Merhabalar benim anlayışı bol okuyucularıım :) Vizelerim yüzünden bölümlerde aksama olabileceğiyle ilgili duyurumu yaptığımda bir kez daha anladım ne kadar tatlı okuyuculara sahip olduğumu :) Hepinizi çok çok seviyorum.
Bölümü kereminelması'na ithaf ediyorum. İthaf isteyenler yorumlarda belirtebilir :)
Multimedia'da geçen bölüm fotoğrafını koymayı unuttuğum Betül ve bölüm şarkısı var.
Umarım beğenirsiniz..
* * *
Zeynep oflayarak komodindeki saatine bir bakış attı. 06.25'i gösteriyordu. Dersi geç saatteyken bu kadar erken uyanmaktan nefret ediyordu. Gözlerini sımsıkı kapatıp diğer tarafa döndüğünde uyumaya çalıştı. Birkaç saniyelik bekleyişten sonra uyuyamayacağını anladığında yataktan hızla kalktı.
Mutfağa gidip bir çay demlemeye karar verdiğinde yerde duran panduflalarını giyip fazla ses çıkartmamaya özen göstererek kapıyı araladı. Adımlarını mutfağa yöneltirken salonda gördüğü bir karaltı dikkatini çekip durmasını sağlamıştı.
Gözlerini kısıp salona doğru ilerlerken koltukta oturanın Ceylin olduğunu fark etti. Dizlerini göğsüne çekmiş, öylece camdan gözüken manzarayı izliyordu. Yavaş adımlarla ona yaklaşırken bu saatte ölse uyanmayacağını bildiği için kötü bir şey olduğunu düşünüp telaşlanmasına engel olamadı.
"Ceylin?" dedi koltuğun arkasına yaklaştığında hafif ve meraklı bir ses tonuyla.
Ceylin başını hızla Zeynep'e çevirirken yorgun bakışlarını saklamak adına gülümsemeye çalıştı "Yine saatten önce uyandın değil mi" dedi
Zeynep başını sallamakla yetinip koltukta onun yanındaki yerini alırken tek bacağını kendisine doğru çekip ona döndü "Senin napıyorsun bu saatte burada" dedi sesindeki endişeyi gizlemeye çalışarak.
Ondan tarafa bakmayan Ceylin, boş gözlerle manzarayı izliyordu. Bakışlarından bir bulut geçmesine engel olamadan titrek bir ses tonuyla "Düşünüyorum" dedi yavaşça
Zeynep hafifçe alnını kırıştırırken onu incelemeye devam etti "Kötü bir şey yok değil mi?"
Ceylin bakışlarını Zeynep'in endişeli gözlerine çevirirken "Bilmiyorum" dedi sakince
Zeynep ona biraz daha yanaşıp dizini tuttuğu ellerinden birine uzandı "Korkutma beni Ceylin" dedi telaşla ona hangi konu hakkında olduğunu bilmese de destek olmaya çalışırken
Ceylin onu rahatlatmak istercesine gülümseyebildiği kadar içten gülümsedi "Telaşlanma Zey bu beni öldürmez" dedi yumuşak bir ses tonuyla
"Anlatmayacak mısın?" dedi Zeynep hafifçe kırıldığını belli edercesine omzunu silkerken
Ceylin içtenlikle ona gülümsemeye devam ederken tek bacağını aşağı sallandırıp ona doğru çevirdi vücudunu "Çok farklı şeyler değil aslında" dedi bakışlarını boşluğa çevirirken "Tuna'nın beraber uyuyamama sorunu"
Zeynep ne söyleyeceğini bilemeyerek etrafı incelerken olabildiğince tarafsız olmaya çalışarak "Ne zaman gündeme geldi ki bu konu tekrardan?" dedi
"Hiç gündemden düşmedi ki" dedi Ceylin omuz silkip buruk bir gülümsemeyle ona bakarken "Ama artık vücutlarımızın bir bütün olduğu anlarda onu herşeyiyle hissederken yarım saat sonrasında yatağın bir ucunda bir yabancının yatmasına dayanamıyorum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözlerini Kapatmak
FanfictionHerkes hayatının aşkıyla nasıl tanıştığını anlatırken gülümser. Bizim için durum biraz farklıydı. Hayatlarımızın tepetaklak olduğu gün her şeyin sonu gibi görünse de, birçok şeyin başlangıcıymış aslında...En derin acılar en mutlu anlarımıza sebep ol...