Tajemnica zmieniająca wszystko...

ROZDZIAŁ I

Piękny poranek, słońce właśnie wschodzi... Tak jak 15 lat temu...

Paula już była na nogach. Budzik co prawda jeszcze nie zadzwonił ale ona zawsze poranny ptaszek. Dzisiaj były jej urodziny. Ubrała się na bóstwo i gotowe. Schodzi na dół do kuchni. Tam już siedział dziadek czytający gazetę. W progu Paula zawołała:
- Ooo ciociu, widzę że dzisiaj naleśniki zrobiłaś na śniadanie!
- Oj tak. Do picia będzie też sok porzeczkowy. Może być?- spytała ciocia Małgosia.
- No jasne!! A tak po za tym jak wyglądam?
- Pięknie!- babcia weszła właśnie do domu ze świeżymi drożdżówkami.
Paula była piękną brunetką z niezwykle cudnymi oczyma. Miała wiele dobrych ludzi wokół siebie. Przyjaciół itp... 
- No dobrze widzę że już gotowa i w ogóle? No to super! Dzisiaj możesz iść wcześniej do szkoły. Ale pod warunkiem że pójdziesz razem z Mają!- powiedziała stanowczo babcia.
-No jasne...

W tej samej chwili zabrzmiał dzwonek do drzwi. To była Maja. Paula była tak uradowana że przyszła pierwszy raz pierwsza, że aż wzięła swój plecak i wybiegła do przyjaciółki.

- A co ze śniadaniem...- nie zdążył dokończyć dziadek.

Dziewczyny cały czas rozmawiały o różnych rzeczach. Poszły dłuższą trasą. Nagle zobaczył że ktoś się wprowadza do nowego domu, który nie dawno stanął na tej szarej ulicy. Ten dom rozjaśnij tą ulicę Mickiewicza. Przyjaciółki przyglądały się temu widokowi. Po jakichś 10 minutach ruszyły dalej. Nie mogły się przecież spóźnić do szkoły. Nagle w ciągu rozmowy przyjaciółek rozbrzmiało pytane Mai:
- Wiesz Paula? Może powrócimy do poszukiwać twoich rodziców? Tak jak 5 lat temu? Wtedy nic się nie dowiedziałyśmy... Ale teraz? Mamy 15 lat! I to dzisiaj są twoje urodziny, więc może znajdziemy nareszcie twoją mamę i twojego tatę!
- Maja, to nie to że nie chcę ich odnaleźć. Ale pamiętasz? Jak wtedy dziadek się zdenerwował? Wtedy omal nie dostał zawału. Może kiedyś się czegoś dowiem... Ale na razie chodźmy. Na pewno Aśka i Zosia już na nas czekają.
Wyruszyły. Po jakichś 15 minutach doszły. Nagle z korytarza dobiegł głos Agaty... Agaty, która wyglądała na niedowierzającą....