My Competitor is my Destiny [ON-GOING]

Chapter VI

   Yanie Wilson's View

Nandito ako ngayon sa kwarto ko nakatutok sa Laptap at hanap pa rin ng hanap ng pangalan ni Mysterious Guy. Ano ba kasing pangalan nito bakit ba lagi na lang siya ang nasa isip ko kung hindi lang ako nagkaroon ng Trauma noong naaksidente kami ng mga Grandparents ko at hindi nawala sa alaala ko yung mga magandang nangyari bago yung aksidente.

*START OF FLASHBACK*

9 YEARS AGO....

Nandito kami nila Lolo at Lola sa kotse at bumabiyahe na pa-uwi galing Baguio. Vacation nila Lolo at Lola dapat ito kaya lang ako nakasama kasi walang taong maiiwan sa bahay kundi yung mga maid doon. Nasa Bussiness meeting kasi sina Mama at Dad tapos si Ate Yas naman nasa Photoshoot niya sa Palawan kaya sinama ako nila Lolo at Lola sa Baguio. Masaya kami noon pero di naming akalain na may kapahamakan palang mangyayari saamin kaya biglang naging takot ang expresyon ng mga mukha namin dahil sa nagnyari. Yung Kotse namin ay nawalan ng balanse dahil biglang pumutok yung gulong na nasa kaliwang likod at tumaob yung kotse at hindi ko na alam kung anong nangyari pagkatapos nun at nagising na lang akong nasa Ospital na ako.

   "Buti na lang Ma'am at nakaligtas kayo." Sabi nung isang babae saakin na medyo malungkot yung mukha niya.

   "Nasaan ako at anong nangyari saakin?" Tanong ko dun sa babae.

   "Nasa Ospital po kayo dahilan sa isang car Accident." sagot niya.

Biglang bumukas yung Pinto at may pumasok. Sina Mama at Dad.

   "Yan, Kamusta ka na?" Tanong ni Dad.

   "I'm Fine. How About Lolo and Lola. Are they Fine?" Sabi ko.

Biglang nagiba yung expression ng mga mukha nila. Di maipagkakaila na may nangyaring masama na hindi ko malaman kung ano.

   "What are the meaning of that faces. What happened to them?" Nagtataka kong tanong

   "Wala na sila. They Died in the Car Crash and your the only one who survived in the accident." sabi nila.

   "What???They're alive and I know that. Hindi sila namatay at wag na wag ninyong sasabihin yan." Walang pagaalintana kong sinabi sa kanila.

   "I know hindi madaling matanggap pero nandiyan na kaya wala na tayong magagawa pa." Sabi ni Mama

Noong araw na iyo maraming nagbago sa buhay ko Tulad ng nakalimutan ko na yung ibang alaalang nangyari bago nangyari yung aksidente at ang tangi ko na lang natandaan ay sina Mama at Dad, Ate Yas at ang kaibigan kong si Carl tapos yung iba medyo familiar na lang saakin. Naalala ko din yung isa naming kaibigan kaya lang Hindi ko matandaan kung anong pangalan niya.

*END OF FLASHBACK*  

Hinahanap ko pa rin yung mysterious Guy sa facebook malay niyo friend ko pala siya sa facebook hindi ko lang alam. Biglang nag chat si Carl

   "Yan, Hinahanap ko na rin siya kaya wag kang mag-alala pag nalaman ko na talaga yung pangalan niya ay ipapaalam ko na kaagad sayo." sabi ni Carl sa chat.

Patuloy pa rin ako sa paghahanap. tinype ko ung mga pangalan na ibinigay ni Carl kaya lang nakalimutan ko hindi pala siya nagbigay ng apelyido kaya natulog na ako.

After  8 and half Hours...

Bumaba na ako at kumain na pagkatapos aysumakay na sa kotse at bumiyahe na papuntang school. Aftter how many minutes ay nasa school. Maaga akong pumasok at dumiretso na lang muna ako sa Garden ng school at umupo sa isang bench na nandodoon nang biglang may Umupo sa tabi ko at nagsalita.

   "Anong Ginagawa mo Dito?" Tanong niya saakin

   "Diba dapat ako nagtatanong niyan sayo Mr. Raile Houston." sabi ko sa kanya.

   "Bakit mo naman itatanong saakin kung anong ginagawa ko dito. And also Hindi naman iyo itong Garden kaya wala kang karapatan na itanong saakin kung anong ginagawa ko dito." sabi niya

   "Ok Fine. Ano ba kasing Ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.

   "Ako?" Tanong niya.

   "Oo ikaw nga." Sabi ko

   "A-ano K-kasi... " Nauutal niyang sabi.

   "Ano nga." Tanong ko

   "K-kasi.... Hinahanap kita." sabi niya

Ha? Nabigla ako sa sinabi niya. First Time kasi niya akong Hinanap saka eversince hindi kami naghahanapan ang ginagawa lang namin ay humihiling na sana mawala na ang isa saamin at siya dapat yun.

   "At anong dahilan naman." Pataray kong sinabi sa kanya.

....................................................................................................................................................................................

A/N: Sorry ngayon lang naupdate. Vote & Comment anytime.

Ano kaya ang sasabihin ni Raile kay Yanie...Abangan.

#Adriannester ^_^