My Unexpected Life

The Laugh has Ended

Xerxes's POV

Naglakad na ako papunta sa room number ni Kilik ng matapos kami mag-usap ni Xaixis, nakita ko sa mata niya na sigurado na siya sa gagawin, ayaw ko sana siyang makisali sa gulong ito, pero kahit na si Gab na maingay pero kalmado ay siguradong kumukulo na ang dugo ngayon sag alit, pero tinitiis niya lang, pero ang ikinababahala ko talaga si Prince, siguro nga't hindi siya marunong lumaban pero meron siya mga tauhang masmatindi pa sa ordinaryong assassin kung lumaban, at kaya niyang kuntrolin kahit na anong gusto niya, lumiko ako sa isang pasilyo at nakita kong anduon si Prince at naka-yuko lang siya kaya sumandal ako duon sa tabi niya at tumingala.

Ano namang pagmumukha iyan?-I ask, nasatapat lang naman nito ang room ni Kilik.

Ayokong pumasok sa loob, kung hindi dahil sa akin baka hindi siya nagkaganyan.-Prince said napangiti nalang ako, ito talaga si Prince.

Wag kang mag-alala kay Kilik, alam natin na gagawinniy iyong inuutos mo kahit pa ayaw mo, at kung hindi dahil kay Kilik baka nasaktan na si Xyrene, malakas na tao si Kilik, at kami ni Xaixis ang kanyang doctor kaya wag ka ng mag-alala pa.-I said

Pero kung hindi ko laging inaasa sa kanya ang mga gawain siguro hindi ito nangyari sa kanya.-Prince said.

Bakit? Umangal ba siya? O kaya nakita mo na hindi na gusto ang ginagawa niya?-I ask.

Hindi ko nakita kahit ano duon sa sinabi, isang bagay lang naman ang pinapakita niya sa lahat, at yun ay ang kawalan niya ng paki-alam sa mga bagay na hindi niya kailangan na gawin.-Prince said.

Yun na nga, si Kilik, bago mo pa siya nakikilala, bago ko pa siya sa iyo ibinigay tinignan ko na ang lahat ng profile ng mga taong malapit sa akin, si Kilik, lahat ng taong nakakita ng imosyun sa mukhang iyon ay hindi na mihinga sa mundong ito at nasa ilalim na ng lupa, siya na rin mismo ang nagsabi sa akin, na nikahit minsan hindi niya ipapakita ang imusyon niya kahit kanino dahil na ngangamba siya na mangyari ang ganuong bagay ulit, bukod sa akin, ayaw niya ng ipakita ang mga iyon, lalong-lalo na sa iyo.-I said.

Bakit? Alam mo ba na gusto ko din makita kahit anong imosyon sa mukhang iyon? Gustong-gusto ko.-Prince said.

Hindi niy pwedeng ipakita iyon sa iyo, natatakot siya na ang isang taong nagtiwala sa kanya ng lubos ay magaya sa mga taong nakakita ng imusyon niya, kaya kung ako sa iyo papasok ako sa kwartong iyan, at babantayan ko siya maghapon magdamag, wag kang mag-alala maiintindihan mo diang sinasabi ko.-I said.

Syempre matalino ako eh.-Prince said napangiti nalang ako sa sinabi niya.

That is why you can't understand it yet.-I said at look at her and she look at me too.

What do you mean?-Prince said napa-iling nalang ako.

You smart, too smart like me, that is why you can't understand, because for smart people like us, even what problem we can find a solutions, we never look to the easy parts and just answer it, that is why sometimes we can't see that people around us loves us because we never look to the simple things like those, it's too simple that is why we can't look, when you know what I mean, I wish your not too late, look at them now, what they are capabilities or whatever, your smart to do that.-I said and walk inside of the door and look at her.

You coming or what?-I said, nakita ko ang isang ngiti na lumabas sa kanyang mga labi at tumayo na siya.

Maybe your right, then I will do whatever I can, and I will become stronger than anyone, to see those emotion in there faces.-Prince said and enter the room also, everyone was here so I look around and smile.

Guys, it's meeting time.-I said and get Lala's ass out of the nearest chair to Kilik.

Someone will sit there and it's not you.-I said, kahit buhat-buhat ko siya at napakabigay niya ayos lang sa akin iyon, umupo ako sa isa pang-upuan at nasa lap ko si Lala habangk umakain ng gurger niya.