeten een pakketje afleveren op.......' Ik kijk ze allemaal aan en vraag: 'Nog vragen?' 'Ja, wat voor pakketje?' 'Pakketje x.' Ik weet het rare naam, maar zo communiceren we. Vroeger toen we jong waren kregen we een hele lijst waarop stond welke letter voor wat gelde. Je mocht niet eerder op missie dan dat iemand je 's nachts wakker kon maken en dat je alles kon opnoemen.

Ze kijken me geschrokken aan. Dat snap ik wel. Het is een van de ergste pakketjes. Zara vraagt: 'Waarom zo'n pakketje?' Hij heeft al een aantal keer niet betaalt en heeft ook al een keer iets opgeblazen van ons.' Iedereen knikt dat het oké is. We maken een plan voor vanavond. Nadat we alles hebben besproken zeg ik: 'Ga nu naar jullie kamer en rust uit. Ik ga het plan aan Jullian vertellen en ga dan ook even rusten.' Ze knikken en lope  weg.

Ik loop naar Jullians kamer en bespreek het plan met hem. Hij vind het een goed plan en gaat even rusten. Ik loop terug naar mijn kamer en bel mijn vader. Ik vertel hem het plan en hij stemt ermee in. Hij zorgt ervoor dat alles klaar staat om 7 uur. Ik kruip snel mijn bed in en zet mijn wekker aan.