Tajemnica zmieniająca wszystko...

ROZDZIAŁ XIV

Kasia i Franek szli do domu Pauli w ciszy. Kasia co jakiś czas spoglądała na Franka, który był zamyślony. On jednak nie spoglądał na Kasię. Mijali różne budynki i ulice. Nie było w tym nic dziwnego dla Kasi, jednak dla Franka wszystko było inne. Odkąd trafił do Domu Dziecka i zaadoptowali go jego przybrani rodzice zmieniło się w tym mieście wiele. 

Gdy nareszcie stanęli naprzeciwko domu Pauli, Franka zamurowało. Dom praktycznie się nie zmienił na zewnątrz, prócz nowego koloru. Zanim zadzwonili dzwonkiem Franek poszedł za dom. Następnie szedł ścieżką. Gdy nareszcie doszedł na miejsce zobaczył zaniedbany ogród. Płot był przewrócony. Altana, która dawniej była biała i obrastał ją bluszcz... Zawalała się. Frankowi poleciała łza... Kasia postanowiła więc zapytać:
- Co to za miejsce?
- Ogród. Tam obok miał być nasz dom. Rodzice to planowali. Przesiadywaliśmy tu godzinami. Rodzice w tym czasie planowali jak będzie wyglądał dom, a ja biegałem tam i z powrotem. Was pilnowali rodzice- odpowiedział jej Franek.
- Jak tu było... Wcześniej?
- Płot był biały, tak jak altana. Wokół niej było pełno kwiatów, głównie tulipanów i róż. Samą altanę obrastał bluszcz. 
Kasię zamurowało. W pamięci miała urywki ogrodu, który opisywał Franek. Nie mogła zbyt wiele pamiętać, gdyż była zbyt mała. Gdy tak patrzyli na ten ogród nagle usłyszeli krzyki i różne wulgaryzmy jakiegoś starego mężczyzny. Gdy się obrócili zobaczyli, że idzie w ich stronę. Franek rozpoznał tego mężczyznę... Był to ich dziadek, za nim podążały ciocia i babcia. Gdy mężczyzna podszedł do nich, zaczął wykrzykiwać:
- Co wy tu robicie?! Wynocha stąd!
-  Nie poznajesz?- powiedział nagle Franek.
Dziadka Pauli zamurowało. Poznał swojego wnuka. Był bardzo podobny do swojej matki i ojca. Gdy do nich dołączyły ciocia z babcią, dziadek rodzeństwa zasłabł...