Efe yerde yatıyordu hemen oraya koştum ve efe'nin kafasını kaldırdım adel yanıma gelip efe'yi kucağına aldı ve arabaya yürüdü ve bende arkasından....
Hastaneye geldik hemen içeri aldılar efe'yi doktor yanımıza gelip "İlaçlarını aldı mı ?" dedi olumsuz anlamda kafa salladım doktor ise "2 doza çıkarın" diye bağırarak içeri girdi. Aglamaya başladım adel bana sarıldı ve "O gelecek yine bizim efe'miz olacak" dedi ona baktım ve "Söz mü ?" dedim adam saçımdan öptü ve "Söz" dedi......
Doktor çıktı ve kapıyı kapadı bize yaklaştı hemen yanına gelip "Oğlum nerde" dedim doktor camdan baktı ve "Onu kaybettik" dedi çığlık attım ve "YALAN SÖYLEME OĞLUMU VER BANA" dedim adel sadece duruyordu ona döndüm ve "ADEL BİR ŞEY YAP NE DURUYORSUN" dedim adel ağzımı kapadı ve beni göğsüne yasladı ondan kurtuldum ve "SENİN SÖZÜN BU MU ADEL ? HANİ GELİCEKTİ OĞLUM" dedim adel bana "Sus artık" diye bağırdı doktora döndüm ve "Ne istersen yaparım oğlumu hayata döndür" dedim doktor "Maalesef" dedi ve gitti hayır ya hayır odaya daldım ve efe'nin üstünde ki çarşafı kaldırdım ve "Efe" dedim ses yoktu ...
ADEL'İN AĞZINDAN
Merida "Efe" dedi ses gelmeyimce de efe'nin cansız bedenini sarstı ve "ANNE DESENE,KALKIP GELSENE EFE YATMA BÖYLE EFE" dedi onu durdurdum merida bana bakıp "Bak ordaki bizim oğlumuz adel, Baran Efe Ilgaz ölmez,gelir dediğimiz oğlumuz efe" dedi ona bakıp "Böyle olması gerekiyormuş" dedim merida bağırıp "DÜNYADA MİLYONLARCA ÇOCUK VARKEN NEDEN BENİM OĞLUM" dedi ona "Merida sus tamam'' dedim merida "Ya sen nasıl babasın ya oğlun öldü senin oğlun orda yatan senin oglun" dedi odaya annemgil girdiginde koşarak hastanenin arkasına dolandım ve duvara bir yumruk attım baran arkamdan geldi ona dönüp "ÖLDÜ OĞLUM ÖLDÜ BARAN,GİTTİ BENİ BIRAKIP" diyip ağlamaya başladım baran bişey demeden beni izliyordu "Hani erkekler ağlamaz derler ya yalan o kardeşim bak köpek gibi ağlıyor erkekte" dedim baran "Sakin misin ?" dedi ona dönüp "Oğlum Öldü Baran Oğlum" dedim ve ,bağırmaya başladım neden ben neden ? Dünyada milyonlarca çocuk varken neden benim çocuğum Allahım ? Ayağa kalktım ve hastaneye girdim oda boştu daha doğrusu bir merida bi de efe vardı. Kapıyı açıp içeri girdim merida efe'nin saçını karıştırırken bir şey fısıldıyordu
"Daha çok küçüktün sen efe,daha çok küçük. Benim ne hayallerim vardı oysa seninle ne hayaller hepsini yıkıp gittin,toz edip gittin. Daha büyüyecektin sen,sevdiğin kızı bana anlatacaktın ama olmadı ben özür dilerim efe seni koruyamadım affet beni lütfen. Biliyor musun ben hiç böyle hayal etmedim yani senin erken yaşta gideceğini ne biliyim ölümsüz gibiydin hep benimle gibi oğlum. Ve ben yine özür dilerim oğlum son anında yoktum,sen giderken yoktum affet beni"
Diyip ağlamaya başladı ona sarılıp "Biliyor musun seni çok özleyeceğiz" dedim merida ise "Sen gittin ya evimizin neşesi gitti" dedi o sırada doktor gelip efe'yi götürürken tek yaptığımız şey arkasından bakmak oldu ....
Şuan evdeyiz efe'ye veda edip geldik. Meyra kucağımda uyuyor,emir ise merida'nın kucağında. Şuan evde ölüm sessizliği var merida duruldu,ne konuşuyor,ne yiyor,ne içiyor. Hiçbirşey yapmadan öylece efe'nin fotoğrafına bakıyor...
Merida emir'i koltuğa bıraktı ve yukarı çıktı. Sonra merdivenlerden efe'nin beşiği yuvarlandı,sonra eşyaları. Merida bahçeye taşıdı ve içine efe'nin kıyafetlerini koyup ateşe verdi ve izlemeye başladı. Herşey kül olunca içeri girip oturdu ve emir'e sarılmaya devam etti. Meyra efe'nin eşyalarını kül olarak görünce merida'ya bağırdı "Neden yaktın ya kardeşim'den son kalan şeylerdi onlar" dedi merida ise "Oğlum yokken ben onları ne yapıyım meyra" dedi meyra ise "Kalanlara asla ve asla elleme anne" diyip yukarı çıktı....
Akşam yemeği yiyorduk. Sofrada fazla bir tabak varı ve dolu idi. Emir görünce "Fazla anne bu" dedi merida ise "Belki gelir ve yer" dedi emir tabağı yere attı ve "Yeter anne artık o yok gitti bizi bırakıp gitti sende onu bize hatırlatma" diyince merida "O bizi bırakıp gitmedi böyle olması gerekiyordu" diyip yukarı çıktı meyra bana koşarak geldi ve sıkıca sarılıp "Babaaa" dedi saçından öptüm ve "Anneniz zor zamanlarda lütfen" dedim kafa salladılar meyra ise "Şimdi burda olup bize bilge bilge laf ederdi" dedi emir ise "Yine araba oynardık" dedi onlara "Hadi gidelim" dedim ve efe'nin mezarına gitmeye başladık ....
MERIDA'NIN AĞZINDAN
Aşşağı indiğimde kimse yoktu bende kanepeye oturup düşünmeye başladım efe üşüyor mu ? orası soğuk mu ? rahat mı ? Ağlamaya başladım ve efe ile çekindiğimiz fotoğraflara baktım. Gitmemeliydi o bırakmamalıydı beni yapmamalı .....
Sabah gözlerimi açtığımda yanımda adel vardı çocukların odasına gittim emir uyuyordu üstünü örtüp öptüm,meyra da uyuyordu onunda üstünü kapatıp öptüm ve aşşağı indim kahvaltı hazırlmaya başladım. Hem hazırlıyor hemde ağlıyordum,sofra hazırdı "ADELL,EMİR,MEYRAA HADİ" diye bağırdım onlar geldi ve yemek yediler ve salonda oturmaya başladık
ADEL'İN AĞZINDAN
Merida meyra'nın saçlarını tarıyordu bende bende emir ile araba oynuyordum arada bir merida'ya bakıyordum iki gündür yemek yemiyordu,gülüyordu,konuşmuyordu. Meyra'nın saçlarını örerken birden ağzını tutarak yukarı çıktı arkasından ben ama MERİDA !!!!
