"Yeni Doğacak Bir Kardeş ..."
Adel'e şaşkınca bakarken ağzımdan "Olamaz" kelimesi döküldü doktor efe'ye baktı ve sonra bana bakarak "Tabiki de size bağlı ama oğlunuz ölür olan bu bücür'e olur" dedi ellerimi saçımdan geçirdim ve doktara dönerek "O-o-onun i-iki tane kardeşi var" dedim adel bana bakmayı kesti ve "E-evet iki kardeş.Hatta biri kız ve diğeri erkek" dedi doktor "Tamam.O zaman onlardan örnek alalım" dedi ve kağıda bişeyler yazdı sonra adel ve bana bakarak "O iki çocuklar hemen lazım ve ayriyetten bu bücür 112 numaralı odada kalmaya devam edicek" diyip odadan çıktı,hemen adel'e sarıldım ve "Adell" dedim ağlıyarak o da benim saçımdan öpüp "Ştt sakin buda biticek tamam mı ?" dedi sonra kendide inanmıyarak "Ve ... Mutlu Son" dedi ...
Efe'nin yanına giderken "Emin misin ?" dedim ve efe'nin montunu adel'e verirken "Masallar mutlu sonla bitmez" dedim adel elindeki montu bana verdi ve efe'yi kucağına alırken "Pamuk prenses - kül kedisi - rapunzel ve daha niceleri" dedi ve derin bir nefes alıp bana baktı "Biraz daha masal oku aşkım" dedi ve kapıyı açıp çıktı,şaşkın bir biçimde kapıyı açtım ve "Ama olmaz hiçbirşey mutlu son ile bitmez" dedim adel efe'yi yatırırken "Bundan anlıyoruz ki efe'nin ölmesini isteyen biri var" diyip işaret parmağı ile beni gösterdi,adel'i cimciklerken "O bikere benimde oğlum bay öküz" diyip kanapeye oturdum adel kapıyı açtı ve "Ben çocukları almaya gidiyorum bay öküzün karısı bayan öküz" diyip kahkaha attı arkasından "ODUNN" diye bağırdım kapıyı tekrar açıp "Bence susmalısın bayan öküz" diyip göz kırptı ve gitti ....
Arkasından "sensin o bayan öküz mal ya Allah'ım kimlere kaldık yarabbim" diye söylenirken arkamdan kısık bir ses duydum "Anne" gözlerim doldu bu kimseye olmamalı özellikle benim oğlum.Tamam merida kes onu mutlu etmen gerekir ki hayata tutunsun kahkaha attım ve arkamı döndüm neşeli bir sesle "Günaydın Günaydınn Benim Minik Aşkım Günaydın" diyip selam verdim efe güldü ve "Bu neşede nerden geliyor" dedi cama doğru ilerlerken "Bilmem nedense senin yanında mutlu oluyorum" dedim efe gülümseyip "Neden evde değiliz" dedi işte birinci düğüm ...
Düşün merida düşün perdeleri açarken "Sencede hava sıcak değil mi?" diyip gülümsedim efe bıkkınlık bir ses tonu ile "Anne yağmur yağıyor" dedi pencere'ye baktığımda gerçekten yağmur yağıyordu ufak bir kahkaha ile "Yağmurları da hiç sevmem" dedim efe "Neden" dedi meraklıydı oğlum kime çekmiş acaba.Ben böyle kendi kendime övünürken efe'nin öksürük sesi geldi hemen yanına gittim ve "İyimisin doktor gelsin mi ?" dedim telaşla efe güldü ve "Üzerime pek bir düşer oldun" dedi ağzına vururken "Ben bir anneyim" dedim efe "Canım çok sıkıldı anne" dedi yanına yatarken "Ne yapmamı istersin?" dedim bana baktı ve "Gidelim bilirsin hastaneleri sevmem" dedi yanağından öptüm ve ""İnternet paketim var" diyip sinsi bir şekilde gülümsedim efe telefonu elimden aldı ve "My Talking Tom" u açtı.Efe tom ile ilgilenirken bende onu izliyordum.O-o daha çok küçükü ve kanser illetinden kurtulması zordu daha doğrusu yaşama oranı düşüktü.Efe'nin beni dürtmesi ile ona baktım bana "Bak şimdi ne dicem" dedi ve tom'a baktı meraklı bir şekilde "Hadi ama" dedim efe "Meridaa" diye bağırdı kaşlarımı çatarken "Merida değil anne anne" dedim efe yanağımdan öptü ve "Tamam" diyip tekrar "Meridaa" diye bağırdı ona bakıp "Yakalarsam" dedim efe ayakkabısını giyerken "Meridaa" dedi ve oda'nın içinde tur atmaya başladık.Gülüyordu hemde herşeyden habersiz ...
Efe ile oda'nın içinde tur attıktan sonra kapı açıldı ve doktor içeri girdi.Efe'nin yanına yere çöküp "Evet delikanlı şuraya uzan" dedi efe kafa sallarken doktor "Ve sizde üstünü çıkartın" dedi kafa salladım ve efe'nin yanına gidip üstünü çıkardım.Doktor erkekti ve gençti.Çocuklar ile iyi bir bağı olmalıydı çünkü efe'nin yanına oturup "Evet şimdi öksürük yarışı yapıcağız" dedi efe kabul etti ve doktor "1-2-3" diyince efe öksürmeye başladı doktor hafif güldükten sonra "Şimdi sıra bende" diyip efe'ye aleti verdi ve öksürmeye başladı.Doktor ayağa kalkıp "Hemşire hanım seni şimdi hazırlıycak efe" dedi ve sonra bana bakıp "Ben annen ile biraz konuşsam sende burda tek dursan bir sorun olur mu?" dedi efe olumsuz anlamda kafasını salladı doktor gülümsedikten sonra "Hemşire abla seni şimdi hazırlıyor" dedi ve bana kapıyı gösterip çıkmamı sağladı.Doktor elindeki kağıtlara bakarken odasına girdik ve bana "Efe'nin durumu ne çok iyi nede çok kötü erken teşhis gerçekten önemli ve siz bunu başardınız.Efe kanser kardeşinden alınacak kan belki düzelmesine yol açar ama önce kana ihtiyacımız var" dedi doktora bakarken "Adel gelir birazdan" dedim doktor kafa salladı ve "Burda sizin desteğiniz de önemli efe'ye olumsuz bir sinyal vermeyi size yasaklıyorum.Efe'nin yanına girerken gülümsemelisiniz ve pozitif olmalısınız bunu unutmayınız" dedi ayağa kalkıp "Teşekürler" dedim ve dışarı çıktım kendi kendime konuşurarak odaya ilerledim ve kapı'nın önünde durdum ağlamak üzereydim ama doktorun dedikleri geldi aklıma "Mutlu ol bunu başarabilirsin ..."
Derin bir nefes aldım ve içeri girdim efe'ye serum bağlanmıştı ve efe hemşire'ye birşeyler anlatıp duruyordu içeri girip "Ben geldimmm" dedim efe bana "Anne gel bende hemşire ablaya masal anlatıyordum" dedi güldüm ve "Sonu mutlu mu bitiyor?" dedim efe garip bir yüz ifadesiyle baktı ve arkadan bir ses duyuldu "Evet mutlu bitiyor tamda bizim hikayemiz gibi"
Arkamı döndüğümde adel,emir ve meyra vardı doktor içeri girdi ve "Sanırım kardeşler geldi" dedi adel doktoru süzdükten sonra "Görebildiğimze göre evet" dedi adel'in kolunu cimcikledim ve "adel" dedim kısık sesle adel gözlerini açarak "Ne" dedi kulağına "ayıp ayıp" dedim ve doktora baktım doktor "Evet iğneden korkan var mı?" dedi emir başı dik bir şekilde "Yok" dedi meyra "Ufacıcık" diyince doktor gülüp "İğne vurcağımı kim demiş korkma sen" diyip güldü adel'e dönüp "Efe'nin yanında kal sen" dedim ve çocukların arkasından gitmeye başladım ...
Çocuklar ve doktor odaya girdiler ben sadece oturmuş izliyordum.Doktor meyra'yı kucağına alıp "İsminizi alabilir miyim?" dedi meyra gülüp "Meyra Elisa Ilgaz" dedi doktor "Ilgaz hımm peki göz renginiz nedir ?" dedi meyra bana bakıp "Mavi" dedi doktor "Ve de saçınız sarı" diyince meryra gülüp "Evet zaten belli oluyor" dedi dokor "İnanmıyorum kuş mu o ne kadar güzel diyince" meyra oraya baktı ve doktor hızlıca kanı alıp sakladı meyra kolunu tutarken "İğne yaptın" diyince doktor "Hayır sadece sana kuşu gösterdim" dedi ve meyra'yı indirip ona baktı meyra "Hayır iğne yaptın" dedi ve kapıya yürüdü "Seni babama dicem" diyip dışarı çıktı emir'e dönüp "Hemen geliyorum" dedim ve meyra'nın arkasından gittim meyra ağlıyordu onu kucağıma alıp "Ağlama" dedim meyra "Beni kandırdı" diyip kucağımdan indi "Babama dicem onu da öldürsün" diyip odaya girdi aklımda ki tek soru "Kim öğretiyor bunları ona ?"
Ben bunları düşünürken emir gelip "Anne efe'ye ne oldu" dedi ona gülümseyip "Hadi içeri gir" dedim efe emiri görünce "Abi gel gel" diyip yanına çağırdı bende meyra ile adel'in yanına gittim.Meyra adel'e doktorun ne yaptığını anlatıyordu en sonunda "Onu öldür" dedi meyra'yı kucağıma alırken "Bir daha sakın meyra duymicam sakın" dedim adel meyra'yı kucağına aldı ve "Neden'miş" dedi bende "Çünki her anında yanında olamazsın" dedim adel hafif yüksek ses ile "Ben onun babasıyım her anında yanında olucam" dedi ona "Sana babasısın demiyorum sadece o silahına güvenmesinler" dedim adel "Senin beğenmediğin silah bazen bütün sorunu çözüyor merida hanım" dedi ve cam kenarına gitti. O sırada doktor geldi ve " Ilgaz'lar sizi alabilir miyim ?" dedi elinden tutup çekiştirdim. Odaya girince doktor "Lafı uzatmiyorum ve hemen başlıyorum" diyip kağıdı kenara bırakıp kafasını kaldırıp bize baktı ve "Efe'nin güç kaynağı meyra ama efe'yi kurtarırsak meyra büyük bir ihtimal ölür ve bu da size kalmış birşey" diyip bize bir kağıt uzattı "Meyra'mı yoksa Efe'mi? "
