Xerxes's POV
Hindi ko alam kung gaano katagal akong natutulog, kung taon na ba, buwan, lingo, araw, oras o sigundo basta ang alam ko ayoko pang imulat ang aking mga mata, para bang merong nagsasabi sa akin na ayos lang ang lahat kahit wag ko muna imulat ang mga mata ko, pero meron din nagsasabi sa utak ko imulat ko, pero nangingibabaw ang gusto ko lang pumikit ng ganito matulog pa ng kaunti, dahil sa oras na nagmulat ako ng mata haharapin ko nanaman ang realidad na kailangan kong maging malakas, pero gusto ko ng silang makita ang aking mga circle of persons kaya binukas ko na dahan-dahan.
How long am i sleeping?-I ask nakita ko naman lahat sila napatingin sa akin, si Lala na nalaglag pa ang kutyara dahil kumakain ng cake.
XERXES!!!-They shout kaya nag react naman kaagad ang mga kamay ko at nagtakip ako ng mata, alam ko naman kasi na hospital itong kinalalagyan ko.
Kagigising ko lang, malamang pagod ang katawan ko kaya huwag kayong mainay at andito lang naman ako, hindi din mahina pandinig ko para sumigaw kayo.-I said, medyo matamlay pa ang boses ko pero ayos na to kaysa walang boses.
Hehehe, sorry naman.-Gab said, andito pala silang lahat ano ba meron ngayon? mga badtrip ang ingay hospital ito kahit naman siguro hindi nila sabihin alam ko na ang hospital na ito, halos dito nadin ako lumaki sa hospital na to, walang araw dati na hindi ako pumupunta dito.
Nasaan nga si Maku?-I said, naalala ko ang babaeng iyon, hindi naman sa importante siya, pero ang mga mata niya ng oras na iyon, kahit takot na sa harap ng kamatayan tinangap niya parin, mirakulo na nga lang ata at buhay pa kami at ayoko ng alamin kung paano, magandang itago nalang iyon hangang sa panahong kukunin na talaga ako ng kamatay, sigurado disappointed si kamatayan dahil natakasan ko nanaman siya.
Nakaalis na, merong pumunta dito pamilya niya ata, nagising nga siya masnauna sa iyo, kahit mas mahina katawan niya, o talagang pagod ka lang kaya maspinili mo na humiga nalang muna diya?-Xy said ngumiti nalang ako bilang tugon nakita ko naman na lumapid si Lala sa akin at hinalikan ako sa pisngi at ngumiti siya sa harapan ko.
I know you hate this day but still, happy birthday.-Lala said, so that is why i do not want to stand and she put something near to me? what is it?
what is this?-I said, nakita ko na nakabalot ito ng kulay pulang wrapper at ribbon.
Birthday present ko, alam ko wala kang balak na buksan iyan.-Lala said kaya ngumiti nalang ako kahit mapait man iyon.
Sige pagbibigyan kita Lala hindi ako magagalit, pero last na ito.-I said at nagtakip na ako ng kumot hangang mukha.
You still hate that day? it was also thesame day we meet.-Lala said, i know that, but except that time i meet her all of it are full of tragic memory all of it.
You know that's the only good thing happen in taht day right?-I said.
Yeah.-Lala said.
Amy we know? you never sadi to us even if we know each other for a very long time.-Ema said kaya binaba ko ang kumot at inupo naman ako ni Xaixis dahan-dahan.
It's not good to hide it to them, let them know the story. i can tell but i like it to hear from your own mouth, and those lips of yours.-Xaixis said napabuntong hinigna nalang ako, yinakap naman ako ni Maisha at Flora kaagad kaya napangiti ako.
The day when my biological family die. because of my birthday we go a snowy mountain and spend our day ther but i do not know it was the final and last time i will saw my mother and my sisters..-I said and look at the window, well sabihin mo na sa buong paligid, isang window wall naman kasi ang buong lugar na ito, tainted lang kaya hindi nakikita ang mga tao sa loob, at isa pa bullet proff ang mga iyon kaya safe padin kami.
BINABASA MO ANG
My Unexpected Life
FantasyXerxes Frostbite, is not your average Teenager, in a young age he lost his biological family, and someone adopt him in the same accident happen Xaixis Frostbite. Xaixis lost his Wife at that time also, and the two of them is just the only survivor...