21.Bölüm-İzle ve Gör!

205 12 20
                                    

Bölüm Şarkısı:
Oğuzhan Koç-Vermem seni ellere




"Bir Doğa Su Gezgin atasözü der ki;Sen benimsin oğlum.Vermem kimseye..."

İnsan hayal eder...Mutluluğu,başarıyı,yeteneği ve aşkı...
Bu hayaller birer çakıl taşı misali yerlere döküldüğünde vazgeçmesini öğreniriz.

Ve vazgeçtiğimiz herşey bizi güçlendirir.Bizi güçlendiren herşey zamanla bizi çürütür.Ve en sonunda keşke deriz.Keşke ona gitseydim,keşke söyleseydim,keşke yapsaydım...

Keşke...

Bakışlarımı odamın penceresine doğru çevirdim.Ali'nin odasıyla aramıza onun örttüğü perdeler girmişti.

Ben onu nasıl bu kadar incitebilmiştim ki...

Odamın kapısı aniden açıldı.Annem elindeki tepsiyle yanıma doğru ilerledi.

-Sana yemek getirdim.

Gülümsedim.Tepsiyi elime alıp tabağın köşesindeki peçeteyle oynamaya başladım.

-Teşekkür ederim.

Annem bir süre karşımda dikildi.Ne yaptığına bakmak için başımı kaldırdım.Annem Ali'nin odasına doğru bakıyordu.

Benim ona baktığımı farkedince gülümsedi.

-Ali nasıl?İyi mi biraz daha?

Ne diyeceğimi bilemedim.Çünkü nasıl olduğunu bilmiyordum.Kime sorarsanız sorun Ali iyiydi.Ama nedense bana kötüydü.

Ben ona yakınlaşmaya çalıştıkça o bir adım geriliyordu.

Ama ortada kesin birşey vardı.

O da benin savaşacak olmamdı.

Annemin benden cevap beklediğini anımsadım.

-İyi...

Annem yatağımın yanına oturdu.

-Peki sen nasılsın?

-Belim iyi şimdilik.Doktorun verdiği ilaçlar iyi geldi.Yarın okula gidebilirim.

Annem bir eliyle saçımi düzeltirken konuşmaya başladı.

-Belini değil seni sordum Su.

Gülümsemeye çalıştım.Aslında annemle yakın sayılmazdık.Daha doğrusu aşk meşk gibi konuları konuşmazdık.

-Ben de iyiyim annem.Sen beni merak etme.

Şirin bir şekilde gülümsedim.

-Şimdi izin verirsen ben yemeğimi yiyeyim.

Annem anlayışla gülümseyip ayağa kalktı.
Tam kapıya gelmişti ki bana döndü.Ve bana asla unutamayacağım o sözü söyledi.

-Nefret,başarısızlığa uğramış sevgidir kızım.

Annem kapıyı çekip çıkarken bile ben hala annemin böyle afilli lafları nerden öğrendiğini anlamaya çalışıyordum.

Helal anniş!

Seni seviyorum be kadın...

Aklıma gelen şeyle suratım yeniden düştü.
Ali'ye ilk defa içimin en derinliklerinden gelen birşey söylemiştim ve o bana verilebilecek en kötü yanıtı vermişti.

"Beni sevdiğini biliyorum...Sende iyiki benim... kız kardeşimsin."

Tepsiyi etajerin üstüne koydum.Yastığımı yüzüme bastırdım.

KALBİM KÖRDÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin