"Burak hadi gel ablacım" diye bağırdı ablam duvarda annem'in fotoğrafından gözlerimi alarak bağırdım "Tamam abla". Aşşağı indiğimde abim ve ablam yemek masasında idi yanlarına oturup yemeğe baktım bamya kafamı kaldırdım ve "Annem'in favori yemeği" dedim abim kafa sallayıp "Evet" dedi ablam ise sofra'ya otururken "Annem hakkında çok şey biliyorsun" dedi ona bakıp "Çünkü annem !" dedim abim ise "Tamam sakin ol burak sende kes meyra" dedi yemeği yerken telefon çaldı abim ekranı gösterdi "EFSU" yazıyordu ablam ise "Tamam gelsin,zaten birazdan gelir ali" dedi abim kafa sallayarak telefonu açtı ve gelmesini söyledi. Yemeği yedim ve izin alarak yukarı çıkıp günlüğümü açtım
Annem'in masmavi gözleri vardı,kocaman ve güzeldi. Sarı'nın en güzel tonu idi saçları hemde en güzelinden. Boyu ise tam babam için ayarlanmıştı çünkü ne uzun,ne kısa tam da göğsüne geliyordu babam'ın. Elleri ise yumuşaktı tıpkı meyra'nın elleri gibi. Fiziği de yerindeydi tam 90 60 90'lık biriydi. Öyle bir gülüşü vardı ki sanki cennetin fragmanı gibiydi,yaptığı hareketler ile eğlence merkezi gibiydi. Küçük bir çocuk için lunapark neyse annem de benim için oydu. Annem çok güzel biri idi hatta merve teyzem'in anlattıklarına göre tam da bir MELEK'ti. O benim ilk aşkımdı. Ben onu hep uzaktan sevmiştim,uzaktan tanımıştım hatta beni ilk kez kucağına aldığında ona sarılmıştım ve bana 'fazla yılışma ufaklık' demişti ve gülmüştüm sonrasında ise evdekilerden habersiz beni kilitli odaya götürdü. Efe abimin odası idi ora bi kere girdiğimde beni fena halde dövmüştü. Hiç unutmam o günü tam da şöyle olmuştu;
Kucağına aldı beni ve kilitledi kapıyı. Sonrasında ise "Efe abi'nin giysileri. Bak ne kadar da küçükler dimi ? İşte buda arabası baban almıştı o zaman bir gör abini ne kadar sevindi anlatamam. Evde gülerek geziyordu hiçte ayırmıyordu yanından arabasını. Onunla uyumuştu o gün sıkıca sarılıp hemde" diyince ona baktım ağlıyordu göz yaşını silip arbaya dokuncakken "Sakın !!! Dokunma hemde hiçbirşeye" diye azarlamıştı beni. Sonrasında ise odada ki herşeyi anlattı bana en son duvardaki fotoğrafı gösterip "Bak ne kadarda benziyorsunuz. İşte bu yüzden sevmiyorum seni hem ne kadar benzemeye çalışsanda da efe'ye hayatta benzeyemiyeceksin zaten o senden daha güzel bir bebek'ti aynaya her baktığında onu gör sonrasında ise pişman ol" demişti bana dediği de oldu aynaya bakamaz olmuştum ...
"Burak !!!" ablam'a baktım ablam kapıyı kapatıp "Neden ağlıyorsun ?" dedi ona dönüp "Ağlamıyorum hem ne oldu" dedim ablam ise "Ali geldi" dedi ona "Gelmek istemiyorum" dedim ablam ise "Efsu'yu yalnız bırakamazsın" dedi ona "Mezarlığa gidicem" dedim uyarıcı tonum ile ablam banan "Her gün ordasın efe !" dedi kaşlarımı çatarken "Bana efe deme !!! Benim ismim burak !!! Hem her gün mezarlıkta olabilirim çünkü annemi babamı abimi özlüyorum" dedim ablam bana sarılırken "Tamam ama bu seferlik aşşağı in lütfen" dedi kafa salladım ve aşşağı indim. Bora sırtıma vurup "Yüzünü gören cenletlik burak" dedi ona gülümsedim ve "Gelmiyorsun ki göresin" dedim güldü ve saçımı karıştırdı. Kapı çalmıştı efsu ayağa fırlayıp "Ali geldi. Ne yapıcam ben ? Sakin ol efsu" diye kendi kendine konuşurken kapıyı açtım. Ali girdi ve biraz konuştuktan sonra yüzükleri taktılar ve biraz daha takıldık....
Evet doğru tahmin amcam ve yengem de ölmüştü. Aslında olaylar şöyle oldu...
Annem evi terk etmis sonrada geri gelmiş. Benimle zaten hiç konuşmazdı sadece evdekiler yokken konuşur az da olsa oynardık. Sonrasında ise annem efe abimin acısından öldü bana her baktığında efe abimi görüyormus babamla kavga ettikletinde duymuştum neyse babam da annemin acısından ölmüştü ikisinide kaybetmiştim. Amcam babam öldükten sonra bizim ile çok az hatta hiç konuşmaz oldu hele de benimle hiç biliyordum o da nefret ediyordu benden. Amcam bir gün kendini asmıştı ve küçük bir not
HAYATIMIZA GİRDİĞİN GÜNE LANET OLSUN BURAK !!!
Amcamın ölümden sonra yengem kötüleşmişti sanırım o da kaldıramadı amcamın yokluğunu ve o da intihar etti. En azından o not bırakmamıştı... Bunlar olurken büyük bir şok içindeyim ama abim ve ablam yanımda durmuşlardı. Efsu ve bora da nedense benden nefret etmiyorlardı onlar nedenini bilmiyorum ...
Yatağım da yatarken aklıma kilitli oda geldi. Yataktan kalkıp oraya doğru gittim. Kapısında durdum annemin ölmesine rağmen,beni dövmesinden yılların geçmesine rağmen hala ama hala korkuyordum. Yapmalıydım. Anahtarı olduğu yerden çıkardım ve kapının kilidini açtım. Oda ben 8 yaşından beri aynı kokuyordu annemin dediğine göre abim gibi. Abimin eşyalarına el sürmeden baktım sanki el sürsem annem gelip dövecekmiş gibi hissediyorum. Odada tur atarken omzum bir kutuya çarptı ve yere bir şeyler saçıldı. Bunlar resimlerdi. Annem ile tam 3 kez girdik bu odaya zaten girdiğimde ise annem hiç göstermezdi kutuyu. Resimleri elime alıp bakmaya başladım
Annem,Babam,Abim,Ablam, Efe Abim ?
Hemen abimin tek olduğu resmi alıp aynanın karşına geçtim ve aynadan baktım. Annem haklıydı çok benziyorduk. Hemen resimi alıp yerine koydum ve kutuyu kapatıp hızlıca odadan çıktım ve ceketimi üzarime alıp mezarlığa gittim ve annemin karşısında durup
Biliyorum yine mi sen ? diyeceksin ve evet yeni ben. Bu gece abimin odasına girdim ve yine biliyorum hayatta olsan canıma okurdun zaten bende de o cesaret yoktu neyse ve yanlışıkla kutuyu devirdim içinden abimin fotoğrafları çıktı seninle 3 kez anne tam da üç kez girdik odaya ama neden bana göstermedin fotoğrafları ? Sen bana efe'ye benziyorsun derdin ama bu kadarını da beklemiyordum ben anne. Zaten doğduğum güne lanet ediyorum herkez benden nefret ediyor. Sanırım bi tek babam sevdi beni ama o da sen ölene kadardı zaten ondan sonra amcam da nefret etti benden. Bir insan canına karşılık kaç tane insan canı... Ama bu olanlara karşılık sana tek bir sorum olacak anne ?
Nefret ettiğin ismi koyacak kadar mı kötüyüm ben anne ?
Asıl senden çok ben çektim anne. Doğmam hata değil sadece lanet olsun ki zamanlamam yanlış benim. Doğduğum zaman efe abimin ölümü yeniydi ve benden nefret ettin,konuşmadın,oynamadın nerdeyse hatta annelik yapmadın. Babam sevmişti beni bide abim,ablam. Zaten sen öldükten sonra babam da yüzüme bakmaz olmuştu kendisi yanında inanmazsan ona sor. Ben küçüklükten beri yalnızdım. En basit örneği okulda zayıf alanlar annem beni gebertecek diye sızlanırken ben takdir alıyordum ama sen bunu bile fark etmiyordun. Sonrasında ise amcam öldü zaten o da beni sevmemişti ve onun ardından yengem...
Ama biliyor musun bazen şöyle düşünüyorum bütün suç SENDE. Evet evet sende çünkü sen beni kabul etseydin ne babam,ne amcam, ne de yengem ölecekti bu yüzden suçlu sensin ANNE !!!
Dedim ve içimdeki nefreti kusarak arkamı dönmem ile şoka girmem bir oldu ama sen şaka olmalı bu diye düşünürken "O" konuştu
Evet o suçlu !!!
