The badgirl

Hoofdstuk 12

Hier weer een nieuw hoofdstukje.
Voor de mensen die het nog niet doorhadden, ze zit op een jongensinternaat.

🎵🎸🎵

Als ik in kantine aankom. Is het dood stil daar. Da's raar. Normaal word er wel gepraat. Ik loop naar een tafel toe waar ik zeker weten een antwoord krijg. Dus niet de stoere jongens, maar ook niet de jongeren die te bang voor me zijn.

Ik zeg kil en dreigend: 'Waarom zijn jullie allemaal stil?' Hij antwoord stotterend: 'J-ja-ac-k h-h-eee-eft......' Ik kap hem af en schreeuw: 'Wie kan mij normaal vertellen wat er aan de hand is en niet stotterend graag?' Dan komt Jack ineens binnen en roept grijnzend : 'Dat kan ik wel voor je doen.' 'Top. Wat is er aan de hand;' zeg ik een geïrriteerd, omdat ik honger heb en nu moet wachten.

Deze reactie had hij blijkbaar niet verwacht, want hij kijkt me verbaast aan. Ik weet best hoe je mensen verbaast kan maken. 

Het duurt nu al 1 minuut. Ik zeg geïrriteerd: 'Hallo, krijg ik nog antwoord. Ik heb niet de hele dag de tijd ofzo. Ik moet namelijk ook nog eten.' Hij grijnst en zegt: 'Ik heb gezegd dat niemand mag praten. Ik wou weten hoe jij  reageerden.' 'Nou dan weet je het nu. En aan de kant ik heb honger; zeg ik geïrriteerd. Die jongen is erg irritant.

Ik loop naar de kantinemevrouw en bestel wat broodjes. Ik ga aan een tafel zitten en wacht op Julian. Hij komt aanlopen en pakt zijn eten. Ik zeg tegen hem: 'Jack is irritant. Hij zorgde ervoor dat ik nog 5 minuten langer moest wachten tot dat ik eindelijk kon gaan eten.' Na dat ik hem het hele verhaal in het Nederlands heb gezegt, zegt hij: 'Hij weet tenminste wel wat hij niet moet doen.' 'Inderdaad. Ik had hem bijna een mep verkocht.'

Jack komt aanlopen en zegt: 'Waarom hadden jullie het over mij?' 'Dat kom jij nooit te weten.' Hij zegt arrogant: 'Jullie hadden het zeker over hoe knap ik ben?' 'Nooit van mijn leven; antwoord ik met afschuw. Ik sta op en loop weg. Julian komt me achterna en samen lopen we naar onze kamer.

Zodra we binnen op de bank zitten zeg ik: 'Van pap moet ik me normaler gedragen zodat ik niet zo opval. Als of ik nog niet opval.' 'Pap heeft wel gelijk hoor. Als je je wat normaler gedraagt, gaan ze niet verder op onderzoek.' 'Arrrggggg, je hebt gelijk; zeg ik gefrustreerd. Deze school is frustrerend. En dan ook nog die opdracht. Het word me allemaal even te veel.

Ik ren de kamer uit en loop naar mijn garage. Ik kleed me om in mijn motor kleding en pak mijn pikzwarte motor. Ik scheur weg. Ik ben nu pas 5 minuten onderweg als ik een bos zie. Ik rij erheen en zet mijn motor aan een boom vast met een stevige ketting. Na dat ik dat heb gedaan kleedt ik me weer om in mijn normale kleding.

Ik loop het bos in. Gelukkig weet Julian dat ik zo'n soort momenten hebt en laat me met rust. Ik loop diep het bos in en vindt een klein meertje met een steen ernaast die groot genoeg is om op te zitten. Ik ga erop zitten en denk na. Ik zet alles op een rijtje.

Na een uur of 2 zoek ik een boom en klim erin. Ik ga naar bijna de hoogste tak en ga erop liggen. Ik val in slaap.

De volgende morgen wordt ik wakker van de zon. Ik kijk op mijn mobiel en zie 8:46 staan. Ik heb 1 whatsappje gekregen. Ik open die en zie dat het van Julian is. Hij appt me dat hij me ziek heeft gemeld voor vandaag en dat hij gewoon naar school gaat.

Ik vindt het prima. Kan ik nog even ontspannen en alleen zijn. Ik ga weer terug bij het meer zitten.

Na een paar uur hoor ik ineens schoten. Ik val van schrik in het water. Ik klim er snel uit en ren naar mijn boom toe waar ik vervolgens in klim.

Ik zie dat ik net op tijd de boom in was, want er komen 2 mannen uit de bosjes gelopen. De 1 zegt: 'Ik weet zeker dat ik haar hier heb gezien.' De andere lacht zich rot en zegt nog steeds lachend: 'Je hebt zeker vanmorgen je pillen niet ingenomen. Ik zie niemand hoor.' De 1 loopt treurig weg.

Ik klim via de bomen hem achterna. Als hij op een steen gat zitten die gewoon zowat midden op het pad staat. Spring ik de boom uit. Hij schrikt zich dood en valt van de steen af. Hij zegt zacht 'Ik wist wel dat ik gelijk had.' Hij zei het alleen niet zacht genoeg, want ik hoorde het. Dan roept hij ineens: 'Ik heb der. Ik heb der. ' Zo snel als ik kan sprint ik een boom in.