Εμεις Μαζι; Ποτε.

Κεφαλαιο 20

Το πρωι ξυπνησα αργα.Οι γονεις μου ελειπαν σε ταξιδι,δεν ηξεραν οτι ημουν εδω μιας και το ειχα σκασει πριν μερικες βδομαδες.Πρεπει να φυγω σε περιπτωση που ξανα ερθουν.

Με τα χιλια ζορια ξυπνησα τον Αρη και του ειπα πως πρεπει να φυγουμε.Θα πηγαιναμε με τα ποδια σπιτι του μιας και δεν ειχε την μηχανη του μαζι.

Πηγα στο μπανιο,ντυθηκα πλυθηκα,το ιδιο και ο Αρης και σε ενα τεταρτο ειμασταν σπιτι του.

"Χρυσα ειναι καιρος να σου πω για μενα"

Εγω εγνευσα θετικα και καθησαμε στο κρεβατι.

"Ημουν 7 οταν πεθαναν.Ο πατερας μου ηταν γνωστος δικηγορος.Βαραγε την μανα μου ανελεητα,στο ειχα πει εκεινη τη μερα στην παραλια.Εβαλε τη μανα μου να ορκιστει οτι δε θα το πει,εκεινη ομως το ειπε,ο πατερας μου το εμαθε και εγινε εξαλλος,σκοτωσε τη μαμα μου-"

Τοτε εβγαλε εναν αναστεναγμο,κρατιοταν για να μην κλαψει.

Πονουσα που τον εβλεπα ετσι.

Ποσο μαλλον οταν ξερω οτι δε μπορω να κανω τιποτα για αυτο.

"Αφου την σκοτωσε πηγε φυλακη και σαπισε εκει.Επειδη ηταν ομως μες τη φημη και τα γαμω λεφτα του ως δικηγορος,στον κοσμο λενε οτι πεθανε απο τροχαιο.Πολυ λιγα ατομα το ξερουν."

"Λυπαμαι τοσο πολυ"

"Χρυσα σου ξανα λεω δε θελω τη λυπηση σου.Απλα αγαπα με το εχω αναγκη."

"Μα σ'αγαπω"

"Και εγω μωρο μου"

"Και οτι ειναι θα το ξεπερναμε μαζι στο υποσχομαι" ειπα και τον πηρα αγκαλια

Ξαφνικα χτυπησε το κουδουνι.

"Παω εγω" του ειπα

Κατεβηκα κατω και ανοιξα.Αντικρισα εναν αστυνομικο!

"Ειναι εδω ο Αρης Αναγνωστου;Με ενημερωσαν απ το τμημα οτι μενει εδω"

"Ε οχι εγω ειμαι η....καθαριστρια και ο κυριος Αρης λειπει σε δουλεια"

"Ξερετε καμια Χρυσα Αντωνοπουλου;Μηπως εχει ερθει εδω;"

"Οχι δεν εχει ερθει καμια κοπελα εδω!"

"Μαλιστα.Θα ξανα περασουμε αυριο,ενημερωστε τον Αρη Αναγνωστου και να ειναι μαζι με την Χρυσα Αντωνοπουλου" ειπε και εξαφανιστηκε απ το οπτικο μου παιδιο.

Τι ηταν αυτο;

Πηγα πανω και αντικρισα εναν εξαγριωμενο Αρη.Μαλλον κρυφακουσε.