ႏွင္းပြင့္တို႔ကိုသက္ေသတည္၍ (Completed)

Part-27

Jiminကို Yoongi ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ေဆးေတြက ပါးမွာလက္ေခ်ာင္းနဲ႔သုတ္ထားသလိုေပေနတာကို ေတြ႕ရေလသည္။Yoongiခိခနဲရယ္မိေတာ့ Jiminက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလး ျပန္ၾကည့္ေလသည္။

Gi-"ေဆးေတြ..."

Jimin-"ဗ်ာ..."

Gi-"ပါးမွာ ေပေနတယ္။"

Jiminက ပါးကိုစမ္းလိုက္ရင္း-

Jimin-"ဒီမွာလား?"

Jiminသြားထိမွ သူ႔လက္ကေဆးေတြေၾကာင့္ ပိုၿပီးေပသြားေလေတာ့သည္။Yoongiက ရယ္လိုက္ရင္း-

Gi-"မဟုတ္ဘူး။"

Jiminက တျခားေနရာကိုထပ္ထိဖို႔ မ်က္ႏွာကို လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ Yoongiက Jiminလက္ကို အျမန္ဆြဲလိုက္ရေလသည္။

Gi-"လက္မွာေဆးေတြေပေနတာကို။ပိုေပကုန္ေတာ့မယ္။"

အဲဒီအခ်ိန္မွ Jiminလည္း သူ႔လက္သူျပန္ၾကည့္မိၿပီး-

Jimin-"အယ္..ဟုတ္သား။"

Jiminတစ္ေယာက္ သူ႔လက္သူၾကည့္ေနတုန္း ပါးျပင္ေပၚက်လာတဲ့ အထိအေတြ႕ႏုႏုေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးေတာင့္သြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး ရင္ခုန္သံေတြကလည္းျမန္ဆန္လာေလသည္။

Yoongiကိုၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ Yoongiက Jiminမ်က္ႏွာေပၚကေဆးရာေလးကို ဂရုတစိုက္လက္မေလးနဲ႔ပြတ္ၿပီးသုတ္ေပးေနေလသည္။သူ႔အျပံဳးေတြကလည္း ေတာက္ပလို႔ေနသည္။Jiminပါးေပၚက ေဆးေတြေျပာင္သြားေတာ့ Yoongiက သူ႔လက္ကိုဖယ္လိုက္ၿပီး-

Gi-"ေျပာင္သြားၿပီ။"

ဟုေျပာရင္း Jiminကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားေတာ့သည္။Jiminအၾကည့္ေတြကို Yoongi အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေနမိသည္။

Jiminရဲ႕အၾကည့္ေတြက သိပ္ၿပီးျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ့ အၾကည့္ေတြလိုမ်ိဳး အရမ္းကိုတည္ၿငိမ္ၿပီး ခန္႔ညားလြန္းေနေလသည္။ခုဏက Jiminကေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴ စင္လြန္းေနၿပီး အခုကေတာ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို တည္ၿငိမ္ၿပီးခန္႔ညားေနေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းထဲကိုဝင္လာတဲ့ daddyနဲ႔ ဆရာမတစ္ေယာက္က သူတို႔ကိုေတြ႕ၿပီး တံခါးေနာက္မွ အျမန္ကြယ္ေနလုိက္ရေလသည္။ထို႔ေနာက္ Yoongiကို သမီးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ၿပီး ေတာ္ရံုလူနဲ႔ စကားေျပာတာေတာင္ မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ daddyပါးစပ္က အံ့ဩဖြယ္ရာ စကားတစ္ခြန္းကို ဆရာမေလး မယံုႏိုင္စြာ ၾကားလိုက္ရေလသည္။