Benjo.
Pinapasyal siya ni Max sa isang club para panoorin ang stamping ng mga race birds na pumasok sa Summer Race. Five hundreds meter pa ang layo nila sa site ay kita na ang mga taong nakataistambay sa paligid ng loading bay. He can clearly hear ang mga tuksuhan nila, ang mga kantiyawan at pagyayabangan. Natural lang iyon dahil ang karamihan sa mga ito ay pawang mga teenagers at mga young adults na tulad niya. Napapailing siya sa nakikita. Four groups of them are present and separated in each others. At far end of the gates ay yung mga todo bihis na mga teenagers na halata naman na nagyayabangan pa sa mga outgears nila--they are those who can buy expensive wears and gadgets at any time they wanted to. Clean guys sila, no, maykaya sa buhay kaya humiwalay sa mga 'dugyot'.
Pero for him those dugyots are a sort of some lucky-go-guys who can mingles with any kind of peoples around them. Masalapi rin ang iba sa kanila kaya lang marahil ay naiirita sa mga kaimpokrituhan ng mga ka-level nila kaya bumaba sa mas aba sa kanila. Di para umastang amo o a sort of above them, sila yung mga hindi pinangdidirihan ang kung sino man ang mga kasama nila. The third groups are those who are adults, raging from twenty-five years old up who had just gotten away from feeling teenagers. Sensitivities now high on them and had to separate themselves to live like what their ages had them to live with. The fourth group are those euliths enough. No not really old, he corrected himself, aged. That's the most acceptable terminology they will appreciate with a smile. Forty years old up, yung mga lolo na. Well, elude thinking about them, that is their party. At kapag member na siya ay saang grupo siya sasama?
The first and second party ay the same lang na yabangan at pataasan ng ere, mga bata kasi at mga ayaw pasasapaw. The Third group ay mas malala pa nga ang sitwasyon dahil karamihan ay puro pasaring ang mga upak sa bawat isa. Paandaran sa mga naabot na nila sa buhay at sa mga achievements na nagbigay sa kanila ng mga parangal. He incline more sa mga may edad dahil marami siyang mapupulot sa mga ito. The most he like are their total control of emotions na kahit galit na ay hindi mo sila kakikitahan ng ganoon nga sila sa iyo pero in the long run na magkasama na kayo doon ay mararamdaman mo ang mga action nila towards you, puro saliwa lahat o against you. Pero okay lang, sa third group pa rin siya sasama. Ito ang mga kaugali ni Christy na sobrang sensitibo at animoy perpekto o perpekto mismo. You needed to show them your especial abilities to earn their respect. They hated 'Yes Sir' type at yung walang maibahagi at sumasakay na lang sa usapan. Mga magnanakaw pa ng mga ideya ng iba kaya nga madalas na masupalpal
Ipinakilala siya sa mga member na nagpapatak ng ink sa wings ng mga pigeons nila.
"Si Benjo, new member natin siya." ani Max.
"Hi, Benjo," bati ng isang may edad na ring member. "Welcome to the club."
Abot niya sa kamay nito. "Wow," bulalas niya napatingin sa pila ng mga naglo-load. Three files ang mga iyon na may wall o sampung tao sa bawat pila. "Ganito pala karami ang mga hobbyists ng pigeons."
Natawa si Max sa kanya. "Bro, wala pa sa 1% ng porsyento ng mga manglilipad iyan."
Napatango ang matandang kasama nila. "Summer Races pa lang ito, not the real two big one, the NDR at SDR."
Sinabi ni Max ang meaning noon. "North Direction Races-- Appari to Manila...SDR ay South Direction Races which is from Tacloban to Manila, plus pa ang extra events like one lap race ng either McArthur, Leyte to Manila, the San Francisco to Manila race or Abuyog... all in Leyte."
Malalayo ang mga lugar na iyon. "Wow uli!"
Nagkatawanan. May mga ilang fancier ang tumapik sa balikat niya, natutuwa sa kawalan niya ng muwang sa mga races. "Bro, way back to go ka," anang isa.
"A newbie!" sagot niya.
"He maybe," ngiti pa ni Max sa mga ito para alalayan siya, "I will handle him as for starter."
Ungulan ang marami.
"Mukhang unfair ata ah?" reklamo ng isa.
"Tropa ko ito," paniniyak ni Max na napatingin sa kanya. But to him ay parang iba ang tumbok ng mga balita ni Max, tila ba ga sa pakiwari niya ay parang ang asawa niya ang gustong balikan nito sa bahay nila. Kamote ang isang ito. Kaso hindi ito tatagal sa kakulitan ni Christy. Ang naipilit ay hindi nababali. Sabay kagat sa labi niya. May pagkamaldita ang asawa niya, a sort of na para siyang lumaki sa layaw at sa magarbong luho ng sa isang mayamang pamilya. Kinokontrol na nga lang niya, hindi pinaaahon ang totoong kinasanayan niya. Lagi naman siyang tama kaya sunod lang siya. Iyon naman ang katangian ni Christy. Kung baga sa lupon ng mga tao e isang lider na alam ang lahat ng bagay, kadami niyang alam na para bang hindi siya namamali. Sa pag-aaplay niya ng trabaho ay siya ang pumili kung aling kumpanya ang papasukan niya. Yung napili niya ay palpak agad, may malaking problema sa financing pero yung pinilit ni Cristy na pasukin niya'y kumama sa kanyang mga abilities. Sa maikling panahon ay tumaas ang tungkulin niya at ilang bahagdan na lang ay supervisor na siya. Now, siya na ang hahawak sa pigeons niya. At agad ngang kumuha ng tatlong pigeons sa Bio Research. Ewan kung anong lahi ng mga ibon ang mga iyon. Ibinenta yung mga reject niya at kumuha ng mga kalinyada sa stock niya. Okay naman yung mga napili niya. Kaya lang yung Stichelbaut na nagustuhan niya ay twelve k. Susme, kamahal na ibon. Buti di bumili.
"I'm Zandro Linsadres Roantis ang Chairman ng club na ito."
Head pala ng club ang kausap nila. "Glad to meet you Sir!"
Kumpas ni Zandro ang kamay niya, "Aw Benjo, delete the Sir thing will you?"
"Bakit naman ho?"
"Kapatiran ang layunin sa club na ito. Magkaroon ng mga kakilala na magkakakapitbahay lang. Two cities or three lang ang mga lugar natin. This club is a way to know each others, meet different people with one kind of hobby, pigeons."
Natawa siya. "Oh great. I am starting to love it."
May tumawag kay Zandro mula sa office, a problem sa isang member na kulang pa ang pera para makentra sa race. "Max will teach you around here," tango pa nitong kumindat. "I'm sure you like our system here...and the pigeon races too," anitong he inch away sa kanila.
"Iwan ko muna kayo para ang problema ay maayos."
"Okay Boss, ako na ang bahala kay Benjo." ako ni Max sa kanya. Baling ito sa kanya. "Kumander mo ang inabutan ko doon sa inyo noong mag-locate ako ng loft mo."
"A si Cristy ba?"
"Oo," sagot nito na napapailing sa inasal nito sa kanya. "Mag-isa akong nag-shoot ng GPS hand set ko e," angal nito.
Hindi siya sumama sa itaas. "Naiilang iyon kasi di siya sanay sa mga tao."
Di makapaniwala si Max sa sinabi niya. Kasi nga wala sa itsura ni Christy ang sinabi niya. Introvert na pissimist pa, puro positive lahat kaya di basta-basta paniniwalaan kung magsasabi ka ng ugaling nega sa mga kausap mo. Siya na nga na asawa na ay di rin agad maniniwala kapag nag-nega comment siya- that wasn't her face. Singkit ang mga mata niya na matang Koreans pero pag galit siya ay parang mata ng isang agila ang mga iyon na handang lusubin ka.
"Saang gubat mo ba siya nadale ha?"
"Dito sa Manila na pero taga Lapu-lapu siya, Cebuana."
Kunot- noo si Max, napailing pa ito. "I taught kasi na half bred siya na Chinese dahil sa presence ng yellow skin niya. Singkit pa ang mga mata."
Napaisip din siya sa sinabi nito. Natural asawa kaya hindi asiwa si Cristy na magbihis sa harapan niya. She's a yellow skin lady na parang twenty-five lang ang percentage ng brown blood. But he never tried asking her.
"May pagkama-----" isip si Max sa sasabihin na tila ba parang may kahirapang bigkasin iyon, nasa isip nito na baka ikainis pa niya iyon . "Pa-bebe...emperatris ba ga?"
Sapol lahat! "Canadian pa nga ako sa kanya e," ngiwi pa niya sa pagsasabi noon.
Tingin si Max sa kanya na tila nag-iisip, "Imported ha?"
E di mabulgar! "Be, magsaing Canadian... maglaba Canadian...
Be, maglinis Canadian...."
Todong tawa si Max, "Ha ha ha under ka pala!"
Nakisabay siya sa tawanan ng lahat. "Di bale na, Canadian naman!"
Nakalabing napapatango pa si Max na sa iba nagsalita. "Pwede," anito na para makahatak siya ng pansin. "Korean looking ang asawa nito. Parang K Pop sa porma at kaseksihan. Magiging Canadian nga ito."
Pinutol niya iyon. "Maging isa siyang empleyado sa pigeon club. Sabi niya ay sa loading," turo niya ang isang clerk na tumitingin sa mga singsing ng mga isinasakay na kalapati. "Alam niyang tumingin sa mga lahi at sa dapat pagparisin e."
Biglang natahimik si Max, Pilit Iniisip kung saan nakita si Cristy. Napapailing ito na tiniyak na first time niyang nakita si Cristy Doon sa bahay nila. "Libot ko ang mga club kasi noong uso pa ang Bundy clock ay ipinatatawag ako para sa repair ng mga sirang clock. At kung mga seven years backward lang at kilala ko lahat ang mga poser dahil sa ka tulong ko sila sa files ng club."
"Pero kilala ka ni Cristy."
"Paano nangyari iyon?"
"Ewan ko din sa kanya. Kapanipaniwala dahil may alam siya sa pigeons. He even taken an stichelbaut, Van Reet and--" isip siya kung ano ang isa pang line, "Armando o Fabry?"
May alam nga! Taas kamay pa si Max sa pag-iling. "Baka di siya sa posting, sa loading lang."
Tingin siya sa mga mata ni Max to make sure na totoo nga ang sinasabi nito.
"May kilala akong Christy but we called her Tina. She's Kristina NGO, anak ng isang dati ring fancier who committed suicide six years ago."
"Oh wow!" bulalas niya. Max is hiding something about Ms. Ngo. He felt something like Max himself is directly involve with the mesh.
"Pero in comparison with your wife...gee man, they are almost identical in all features. Height, skin color, her body.... even the way she speak and her agility are the same. Tina and me are both pigeon children... Had grown up in this World. If she-- your Christy... is also a pigeon enthusiast she might know me but I'm practically telling you now I don't know your wife. Tina is much prettier than your wife. Isang malditang prinsesa ng mga NGO. Hindi ka papasa sa taste niya kung siya nga si Tina."
"Christy is a simple girl."
"Yah, true," pag-amin ni Max.
"Wala siya sa kalingkingan ni Tina Ngo."
Napangiti na siya. Si Max na mismo ang nag-rate kay Cristy.
BINABASA MO ANG
Let Me Fly That Horizon.
RandomPigeon racing is his hobby. None can replete his boredom but his birds. He loved them see flying high up the sky brating their wings freely as fast as they can. As the strong wind hamper them, he loved to see how they tried to play with it. And now...