Let Me Fly That Horizon.

PROLOGUE

Zandro
Halos ayaw alisan ng tingin ni Zandro ang southern part ng pigeon cage niya. Doon mismo nakapaharap ang entrance ng cage niya, mismong sa South. Obligado siyang doon ipaharap iyon dahil iyon din ang harapan ng bahay nila. Two storey lang ang bahay niya na nakaayon sa kalsada. Ang tatlong direction maliban sa nakapaharap sa South ay may mga bahay na mas matataas pa kaysa sa kaniya-- five riser residential houses sa left at likod at sa right ay four. Bale naipit ang bahay niya sa gitna. Buti na lang national road ang kalsada ng kinalulugaran nila. It is a wide road na six lane. Sa tapat niya ay mga two riser din ang mga bahay kaya tanaw pa niya ang malayo kapag nasa bubong siya. It is a ten years old concrete house, a rectangle box kapag sa aerial view tiningnan. Actually duplex apartment iyon noong ipagawa ng Mama niya. Two years later she died at sa kanya ipinamana ito di sa ate niya. Nang masunugan siya ng bahay sa Malate ay naobliga na siyang lumipat dito. Under renovation kaya umalis ang mga tenant. At ginawa na niyang isang bahay iyon na firewall ang paligid na tanging sa harapan lang ang mga bintana. Ganoon na ang ipinagawa niya dahil sa advance surveying sa lugar nila. Naibenta na pala ang paligid na solar liban sa kanila. Si Mama lang ang hindi natakawan sa malaking offer na bilihan sa kada square meter ng lupa kaya ang bahay na ito lang ang natira sa paligid lang na luma. Luma? Oo considered na luma dahil ten years old na at may record ng renovation eight years ago to change those wearing out soft woods probably from trees na agad pinutol kahit bata pa. Wala iyong anay pero unti-unting nadudurog. Four years old lang ang pinakauna sa itinayong kapitbahay niya. At doubled iyon sa taas kumpara sa kanya-four storey.
At itong mga sumunod na mga gusali sa paligid niya ay a real problem indeed for him. At the time of North races two years ago ay nasa third floor na. Hindi kaagad nakalababa ang mga arrivals niya, waiting na mabawasan ang mobilities ng mga construction workers bago mag-dive. Nang matapos ay five storey naman iyon. Kung naman bakit doon madalas pa na dumadapo ang mga kalapati niya pagkatapos lumipad ng vicinity exercises . Umiistambay lang sila muna ng ilang minuto para magpahinga bago umuwi pero kung minsan ay umaabot ng dalawang oras. Nabubuwisit siya sa mga inuugali ng mga pigeons niya. Kasi ayaw niyang maging habit nila ang first touch down doon sa mga building upon arrival lalo na sa oras ng mga races. Magiging problema pa sa race time arrival kada race. Dito muna dadapo bago pumasok sa entrance pero wala siyang magawa dahil nasa malalim na parte ang loft niya. But one of his race pigeon ay di dumadapo doon. Probably dahil minsan ay may dumakma sa kanya doon, nakaalpas pero ubos ang mga feathers ng tail niya. Nadala kaya straight down siya kada arrival. Great iyon at hiling niya na may gumaya sa kanya sa next generation ng mga flyer niya. Kasi sa bawat pagtambay sa labas ng mga umuwi'y deduction iyon sa supposed-to-be-time sa speed of the bird. Sa actual na ay talagang mahalaga ang bawat segundo at minuto sa race time record. May mga pangyayari na ikatatalo mo pa ang microseconds na abante sa iyo ng mga kakumpetensya kahit pa GPS ang batayan sa mga partida. And he wished na matutong umuwi ng diretso sa diving board ang dapo ng mga ito. Tiyaga lang dahil mga tagged flyers ang mga ito at may mga leg bands pa sila ng pigeon association. Those bands indicates that those birds got a right to race them for the South bound races. Pases para sila ay makasali sa Superset races ng association ang mga suot nilang singsing. And those birds passed under rigid vicinity trainings, daily iyon, twice a day. Heto na nga at kinabubuwisitan niya ang mga nakikitang kapintasan ng mga ito. Inaasahan na lang niya noon na sa next month as they grow older ay magbago ang mga attitudes nila, madalangan pati ang pagdapo sa mga upper railings ng mga rooftops ng mga neigbors. Gumagamit pa siya tuloy ng mga baby rockets para bugawin sila. Ayun nabubugaw nga pero dalawa ang nawala at napabilang sa mga flyaways..
Sayang, tama pa naman siya ng hinala. At their fourth months old ay tuluyang nagbago ang paglipad nila, they stay flying one hour none stop at ang istambay habits ay nabawasan. Dapat niyang mapakapit pa ng gusto ang mga muscles nila. Kung paanong dapat maging matatag ang mga buto ay dapat ding maayos ang mga bagwis at ang mga balahibo ay buto at madulas.-nagpupulbos. Iyon din ang time na ang mga female flyers ay nagpasimula nang maglugon. Sa bawat pagpasag nila at sa pagkakamot ay naglalaglagan na ang mga balahibo . It is moulting stage for the female birds, as equal as the transition of pubity from being a child ng isang batang babae. Matapos nilang maglugon ay lalandi na ang mga babae. Foul iyon para sa isang race bird. And even males ay bawal din ang maki-mate. Hihina ang mga ito at mauubusan ng lakas para sa mahabang labanan. Hiwalay na ang training schedule ng mga lalake sa mga babae. Lumaki lalo ang oras sa pagte-training sa kanila. The effort paid of. Fifteen of his twenty entry pigeons made it to the race. Sa Matnog race ay may bagyong nasabakan ang mga pigeons. At agad na declared na SMASH. No delay being ruled out kahit may kalakasan ang ulan. Hinintay lang na tumila ng kaunti and they released all birds at exactly seven o'clock a.m. Each of them waited patiently hoping so much their birds survive the onslaught of the weather. Mayroon din namang nakalusot at nag-clock. kaya lang ay marami ang hindi nakayanan ang lakas ng hangin at ulan kaya nangalahati ang mga live. At ang mga panglaban niya ay tatlo lang ang naka-clock, halos ma-cut off pa. Ang dose ay kinabukasan naman umuwi. It always happens lalo na sa North races na typhoon prone races. Oo malaki nga ang mga premyo doon, maganda ang mga pustahan. Pero iyon ang races na talaga namang nahihirapan ang mga pigeons sa pagsabak sa heavy rain o malakas na hangin. Dito nila naranasang maubusan ng panglaban at iisa lang madalas ang naka-survive at humahakot ng lahat halos ng premyo. Same fate iyon ng sa PHA, the most prestigious and the number one pigeon race club ng bansa na karamihan ay mga milyonaryo ang mga members--- Paul Ung of Boysen, Egay Yap of Gotesco, Jaime Lim of Makro, Rey So soon and so fort.
Napabugtong hininga si Zandro. Mani lang sa mga big fanciers ang 30 o 40 thousand dollars na kalapati mula sa Belgium at USA. Mga champion birds iyon na ilang beses na ring nag-champion sa lugar nila. Ibini-breed nila dito sa bansa ang mga anak ng mga imported birds na iyon. At saka nila ilalaban kapag marami na. Sila yung grupo na mga umaamot lang sa fancier na ito ng mga gamit na nila o kamag-anak ng napag-champion nila sa PHA.
This day is the final lap ng six leg na South races. Sa Tacloban na ang toss site nila, the port area facing Cebu. It is a 575 kilometers aerial bearing race iyon na liliparin from Tacloban to Manila At ang mga natitirang live pa na mga pigeons ay iilan na lang out of five thousand entries since the beginning of the trainings, now it is just thirty nine heads left battling for the championship. Malaki-laki na rin ang premyo sa magiging champion, almost half na iyon of the collected funds. That's fourty percent. And the association declared a two million pot money at the start of the race. So, maliwanag na nasa halos eight hundred thousand pesos na ang mahahakot ng champion fancier. Kasi ang race na ito ay may over all standing pa, top ten din iyon na papremyo na may one hundred fifty pesos pa na nakalatag para paghatian ng mga nasa top ten. Time against speed ang labanan. Birds will be release at each toss site before seven o'clock AM ng Sabado. Expected na fastest arrival ay sunset, day bird ang tawag nila At kung day bird nga ito'y napakalaki ang chance na maging isang champion kung hindi ito na-cut off sa mga unang lap race. And if a bird arrived Saturday, ang mga oras na naiipon ng isang flyer pigeon na mula sa first hanggang six laps na live ito ay kukuwentahin ang total outputs nito. Kasi ang cut-off ng Tacloban ay 10:00 am Sunday kaya aabangan pa ang ibang makakauwing mga live din. Just wish na wala nang makauwing live din para solo ang premyo. Tulad ng nagawa ni Terminator na panglaban ni Jose Torres. Day birds ito na solo siya na dumating ng araw na iyon. None live bird ang nag-clock hanggang Sunday morning. May nag-clock pero may cut off na. Nahakot ni Terminator ang buong pot money na nakalaan. Plus ang overall standing, ang 25 k na premyo sa fist bird arrival of the race at ang premyo sa Last Three lap run at sa Off Color. More than two million pesos ang suma total ang nakulekta. It is too rare result that had happened in a race, a solo winner.
Sipat muli ni Zandro ang South sky. 16:45 hours na kasi. Ang mga day birds flyers ay dumarating ng alas-singko ng hapon. May araw pa sa Kanluran dahil halos pantay na ang araw at dilim. He remember na ito ang tinatawag na March Equinox na kung saan ay pagpapasimula ng paghaba ng liwanag kaysa sa dilim. Papaurong na ang hanging amihan na galing pa sa Siberia na may hakot ng cold air bunga ng pagkatunaw ng mga yelo doon. Tag-araw na ang kasunod. It also benefits those south bound birds na lumalaban ng race kasi kahit six-thirty ng gabi ay makakauwi pa sila sa loft nila. Focus ito sa malayo, it is a clean south horizon. Madalang ang mga airplanes at mga migratory birds na papauwi sa Japan. Sa malayo ay may nakita siyang isang kumpol ng mga kalapating rumoronda sa paligid ng loft nila. Not race flyers. He can easily determine a flying race bird. They are high up speeding fast kasi ay amoy na nila ang bahay nila. There at home ay sasalubong sa kanyang pagkain at tubig na ihahain sa kanya ni amo.
But he can't see a dot on the blue sky. Pumipitik ang tagiliran ng tuldok na iyon, a beating wings of a fast flying bird. Sanay na sanay ang mga mata niya sa mga dumarating na mga kalapati dahil almost ten years na rin siyang sumasali sa sport na ito. A one time champion at marami na rin ang contenter- third placer, fifth at marami pang napasama sa top ten standing. And now again this time ay lumalaban sa championship ang tatlo sa natitirang flyers niya. Yet at this stage ay malabo, wala pang palatandaang magiging day birds sila. Si Zandro ay balik alaala sa mga rulings ng races.
It is a knock out system races, the pigeon must arrived at their loft before the given time. They called it cut off time. For example a point of the first race ay sa Naga City, the association will post a time for the cut off time, before the fourteen hundred hour, two o'clock pm. Beyond that time, even fragment of a second late your bird will suffer a cut off time, the bird lost all right for championship slot, meaning out of contention. But there's still a remaining chances to collect money para makabawi sa puhunan. The association's options to help losing member to regain their money. The first-second-third lap arrival in each lap races which is just 1500-700- 500 pesos according to arrival plus trophy. The second chance is the Last Three Laps races to give chances doon sa mga naalis sa race. Pero marami ang nagreklamo. Dapat daw ay kasama pa rin ang nga live pigeons. Okay pumayag naman ang lahat. Kung papayag ang handler na bayaran ang entry fee ng live bird sa last three laps ay kasali ito. If not ay okay lang, walang pilitan. At para lalong maging interesting races ito tulad ng superset at old bird category ay ini-open din sa old bird na na-cut off din. Tuluyang lumaki ang premyo sa last chances ng mga 'talunan' na mga ibon. At least ay may chances pa sila na kahit paano ay makabawi.
Pinahintulutan din pati ang mga pooling races. Ito ang pangsariling pustahan ng mga fanciers. Kasi one winner lang ito, ang makakaunang makapag-clock sa mga kasaling pigeons. Bale ito ang pinakasugal ng mga member. Pwede dito ang pustahan na by groups o ang mas kilalang one lap fight. Off Color race naman ang tawag sa pooling na ang mga kalapati ay hindi blue bar o checkered. Single lap pooling run, winner-takes all na one entry lang sa mga sasali o kaya ay paramihan ng padating na mga kalahati mo. Dito na nabubuhay ang dugo ng mga fanciers. Ang nakakatuwa sa larong ito ay pwedeng makabawi ang isang natalong entry pigeon sa susunod na pustahan. Unlike sa mga manok na patayan ang labanan. Sa pigeons ay pwede ang rebanse as long as the birds ay nakakauwi at di nawawala.
Pumalo ang six o'clock na walang dumating na mga ibon. Ang computer ang binuksan nito para mabasa kung may text record ng arrival sa grupo na ang gamit ay cell phone, di ng tulad nila na gamit ay electronic pads.
NO RESULT YET. PLEASE TRY LATER, anang computer ng YONA PRO
Wala pa ring nag-clock.
Much better. Nangingiti itong nag-log out sa lap top niya. Bukas uli, the final five remaining hours of the race.