KALBİM KÖRDÜ

10.Bölüm-Nefesler

Bölüm şarkısı;
Zayn&Sia-Dusk Till Dawn

"Kalbim bu denli hızlı çarparken, yaşamak nasıl mümkün olabilirdi ki?"

Sevdiğim...Papatya sevdiğim...Sana hep sevgilim diyorum.Ama aslında sevgilim değil sevdiğimsin...Sen beni hiç sevmedin değil mi?
Sevmedin biliyorum...Sevmezsin.Ama biliyor musun?Bu aralar içimden diyorum ki...Az kaldı.Sabret.Olacak.Görecek seni...Ama görmüyorsun be sevdiğim...

Görmüyorsun.

Ama herşeye rağmen biliyorum ya ,bir kuş kadar özgür olsam yine de senin pencerenden ayrılmazdım.

_ _ _ _ _ _ _

Elimdeki notu bütün notları sakladığım takı kutusunun içine koydum.

Geçen notun gelmesinin üzerinden tam olarak iki gün geçmişti.

Papatyayı bütün papatyaları koyduğum kitabın arasına koydum.

Eninde sonunda vazgeçecekti.Yorulacaktı...

Çantamı sırtıma alıp aşağıya indim.Daha son basamağa gelmeden annemin sesini duymuştum.

-Ahh...Ah be Sevilay dikkat etsene!

Annem yine kendine birşeyden dolayı kızıyordu anlaşılan.Sessiz olmaya çalışarak kıkırdadım.

Ya ben böyle bir kadının genlerini taşıyordum.Normal olmayacaktım tabiki...

Sanki yeni geliyormuş gibi mutfağa girdim.

-Günaydın annecim...

Masadaki peynirden bir parça ağzıma attım.

-Günaydın kızım...

Dilimlediği salatalıkları masaya koyup kendi de bir sandalyeye oturdu.

-Bugün dans kursuna gidecek misin?

Annemin doldurduğu çay bardağını elime alıp içine üç tane şeker attım.

-Pek canım istemiyor.Ama yanımda eşofmanlarım var.Belki giderim.

Annem başıyla onaylayıp kahvaltısını yapmaya başladı.

Bugün beden eğitimi dersimiz vardı.Yani dersimize Burak girecekti.Bu fikir istemsizce gülümsememe neden oluyordu.Gerçi okuldaki toplantılar bu hafta birçok dersi işlememize engeldi.

Dün dersi olmadığı için okula gelmemişti.Ve okula gelmeyeceğini bana önceden mesaj atarak haber vermişti.

Ahhh!!

Çok tatlı çocuk yaa!!

Her geçen gün sanki ona biraz daha bağlanıyordum.
Zaten çoğu aşk kitabında ilk aşk nefretle başlamaz mıydı?

Bizde ilk başlarda birbirimizi sevmemiştik.

Ayy çok romantik yaaa!!

-Tamam ama gidecek olursan haber ver.

Annemin sesi ile düşüncelerimden sıyrıldım.Onaylayan bir kaç mırıldanma eşliğinde yeniden kahvaltımı yapmaya koyuldum.

Kahvaltım tam bitmek üzereydi ki telefonumun zil sesi odada yankılandı.Masanın ucundaki telefonumu elime alıp hemen aramayı yanıtladım.

-Efendim Berrak.

-Su nerde kaldınız ya!Sizi bekliyorum ben!

Çayımdan son bir yudum daha alırken ayaklandım.