Karşımda ?!. Baran vardı. Evet şaka gibi ama karşımda baran vardı. Hemen kapıyı baran'ın yüzüne kapadım. Baran kapıyı açtı ve aylin söze karıştı ''Hoşgeldin aşkım'' diyip baran'a sarıldı. Baranda aylin'e sarıldı. Bende fırsattan istifade kapıya doğru iletiyordum ama baran kaş.göz hareketi yapıp gitmemi engelledi. Aylin'den ayrıldıktan sonra baran aylin'e döndü ve ''Aşkım aşağıda arkadaşın var'' dedi ve aylin'le baran aşağı indi. Aşağıdan çığlık sesleri geliyordu ve aylin baran'a
-''Aşkım dısarı cıkabılırmıyım''- diye soru yöneltti. Hemen dua etmeye başladım [Allah'ım lütfen hayır desin lütfen] ama baran ''Evet'' demişti bende hemen kapıyı kilitledim. İşin kötü tarafı annem'gilde evde yok. Evde baran ve ben varız ...
Baran'ın Ağzından
Hemen yukarı çıktım. Kapıyı açmayı denedim ama kilitlenmişti. Kapıya vurmaya ve kapıyı açması için bağırmaya başladım ama açmadı. En sonunda sinirlendim ve kapıyı tekme atarak açtım. İçeri girdiğimde ağlıyordu. Her ne kadar kıyamasamda -''Aylin hamile mi ?'' sorusuna cevap bulmam gerekiyordu. Ben yaklaştığımda o bir adım geriye gidiyordu en sonunda DUVAR !.
''Aylin hamile mi ?'' - Cevap yok.
''Aylin hamile mi ?'' - Cevap yok
En sonunda sinirlendim ve duvara yumruklar atarak ''Aylin hamile mi ?'' dedim. Onu korkutmak istemiyordum ama bilmem gereken soruya cevap arıyodum. Tam bir daha soracakken o öpülesi dudaklarını büzdü. Şuan elimde olsa o dudakları öperdim ama olmuyor. Ve yere çökerek ağlamaya başladı. Hemen yanına çöktüm ve ona sarılacakken ''Dokunma Bana !'' diye bağırdı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Zorda olsa ona sarıldım ama hemen kollarını çekti ve ayağa fırladı. Yine bağırarak ''Ben Abi'nin Hakkıyım Baran. Hani Serkan Dedi Ya Bak İşte Ben Abi'nin Hakkıyım Baran !'' dedi. O cümleler beni bitirmeye yetti. Hemen ayağa kalktım ve kolundan yakaladım,gözlerim dolmuştu ve ağlıyordum. Onun o deniz mavisi gözlerine bakarak ''Seni düşünmeden yapamıyorum. Abim'le evleneceğini yediremiyorum. Abi'min sana her sarıldığında veya dokunduğunda ölüp.ölüp diriliyorum'' dedim. Bunların hepsi doğruydu onu hala Çok Ama Çok Seviyordum. Ama o abim'le evlenecek. Ben bunları düşünürken merida bana ''Aylin ha aylin ! Nasıl evlendin ?'' dedi.
Hemen cevap verdim çünkü onun bana soracağı her sorunun cevabı vardı KALBİM'DE. ''Seni hayal ettim. Aylin senin gibi olamaz bunu biliyorum ama seni hayal ederek onunla evlendim'' dedim. Bana sadece bağırarak ''Senden Nefret Ediyorum Bar-'' sözünü tamamlamasına izin vermeden dudaklarına yapıştım. O karşılık vermiyordu ama yinede değerdi. Merida hemen döşümü yumruklamaya başladı ama bu bana zarar vermiyordu. Bu sefer geri geri gidiyordu ve yere düştü bende üzerine. Fırsattan yararlanarak altımdan kalktı bende ayağa kalktım ve kalkmamla beraber tokat yemem bir oldu. Sonrasında ise ''Ben Abi'nin Emanetiyim Baran. Emanete İhanet Edemezsin !''. Bu lafları kalbime işlenmişti ona bağırarak ''Ya Ben Ha Ben !!!! Abimde Benim Emanetime İhanet Etti. Seni.Benden.Aldı !" dedim. Bu lafın karşısında şaşırmıştı ve BOM !. Yine bir tokat ''Ben Hiçbir Zaman Senin Olmadım Olmayacağım Da !. Ayriyetten Bir Daha Adel'e Laf Söylersen Seni Öldürürüm'' dedi. Beni bu kadar sevmiş miydi HAYIR ! Bunu ona sormak lazım. ''Beni hiç mi sevmedin merida ha ? Beni hiç mi sevmedin ?'' lütfen 'Evet' de lütfen. Hem sevmişti beni evet evet sevmişti beni. Ben bunları düşünürken merida kalbime oku sapladı. Ne ile mi ? 'Hayır' kelimesiyle. Devamı var hemde ''Seni hiç sevmedim baran. Hiç'' dedi ve kapıya doğru ilerledi ...
Merida'nın Ağzından
Kapıya doğru ilerliyordum ama baran'ın o cümlesi durmama ve şaşırmama neden oldu.
'' Seni Sevdiğim Kadar Beni Sevseydin Şimdiye Kadar Çocuklarımız Olurdu Bizim'' dedi. Gözlerim doldu. Baran'dan olan şirin mi şirin çocuklar. Hemen kafamı iki yana salladım ve ona döndüm. Tam ağzımı açacaktım ki zil çaldı ama ama yinede söylemek istiyordum bunu ''Senle benim değil baran ! Abin'le Benim Çocuğum Olacak'' dedim sonrada aşağı indim. Kapıyı açtım. Karşımda adel vardı hemen ona sarıldım. Adel şaşırmıştı. Beni ağlayarak görünce hemen göz yaşlarımı sildi ve bana sıkıca sarıldı ''Şittt geçtı askım,geçtı bebegım'' dedı ah ben ıste bu oglana asıgım.Kafamı kaldırdım adele baktım o kahverengı gozlerı ateş sacıyordu,ama benden saklıyordu.Adel benı kucagına aldı ve teklı koltuga oturdu kucagınada benı tekrar benım goz yaşlarımı sildi ve ''Ne oldu?. Seni ağlatan kim?'' dedi. Ne diyeceğimi,ne yapacağımı hiç ama hiç bilmiyorum. Kafamı yana çevirip adel'in omzuna kafamı koydum ve baranı gördüm. Ama ona hiç bakmadım. Sonra kafamı kaldırarak adel'in gözlerine diktim ve adel'in dudaklarına yapıştım. Adel ilk başta şaşırdı ama sonra karşılık verdi. Biz böyle öpüşürken baran'ın öksürmesi ile ayrıldık. Adel beni kucağından indirdi ve bana ''Odaya git kapıyı kilitle sakın çıkma'' dedi ''Tamam'' dedim ve yukarı çıkıp kapıyı kilitledim. Aşşağıdan bağrışma sesleri geliyordu ....
Aşağıdan Gelen Sesler ...
ADEL: Sana iyi ki eve git ve yengene bak dedim baran. bir de demeseydim merida şuan burda bile olmazdı sanırım !
BARAN: Ona baktığımda iyi idi.
ADEL: Sadece bir kez değil bin kez bakacaksın baran. BARAN: Tamam abi özür dilerim. ADEL: Tamam baran. Hem şunu unutma sen sen ol emanete ihanet etme.
BARAN: Tamam abi.
Merida'nın Ağzından
Ne o mu emanete ihanet etmeyecek. O ?. Daha bu gün abisi'nin karısını öpen oydu. Şimdi bana 'Baran emanete ihanet etmez' demeyin. Yatağa yattım. Aklıma baran ile konuşmamız geldi
"Seni Sevdiğim Kadar Beni Sevseydin Şimdiye Kadar Çocuklarımız Olurdu Bizim"
''Seninle benim değil baran ! Abin'le Benim Çocuğumuz Olacak''
Bu lafı dediysem hemen adel'le yatam lazım. Az kaldı merida az. Yarın düğün sonra bebek.
BEKLE BARAN BEKLE. AMCA OLACAKSIN YAKINDA ...
